Τώρα που σφίγγουν τα κρύα (μέχρι να βγει το άρθρο από τη λίστα, που θα πάει θα σφίξουν!) ο κινηματογράφος ανεβαίνει ως επιλογή για ψυχαγωγία. Και για να μη πλατειάζουμε, με μια απόφαση της στιγμής πήγα και είδα το “Σκοτεινό Χωριό” του Σιαμαλανγκ (ή όπως λέγεται!).
Στην ουρά για να κόψουμε εισιτήριο σε αρκετά πηγαδάκια ακουγόταν ότι η ταινία είναι μαλακία. Αλλά τι άλλες επιλογές υπήρχαν; Η Catwoman? :P Δεν θα προχωρήσω σε αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας, των σκηνικών, των ηθοποιών κλπ. Θα σταθώ στο ότι όσοι είδαν την ταινία δεν τους φάνηκε αδιάφορη: είτε τους άρεσε είτε δεν τους άρεσε καθόλου. Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία και θα υπερθεματίσω υπέρ της, αλλά θα θελα και τον αντίλογο. Όπως καταλαβαίνετε η κριτική που ακολουθεί αφορά, ίσως περιέργως, περισσότερο αυτούς που την έχουν δει παρά όσους δεν την είδαν.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν τη θεωρώ και την καλύτερη ταινία που έχω δει στη ζωή μου (!) αλλά μπορώ να πω ότι είχε κάποια στοιχεία που την κάνουν μια αξιόλογη πρόταση. Η σκηνοθεσία αλλά και οι ερμηνείες κινούνται σε καλά επίπεδα. Το ίδιο και τα άλλα βασικά στοιχεία μιας τέτοιας παραγωγής. Η ταινία διαθέτει μια ενδιαφέρουσα και αρκετά πρωτότυπη ιστορία, η οποία ξεδιπλώνεται από την αρχή μέχρι το τέλος της. Δηλαδή αν κάποιος δει τα πρώτα 15 λεπτά και μετά πάει τουαλέτα και ίσα ίσα προλάβει τα τελευταία 15 (ρωτήστε τον mousel για ανάλογες περιπτώσεις :P) θα δει κάτι εντελώς διαφορετικό. Από το παραμύθι στο ρεαλιστικό (ή καλύτερα το πιο πιθανό). Νομίζω ότι εκεί βασίζεται και η ταινία. Όχι να παρουσιάσει κάτι το καινοφανές αλλά να επιδείξει μια ιστορία που ξεδιπλώνεται πολύ ωραία και που προσπαθεί να αφήσει και ένα επιμύθιο (όχι ότι το καταφέρνει απόλυτα). Η αίσθηση του διαφορετικού είναι στα συν της. Όπως και ότι σε σύγκριση με την γνωστότερη ταινία του ίδιου σκηνοθέτη (ο λόγος για τη “6η Αίσθηση”) έχει πολύ ανώτερη πλοκή. Τέλος θέλω να τονίσω ότι η ταινία ΕΙΝΑΙ θρίλερ. Γιατί θρίλερ δεν σημαίνει μόνο αίμα και τρόμαγμα! Αυτά για όσους περιμένουν φθηνούς εντυπωσιασμούς. Κλείνω γιατί πλησιάζουν οι Ακατανόμαστοι…
29 Οκτωβρίου 2004
18 Οκτωβρίου 2004
LOTD – The true story Part II
Μετά από χιλιάδες τηλεφωνήματα, απειλητικά mail και ερωτικά ραβασάκια παραθέτουμε το δεύτερο και τελευταίο μέρος του Lord of the Demos....
Συγκλονισμένοι από το χαμό του Μέρλιν, ο Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη έπαιξε συμβολικά το τραγούδι «Δυο Πόρτες έχει η Ζωή» γύρω από τη φωτιά. Το δυνατό rhythm section του τραγουδιού τους έκανε άμεσα αντιληπτούς από τα Κουκουρουκου-Χάι, τα οποία έκαναν την λυσσαλέα επίθεση τους. Στον πανικό που ακολούθησε ο σύλλογος διασπάστηκε με τα Χόμπι να ανοίγουν μια από τις δυο πόρτες και να μπαίνουν.
Στην πορεία τους για τη Mordor συνάντησαν ένα μικρό πλάσμα που παλιότερα είχε στην κατοχή του το μαγικό demo και γνώριζε απίστευτη επιτυχία. Το μικρό πλάσμα δεν ήταν άλλο από τον Γιάννη Φλωρινιώτη που μεσουράνησε στα 80s με την αξέχαστη επιτυχία «Είμαι και Μεγάλη Φίρμα» (πειράζει, πειράζει;). Υποσχέθηκε στα Χόμπι ότι θα τα βοηθήσει ενώ ταυτόχρονα είχε στο μυαλό της («του» ήθελα να πω) να αποκτήσει πάση θυσία το demo.
