New Metal XI

Στον καιρό του easy listening, ακούς πολλούς δίσκους, όποτε σε βολέψει και πάλι νιώθεις ότι έχει καιρό να κυκλοφορήσει κάτι. Ή στραβά αρμενίζουμε ή στραβός είναι ο γιαλός...

Gamma Ray - To The Metal

Μετά την power ξεφτίλα Land of the Free Pt II, οι Gamma Ray βγάζουν δίσκο με manowarικό τίτλο. Στραβά αρχίσαμε. Εκεί που καταλήξαμε μετά την ακρόαση του είναι ότι ο μόνος λόγος κυκλοφορίας του είναι για να βγούνε περιοδεία. Προσωπικά δε βρίσκω άλλο λόγο ύπαρξηςFear Factory - Mechanize
Στο γνώριμο ήχο τους, που τους έκανε ξεχωριστούς στα 90s αλλά και να ψάχνονται στα 00s, επανέρχονται στα 10s (αυτό θα πει δισκοκριτική :P). Καλό κοπάνημα, ακούγεται πολύ "ευχάριστα".
Sons Of Liberty - Brush-Fires Of The Mind
Project του Jon Schaffer με ονομασία εμπνευσμένη από την αμερικανική επανάσταση. Στραβά ξεκινήσαμε και σε αυτή την περίπτωση. Όπου να ναι θα μας ξεφουρνίσει τις ρεπουμπλικανικές του μπούρδες :@ Κι όμως τόσο μουσικά όσο στιχουργικά ο δίσκος είναι πολύ καλός και όχι απλά συμπαθητικός όπως το τελευταίο Iced Earth. Όμορφα τραγούδια με χαρακτήρα που σε κάνουν να τα ακούς ξανά και ξανά. With the blood of patriots... and tyrants.
Savage Circus - Of Doom & Death
Έφυγε από τους Blind Guardian και με τον frontman των Iron Savior έφτιαξαν τους Savage Circus. Σα να ακούς τους Guardian των 90s (άντε πάλι με τα ##s). Και τώρα που έφυγε (ο Thomas Stauch ντε) στο ίδιο στυλ συνεχίζουν, αν και δε νομίζω να κυκλοφορήσουν κι άλλο δίσκο. Απλά συμπαθητικός.
Indukti - Idmen
Στα χνάρια των Burst, που μόλις έκαναν αίσθηση με το Lazarus Bird, διαλύθηκαν. Πολωνικό metal (:O) αξιώσεων. Progressive αν μη τι άλλο με μεγαλύτερο βάρος στο ορχηστρικό κομμάτι. Σε κρατάει.
Overkill - Ironbound
Οι παλιές καραβάνες του thrash, οι απέθαντοι Overkill, κυκλοφόρησαν δίσκο. Respect στη μπάντα γιατί κοπανάει καλά, έχει τσαγανό (άντε κι απ΄τα μέρη μας) και έχει να μας δώσει κάτι σε αυτούς τους αποπροσανατολισμένους μουσικά καιρούς: give a little overkill

Ούγγρικο Gourmet

Ένας από τους λόγους που ξεκίνησα τη συγκεκριμένη στήλη ήταν για κάποιους καλοφαγάδες που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι αξιόλογο. Το να πεταχτεί κάποιος στη Βουδαπέστη για φαγητό, το βρίσκω λίγο δύσκολο αν και ποτέ δεν ξέρεις :Ο