Ο μάγος Μπάρομαν ήταν πλέον έτοιμος να επιτεθεί σε ένα από τα τελευταία προπύργια της ανθρωπότητας. Τα αναρίθμητα και πανάσχημα Κουκουρουκου-Χάι φαινόταν ανίκητα. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα από τον αφανισμό. Τότε ο Άραχτον θυμήθηκε τα λόγια του Μέρλιν: «Στις δυο ώρες γυρνάς το κατσικάκι και το αφήνεις να ροδίσει. Μετά κοίτα προς τη Δύση». Έτσι κι έγινε. Η απαστράπτουσα μορφή του Μέρλιν φάνηκε στη Δύση μαζί με εξοργισμένους αγρότες του θεσσαλικού κάμπου που είχε φέρει μαζί του. Τρακτέρ, αξίνες, φρέζες και γιγάντια μπεκ κατέβηκαν την πλαγιά και έπεσαν πάνω στα Κουκουρουκου-Χάι σαν τον sleepless στο φαί. Η νίκη ήταν γεγονός.
Στο μεταξύ τα δύο Χόμπι ακολουθούσαν τον μικρό ανώμαλο Γιάννη Φλωρινιώτη. Αυτός είχε ως σκοπό να οδηγήσει, πέρα από μια Mustang του ’65, τα Χόμπι σε μια τεράστια αράχνη. Αυτή δεν ήταν άλλη από τον Παναγιώτη «Αράχνη» Φασούλα, ο οποίος θα τα σκότωνε και μετά το demo θα γύριζε στον προκάτοχό του. Όμως δεν υπολόγισε ότι ο Freddo ήξερε ήδη τον Φασούλα από τότε που παίζανε μαζί στο παιδικό του Πλατυποδιακού και όταν βρέθηκαν μαζί ξέσπασαν σε κλάματα νοσταλγίας. Έριξαν μερικές ραβέρσες, δυο άστοχες βολές και είδαν το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Τα Χόμπι μπορούσαν να συνεχίσουν ακάθεκτα το δρόμο τους προς τα στούντιο της Mordor, όπου εκείνη την ώρα ηχογραφούσαν Τα Κακά Κορίτσια.
Εδώ φτάνει στο τέλος το βιβλίο, όπου όπως και η Ιλιάδα, δεν εξιστορείται το τέλος,. Ο μύθος αναφέρει ότι η ιστορία ολοκληρώνεται με ένα απόκρυφο βιβλίο που πωλείται μόνο από τον Λιακόπουλο μόνο με 30 ευρώ (πακέτο με το best seller «Και οι Πακιστανοί είναι Έλληνες»). Το απόκρυφο αυτό βιβλίο ονόματι «Η Επιστροφή του Βασιλιά» εξιστορεί την επιστροφή του βασιλιά του Memphis, του μοναδικού Elvis Presley. Μέσα στον ορυμαγδό των συγκρούσεων εμφανίζεται με μία ροζ Cadillac και τραγουδάει το καταπληκτικό “Love me Tender”. Άνθρωποι, ξωτικά, νάνοι, Χόμπι, αγρότες, τρολ, Κουκουρουκου-Χάι αγκαλιάζονται και ξεσπάνε σε λυγμούς, Όλοι μαζί συμφωνούν πως το demo πρέπει να καταστραφεί γιατί, μη κοροϊδευόμαστε, η disco είναι η μουσική του Σατανά και περνάει λάθος μηνύματα στη νεολαία. Προτρέπει τα παιδιά να ντύνονται κακόγουστα. Και έτσι ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα …
Συγκλονισμένοι από το χαμό του Μέρλιν, ο Σύλλογος Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη έπαιξε συμβολικά το τραγούδι «Δυο Πόρτες έχει η Ζωή» γύρω από τη φωτιά. Το δυνατό rhythm section του τραγουδιού τους έκανε άμεσα αντιληπτούς από τα Κουκουρουκου-Χάι, τα οποία έκαναν την λυσσαλέα επίθεση τους. Στον πανικό που ακολούθησε ο σύλλογος διασπάστηκε με τα Χόμπι να ανοίγουν μια από τις δυο πόρτες και να μπαίνουν.
Στην πορεία τους για τη Mordor συνάντησαν ένα μικρό πλάσμα που παλιότερα είχε στην κατοχή του το μαγικό demo και γνώριζε απίστευτη επιτυχία. Το μικρό πλάσμα δεν ήταν άλλο από τον Γιάννη Φλωρινιώτη που μεσουράνησε στα 80s με την αξέχαστη επιτυχία «Είμαι και Μεγάλη Φίρμα» (πειράζει, πειράζει;). Υποσχέθηκε στα Χόμπι ότι θα τα βοηθήσει ενώ ταυτόχρονα είχε στο μυαλό της («του» ήθελα να πω) να αποκτήσει πάση θυσία το demo.
Ο μάγος Μπάρομαν ήταν πλέον έτοιμος να επιτεθεί σε ένα από τα τελευταία προπύργια της ανθρωπότητας. Τα αναρίθμητα και πανάσχημα Κουκουρουκου-Χάι φαινόταν ανίκητα. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα από τον αφανισμό. Τότε ο Άραχτον θυμήθηκε τα λόγια του Μέρλιν: «Στις δυο ώρες γυρνάς το κατσικάκι και το αφήνεις να ροδίσει. Μετά κοίτα προς τη Δύση». Έτσι κι έγινε. Η απαστράπτουσα μορφή του Μέρλιν φάνηκε στη Δύση μαζί με εξοργισμένους αγρότες του θεσσαλικού κάμπου που είχε φέρει μαζί του. Τρακτέρ, αξίνες, φρέζες και γιγάντια μπεκ κατέβηκαν την πλαγιά και έπεσαν πάνω στα Κουκουρουκου-Χάι σαν τον sleepless στο φαί. Η νίκη ήταν γεγονός.
Στο μεταξύ τα δύο Χόμπι ακολουθούσαν τον μικρό ανώμαλο Γιάννη Φλωρινιώτη. Αυτός είχε ως σκοπό να οδηγήσει, πέρα από μια Mustang του ’65, τα Χόμπι σε μια τεράστια αράχνη. Αυτή δεν ήταν άλλη από τον Παναγιώτη «Αράχνη» Φασούλα, ο οποίος θα τα σκότωνε και μετά το demo θα γύριζε στον προκάτοχό του. Όμως δεν υπολόγισε ότι ο Freddo ήξερε ήδη τον Φασούλα από τότε που παίζανε μαζί στο παιδικό του Πλατυποδιακού και όταν βρέθηκαν μαζί ξέσπασαν σε κλάματα νοσταλγίας. Έριξαν μερικές ραβέρσες, δυο άστοχες βολές και είδαν το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης. Τα Χόμπι μπορούσαν να συνεχίσουν ακάθεκτα το δρόμο τους προς τα στούντιο της Mordor, όπου εκείνη την ώρα ηχογραφούσαν Τα Κακά Κορίτσια.
Εδώ φτάνει στο τέλος το βιβλίο, όπου όπως και η Ιλιάδα, δεν εξιστορείται το τέλος,. Ο μύθος αναφέρει ότι η ιστορία ολοκληρώνεται με ένα απόκρυφο βιβλίο που πωλείται μόνο από τον Λιακόπουλο μόνο με 30 ευρώ (πακέτο με το best seller «Και οι Πακιστανοί είναι Έλληνες»). Το απόκρυφο αυτό βιβλίο ονόματι «Η Επιστροφή του Βασιλιά» εξιστορεί την επιστροφή του βασιλιά του Memphis, του μοναδικού Elvis Presley. Μέσα στον ορυμαγδό των συγκρούσεων εμφανίζεται με μία ροζ Cadillac και τραγουδάει το καταπληκτικό “Love me Tender”. Άνθρωποι, ξωτικά, νάνοι, Χόμπι, αγρότες, τρολ, Κουκουρουκου-Χάι αγκαλιάζονται και ξεσπάνε σε λυγμούς, Όλοι μαζί συμφωνούν πως το demo πρέπει να καταστραφεί γιατί, μη κοροϊδευόμαστε, η disco είναι η μουσική του Σατανά και περνάει λάθος μηνύματα στη νεολαία. Προτρέπει τα παιδιά να ντύνονται κακόγουστα. Και έτσι ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα …
7 Οκτωβρίου 2004
LOTD – The true story
Μια όχι συνηθισμένη διασκευή στον πασίγνωστο μύθο του Tolkien. Μην μπερδεύστε από τα αρχικά. Δεν είναι Lord Of The Rings αλλά Lord Of The Demos :P
"Πριν από χιλιάδες χρόνια στη Μέση Γη ο σατανικός άρχοντας Saron (Stone) έφτιαξε πέντε demo κασέτες (και για να λέμε για κασέτες, καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για πολλές χιλιάδες χρόνια πριν :P) και τις μοίρασε στους πιο φιλόδοξους τότε μουσικούς, υποσχόμενος ότι αυτές θα τους οδηγήσουν στην κορυφή της μουσικής βιομηχανίας. Όμως καμία από αυτές δεν ήταν αληθινή, παρά μόνο μία, αυτή που περιείχε disco και την οποία κράτησε για το studio του, μακριά στη Mordor. Και για να μη σας κουράζουμε εσάς, ναι εσάς τους χιλιάδες φίλους του Blaze το demo αυτό κατέληξε μετά από πολλές περιπέτειες στο μικρό χωριό των Χόμπι (δεν ξέχασα το τ!)...