Két Szerecsen (Budapest): Οι δύο Σαρακηνοί (για όσους δεν γνωρίζουν ούγγρικα) βρίσκονται σε ένα σημείο που πρέπει να πας συστημένος για να τους βρεις. Απ' έξω δεν ξετρελαίνεσαι αλλά όσο μπαίνεις στο ψητό τόσο επιβραβεύεσαι. Τέλειο φαγητό, όχι ιδιαίτερα παραδοσιακό, ωραίο επιδόρπιο.
Fatál (Budapest): Υπόγειο μαγαζί (η 1η φώτο), με χαρακτηριστικό στυλάκι. Τόσο στη διακόσμηση όσο στο ίδιο το φαγητό. Οι μερίδες τεράστιες και απολαυστικές.
Bagolyvár (Budapest): To Κάστρο της κουκουβάγιας είναι ένας όμορφος χώρος, δίπλα στο πιο γνωστό εστιατόριο της πόλης, το Gundel. Όχι τόσο καθώς πρέπει όσο αυτό,l αλλά πραγματικά ξεχωριστό. Ωραίες και χορταστικές μερίδες, με πολλές επιλογές.
Renaissance (Visegrád): Στο μεσαιωνικό Visegrád βρίσκεται ένα μεσαιωνικό εστιατόριο. Στα όρια του κιτς αλλά με ωραίο περιβάλλον: ντυμένα τα γκαρσόνια, χάρτινες κορώνες, σερβίτσια της εποχής. Το μενού πολύ καλό και όχι τουριστικό.
Και ολίγη Θεσσαλονίκη->Διαγώνιος: Στο κέντρο της πόλης με σπεσιαλιτέ τα σουτζουκάκια. Ιδιόρρυθμο θα το χαρακτήριζα καθώς είναι ανοιχτό μόνο καθημερινές, δεν έχει μουσική ενώ έχει μπόλικα κλασσικά γκαρσόνια. Φάση έχει πάντως.









ΥΓ Το παμε ότι ήταν ωραία στη Βουδαπέστη; :)

Μπένι

Ο λόγος για το νυν Υπουργό Εθνικής Άμυνας, κ.κ. Ευάγγελο Βενιζέλο. Μες το γενικότερο κλίμα να κοπούνε οι σπατάλες στο δημόσιο (σα να ψάχνεις νερό στον Ατλαντικό δηλαδή) η μπίλια έφτασε και στους προστάτες της πατρίδας. Μιλάω φυσικά για τους άρτια εκπαιδευμένους πατριώτες που θα προστάξουν τα στήθη τους μόλις γίνει κάποιος πόλεμος και θα αναχαιτίσουν τις ορδές των εχθρών. Αυτοί οι εν δυνάμει ήρωες σωστά βγαίνουν στη σύνταξη από τα 45 τους. Ήρωες είναι. Κάτι ακούστηκε να αυξηθούν τα όρια ηλικίας ή κάποιες άλλες ιδέες (όπως ακούγονται για τόσα θέματα από την κυβέρνηση). Και άμεσα επενέβη ο Μπένι και δήλωσε ότι αυτός και μόνο αυτός είναι υπεύθυνος για τα θέματα των στρατιωτικών και δεν πέφτει λόγος σε κανέναν άλλον. Αυτός τους πληρώνει άρα δικιά του υπόθεση είναι. Να τους πληρώναμε εμείς, να χαμε και λόγο...

Σημείωση: Και λίγο Μπένι Χιλ για την περίσταση

Θεατές

Ο αθλητισμός έχει αναχθεί σε εμπόρευμα και για μας σε απλό θέαμα (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Η επαφή με την άθληση είναι κανένα μπασκετάκι, σπάνια κι αυτό. Άντε πάει κι έρχεται να χαζεύεις κανένα ματσάκι στην TV, μια φορά τη βδομάδα. Αλλά να τρέχεις μες τα κρύα και τις βροχές σε ελληνικό γήπεδο, είναι ανωμαλία. Για να δεις τι και πληρώνοντας από πάνω;
Αλλά αν δεις ότι στο εξωτερικό γεμίζουν γήπεδα για να δουν αγώνες με βελάκια, τότε οι δικοί μας θεατές μοιάζουν νορμάλ :P

ΥΓ Δεν είναι ευχάριστο το φαινόμενο αλλά πιο άσχημο είναι να είσαι θεατής στην ίδια τη ζωή :S