Στην ετήσια γιορτή της πλατυποδίας που λάμβανε χώρα στο χωριό των Χόμπι καλεσμένος ήταν και ο μάγος Gandalf αλλά τελευταία στιγμή προτιμήθηκε ο μέγας αστέρας Μέρλιν, καθώς θα πουλούσε πολλές φανέλες στην μπουτίκ. Αυτός λοιπόν παρατήρησε ότι ένα μικρό Χόμπι, ο Freddo που λεγόταν έτσι γιατί έμοιαζε σαν ποτήρι καφέ freddo με πόδια (o freddo είναι πιο υγιεινός), χόρευε με χαρακτηριστική άνεση disco αλά Travolta. Αυτό μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα: είχε στη κατοχή του κάτι που είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια… το demo “Disco Apocalypse: Καμπάνα και Ιδρώτας”.
Το demo έπρεπε να καταστραφεί. Αν έπεφτε στα χέρια του Saron όλη η Μέση Γη θα μεταμορφωνόταν σε ένα ξέφρενο disco party γεμάτο από κακοντυμένους αφανοφόρους να παραληρούν κάτω από τις ντισκομπάλες (παρεμπιπτόντως δισκομπάλα είχε σε ένα σημείο και στο live των Priest στο Rockwave :@). Ο Μέρλιν μάζεψε δυο ξέμπαρκους Χόμπι και τον Freddo και τους είπε ότι το demo πρέπει να καταστραφεί εκεί που φτιάχτηκε: στα studio της Mordor.
Όσο η αποστολή αυτοκτονίας έφτανε στη Mordor μεγάλοι (σε ηλικία πολεμιστές) ενώθηκαν μαζί τους. Οι σπουδαιότεροι ήταν ο Araxton, τεμπέλης διάδοχος του θρόνου, ο Legoland, ξωτικό από σπινοτουβλάκια lego και ο νάνος Βαγγέλης (το πραγματικό του όνομα αγνοείται). Πάνω από όλους αυτούς ο υπέρτατος πολεμιστής Vin Diesel, κουβαλώντας μαζί του το πολυμηχάνημα γυμναστικής “Muscle Burn 3000 Space Fitness Ultima Pro”. Όλοι αυτοί σχημάτισαν τον “Σύλλογο Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη”.
Στο μεταξύ ο κακός μάγος Μπάρομαν, γνωστός στα τοπικά μπαράκια, ετοίμαζε στρατό αποτελούμενο από πλάσματα απίστευτης αηδίας και αποστροφής, τα Κουκουρουκου-Χάι τα οποία έφεραν τη μακάβρια μορφή του Βασίλειου Κωστέτσου. Οι ήρωες μας είχαν φτάσει στα ορυχεία του Λαυρίου, μέσα από τα οποία έπρεπε να περάσουν για να κερδίσουν χρόνο. Έπρεπε να προλάβουν το «Κλείσε τα Μάτια» του Παπακαλιάτη. Στο διάβα τους συνάντησαν μαύρους που μοίραζαν cd , τύπους που ήθελαν να πλύνουν το παρμπρίζ τους, αλλά και το χειρότερο από όλα, τον ίδιο τον Βασίλειο Κωστέτσο. Στη μάχη ανάμεσα σε Κωστέτσο και Μέρλιν επικράτησε ο πρώτος όταν φόρεσε όλα τα στρινγκ της collection ’05.
Θα αντέξει ο Σύλλογος τον χαμό του Μέρλιν; Θα προλάβουν οι ήρωες μας το αγαπημένο τους σήριαλ; Οι απαντήσεις στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του LOTD!
"Πριν από χιλιάδες χρόνια στη Μέση Γη ο σατανικός άρχοντας Saron (Stone) έφτιαξε πέντε demo κασέτες (και για να λέμε για κασέτες, καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για πολλές χιλιάδες χρόνια πριν :P) και τις μοίρασε στους πιο φιλόδοξους τότε μουσικούς, υποσχόμενος ότι αυτές θα τους οδηγήσουν στην κορυφή της μουσικής βιομηχανίας. Όμως καμία από αυτές δεν ήταν αληθινή, παρά μόνο μία, αυτή που περιείχε disco και την οποία κράτησε για το studio του, μακριά στη Mordor. Και για να μη σας κουράζουμε εσάς, ναι εσάς τους χιλιάδες φίλους του Blaze το demo αυτό κατέληξε μετά από πολλές περιπέτειες στο μικρό χωριό των Χόμπι (δεν ξέχασα το τ!)...
Στην ετήσια γιορτή της πλατυποδίας που λάμβανε χώρα στο χωριό των Χόμπι καλεσμένος ήταν και ο μάγος Gandalf αλλά τελευταία στιγμή προτιμήθηκε ο μέγας αστέρας Μέρλιν, καθώς θα πουλούσε πολλές φανέλες στην μπουτίκ. Αυτός λοιπόν παρατήρησε ότι ένα μικρό Χόμπι, ο Freddo που λεγόταν έτσι γιατί έμοιαζε σαν ποτήρι καφέ freddo με πόδια (o freddo είναι πιο υγιεινός), χόρευε με χαρακτηριστική άνεση disco αλά Travolta. Αυτό μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα: είχε στη κατοχή του κάτι που είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια… το demo “Disco Apocalypse: Καμπάνα και Ιδρώτας”.
Το demo έπρεπε να καταστραφεί. Αν έπεφτε στα χέρια του Saron όλη η Μέση Γη θα μεταμορφωνόταν σε ένα ξέφρενο disco party γεμάτο από κακοντυμένους αφανοφόρους να παραληρούν κάτω από τις ντισκομπάλες (παρεμπιπτόντως δισκομπάλα είχε σε ένα σημείο και στο live των Priest στο Rockwave :@). Ο Μέρλιν μάζεψε δυο ξέμπαρκους Χόμπι και τον Freddo και τους είπε ότι το demo πρέπει να καταστραφεί εκεί που φτιάχτηκε: στα studio της Mordor.
Όσο η αποστολή αυτοκτονίας έφτανε στη Mordor μεγάλοι (σε ηλικία πολεμιστές) ενώθηκαν μαζί τους. Οι σπουδαιότεροι ήταν ο Araxton, τεμπέλης διάδοχος του θρόνου, ο Legoland, ξωτικό από σπινοτουβλάκια lego και ο νάνος Βαγγέλης (το πραγματικό του όνομα αγνοείται). Πάνω από όλους αυτούς ο υπέρτατος πολεμιστής Vin Diesel, κουβαλώντας μαζί του το πολυμηχάνημα γυμναστικής “Muscle Burn 3000 Space Fitness Ultima Pro”. Όλοι αυτοί σχημάτισαν τον “Σύλλογο Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη”.
Στο μεταξύ ο κακός μάγος Μπάρομαν, γνωστός στα τοπικά μπαράκια, ετοίμαζε στρατό αποτελούμενο από πλάσματα απίστευτης αηδίας και αποστροφής, τα Κουκουρουκου-Χάι τα οποία έφεραν τη μακάβρια μορφή του Βασίλειου Κωστέτσου. Οι ήρωες μας είχαν φτάσει στα ορυχεία του Λαυρίου, μέσα από τα οποία έπρεπε να περάσουν για να κερδίσουν χρόνο. Έπρεπε να προλάβουν το «Κλείσε τα Μάτια» του Παπακαλιάτη. Στο διάβα τους συνάντησαν μαύρους που μοίραζαν cd , τύπους που ήθελαν να πλύνουν το παρμπρίζ τους, αλλά και το χειρότερο από όλα, τον ίδιο τον Βασίλειο Κωστέτσο. Στη μάχη ανάμεσα σε Κωστέτσο και Μέρλιν επικράτησε ο πρώτος όταν φόρεσε όλα τα στρινγκ της collection ’05.
Θα αντέξει ο Σύλλογος τον χαμό του Μέρλιν; Θα προλάβουν οι ήρωες μας το αγαπημένο τους σήριαλ; Οι απαντήσεις στο δεύτερο και τελευταίο μέρος του LOTD!