Φιλικά ζευγάρια

Πριν πολλά χρόνια η ιδέα να βγαίνεις με την κοπέλα σου με φιλικά ζευγάρια δεν ήταν και το φόρτε μου. Ίσως με παρέπεμπε σε πιο έγγαμες καταστάσεις, ίσως δε μου κάνει συνειρμικά κάτι ουάου. Με τον καιρό και όταν πολλοί γνωστοί/φίλοι σου περνάνε σε τέτοια φάση έρχεται φυσικά. Και συνήθως είναι καλά, σε βαθμό να σου περνάνε σκέψεις πως θα ήταν να πήγαινες και καμιά εκδρομή μαζί τους. Σε αυτό με πρόλαβαν άλλοι (για τον παμμέγιστο χτυπάει η καμπάνα).
Σήμερα καταλήγω στο ότι αν επαφή με το άλλο ζευγάρι δεν περάσει σε ένα ρουτινιάρικο στάδιο, που θα μιλάς για τι χαλάκι για το μπάνιο πήρες ή τον κατάλογο του ΙΚΕΑ, τότε έχει ενδιαφέρον. Μετά εξαρτάται από το πόσο συχνά συναντιέσαι, τι επαφή έχεις κλπ αλλά όλα είναι θέμα αν μπήκες σε κάποιο λούκι ή αν συνεχίζεις να έχεις επαφές με τους φίλους σου.

Αϊτή

Όλοι έχουμε τα προβλήματα μας: επαγγελματικά, αισθηματικά, υγείας κλπ. Όταν βλέπουμε κάποιον που παραπονιέται πόσο "χτυπημένος από τη μοίρα" είναι επειδή δεν έβρισκε τσιγάρα στο περίπτερο κλπ, τουλάχιστον λέμε τι μαλάκας είναι. Αν ρίξουμε μια ματιά τι συμβαίνει στην Αϊτή και μετά σαν τον τύπο στο περίπτερο θα νοιώθουμε.
Δε μιλάμε μόνο για ένα μεγάλο σεισμό. Το κακό δεν σταμάτησε εκεί. Προϋπήρχε του σεισμού καθώς η συγκεκριμένη χώρα είναι από τις φτωχότερες αλλά και τώρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ξεσπάσουν επιδημίες αφού ο κόσμος στοιβάζεται στους δρόμους. Όπου φτωχός κι η μοίρα του.

Everything you do, do well

Μετά από ένα παρατεταμένο διάστημα καθισιού λόγω εορτών, ξανάρχισε δουλειά. Το θέμα δεν είναι μόνο να πας στη δουλειά, είναι να κάνεις και δουλειά. Καταρχάς αυτή την περίοδο παίζουν αρκετές ώρες εργασίας. Διαφορετικά ακροατήρια, διαφορετικές αντιμετωπίσεις και απαιτήσεις.Όπως και να χει πρέπει πρώτα εσύ να μένεις ικανοποιημένος από τη δουλειά σου και μετά εκεί που απευθύνεσαι. Στο σχολείο και το ΙΕΚ οι μαθητές έρχονται γιατί πρέπει να ρθουν. Στο φροντιστήριο ο μαθητής παρακολουθεί γιατί έχει ένα στόχο. Σε μια έκτακτη εκπαίδευση που προέκυψε τώρα, η μαθήτρια αξίζει το θαυμασμό. Ανεξάρτητα τι παραδίδεις, σημασία έχει να το φχαριστιέσαι εσύ και αυτοί.

In a world of delusion
Never turn your back on a friend
'Cos you can count your
real true friends on one hand
...through life

There are those that deceive you
There are those that'll let you down
Is there someone out there that would
die for you
...thought not

Live your life with a passion
Everything you do, do well
You only get out of life what you put in
...so they say

In a world of confusion
People never say what they mean
If you want a straight answer
go look for one
...right now

In a room full of strangers
Do you stand with your back to the wall
Do you sometimes feel like you're
on the outside
...looking in?

You can make your own luck
You create your destiny
I believe you have the power
if you want to
...it's true

You can do what you want to
If you try a little bit harder
A little bit of faith goes a long way
...it does

TechNews

Είχαμε κινητικότητα το τελευταίο διάστημα ενώ και φίλοι επένδυσαν τα (παχυλά) βαλάντια τους σε αγορά υπολογιστικών συστημάτων. Πιο ταπεινός εγώ:

• Πήρα νέο κινητό LG GD510 με επιδότηση.
• Κάρτα μνήμης που λειτoυργεί και σαν USB.
• Bluetooth για το παλιό κινητό το Sony K770i.
• Χάλασε το παλιό φλασάκι (256 ΜΒ ήταν).
• Κάηκε η καμμένη RAM του απατεώνα.
• To DVD drive μια γράφει DVD και δυο δεν γράφει.

The one I love to hate

Το χω ξαναγράψει και όσοι με γνωρίζουν το ξέρουν: δε γουστάρω ιδιαίτερα την τηλεόραση. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ΟΛΗ μέρα σπίτι είναι ανοιχτή, καθώς αποτελεί τρόπο διασκέδασης των υπολοίπων. Έτσι έχω μια άλφα ενημέρωση τι παίζει και δεν τη βρίζω χωρίς λόγο.
Από την εποχή των Ευαγγελάτων πoυ το έπαιζαν διαμεσολαβητές σε περιπτώσεις ομηρίας και τον έρωτα ενός τρανσέξουαλ με έναν εισαγγελέα, σήμερα έχουμε περάσει σε πιο καθημερινές καταστάσεις. Τα λεγόμενα reality (ή πως ακριβώς είναι η ονομασία τους) με κλασσικά ψώνια να εκμεταλλεύονται τα 15' δημοσιότητας που τους αναλογούν. Ειδικά ο Alpha (με τους τεχνοκράτες Γερμανούς στο τιμόνι :@) έχει φτιάξει 3-4, με έναν από μηχανής θεό που κατά περίπτωση σώζει εστιατόρια, περιουσίες, σπιτικά κλπ. Όσοι τα βλέπουν, ξέρω γελάνε μαζί τους. Όπως και αυτοί που βλέπουν τα κουτσομπολίστικα. Έμμεσα όμως εξοικειώνεσαι και ο κάγκουρας που συμμετέχει δε σου φαίνεται τόσο κάγκουρας.
Αυτό που έχει διατηρηθεί από παλιά είναι οι σαπουνόπερες τύπου Φώσκολου. Η μόνη αλλαγή είναι ότι η Ακρίτα (και οι όμοιοι της) που τα γράφουν, το παίζουν intellectual. Βρε ουστ

Back

Μετά από σχεδόν δύο βδομάδες με όλες τις απολαύσεις (:Ο), από αύριο και λίγο δουλειά. Περισσότερο να ασχοληθούμε με τα επαγγελματικά παρά η ίδια η δουλειά. New year 's resolutions δεν έκανα φέτος καθώς κατά καιρούς σημειώνω κάποια resolutions ενώ και να ανατρέξω στα περσινά και προπέρσινα θα δω ότι ως ένα σημείο είναι τα ίδια.
Ο Γενάρης είναι και μήνας γιορτών, μήνας εκπτώσεων άρα συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο πάνω κάτω. Καλά να μαστε και να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα.

Budapest

Ούτε κατάλαβα πως πέρασαν πέντε πολύ γεμάτες μέρες στη Βουδαπέστη. Άλλες τόσες να ταν πάλι δε θα μου έφταναν να την χορτάσω.

29 December: Η πρώτη μέρα είχε μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Ξεκινώντας από την πλευρά της Πέστης, ενημερωθήκαμε για την ιστορία της Ουγγαρίας στην Πλατεία των Ηρώων, μπήκαμε στην εκκλησία του Szent István, πήραμε μια γεύση από το μεγάλο πάρκο του Városliget, διασχίσαμε την κοσμική Andrássy, επισκεφθήκαμε το κάστρο της Βούδας, χαιρετίσαμε το άγαλμα της Ελευθερίας και καταλήξαμε στον εμπορικό δρόμο της Váci (φίου!). Το βράδυ είχε κρουαζιέρα στο μαγευτικά φωτισμένο Δούναβη.
30 December: Τη δεύτερη μέρα ακολουθήσαμε την εκδρομή στα παραδουνάβια χωριά βόρεια της πόλης. Αρχικά στο γραφικό Szentendre με τα ωραία δρομάκια, μετά στο μεσαιωνικό Visegrád με το απόκρημνο κάστρο και τέλος στο καθολικό Esztergom με τον επιβλητικό καθεδρικό. Βράδυ στην must πλατεία Liszt.
31 December: Η παραμονή ήταν περίεργη μέρα καθώς άλλα ήταν ανοιχτά και άλλα όχι. Βόλτα στο κάστρο της Βούδας με επίσκεψη στην όμορφη Mátyás templom, στον αψυχολόγητο Λαβύρινθο, στην αδιάφορη Εθνική Πινακοθήκη και άκυρο από το Στρατιωτικό και το Μουσείο Ιστορίας. Επιστροφή στην Πέστη για ένα γλυκό στο φημισμένο αλλά ενοχλητικά τουριστικό Gerbeaud και πέρασμα από τις καθιερωμένες εκκλησίες :P Η αλλαγή μας βρήκε στις πλατείες της πόλης, με live και πυροτεχνήματα. Όμορφη χρονιά σε όλους!
1 Január: Αργία η πρώτη μέρα του χρόνου και έτσι ρίξαμε βάρος στις βόλτες μες την πόλη. Έτσι τη γνωρίζεις και καλύτερα. Εντυπωσιακή η εβραϊκή συναγωγή, ωραίο το κτίριο του Ιparművészeti Μúzeum. Έφτασε η ώρα να πάμε στα διάσημα λουτρά του Gellert. Ακριβά αλλά άξιζε η εμπειρία: πολύς κόσμος, ωραία διακόσμηση, χαλάρωση. Η εκκλησία Sziklakápolna μέσα στο βράχο ήταν ξεχωριστή. Το βράδυ σε πλωτό στο Δούναβη.
2 Január: Γεμάτη και η τελευταία μέρα. Ξεκίνημα από το εντυπωσιακό Κοινοβούλιο και μετά στην πλατεία Szabadság με το κομμουνιστικό μνημείο. Το Εθνικό Μουσείο άξιζε την επίοκεψη με ξεχωριστά τα εκθέματα της μεσαιωνικής εποχής αλλά και της πιο πρόσφατης. Επισκεφθήκαμε και την έκθεση για τον Τουταγχαμών που φιλοξενούταν στην πόλη. Τα λόγια δεν φτάνουν για να περιγράψεις τους αμύθητους θησαυρούς του Φαραώ. Κλασσικά, λίγο στην αγορά και μετά στο Városliget για φαγητό και βόλτα (έλα που άρχισε να χιονίζει). Εντυπωσιακό κλείσιμο στο καφέ-παλάτι New York.
Να μαστε καλά και να χουμε κανένα φράγκο να πηγαίνουμε για να παίρνουμε λίγο ευρωπαϊκό αέρα.

ΥΓ Το φαγητό τους ήταν πολύ καλό. Φάγαμε του σκασμού και το φχαριστηθήκαμε. (λες να κάνω ούγγρικο gourmet; :P)
ΥΓ 2. Πολύ εξυπηρετικές οι συγκοινωνίες τους.
ΥΓ 3. Ακριβούτσικους τους βρήκα.
ΥΓ 4. Με τα ούγγρικα δεν την πάλεψα. Ακαταλαβίστικα!