31 Οκτωβρίου 2006
Welcome to the jungle ή που είναι η τροχαία οεό;
Παλιά υπήρχε μια υπηρεσία που ήταν υπεύθυνη για την κυκλοφορία στους δρόμους, για την διευκόλυνση των οδηγών, για τη σωστή λειτουργία του οδικού συστήματος τέλος πάντων. Καμιά φορά βλέπω κανέναν ξεχασμένο σε κάποιο φανάρι από αυτούς. Μόνο εκείνο το παλικαράκι στο Βαρδάρη δίνει συνεχές παρόν. Τι έγινε αυτή η υπηρεσία ρε παιδί μου; Ή την έκλεισαν ή κάθονται όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί της και πίνουν καφέ στα γραφεία.
30 Οκτωβρίου 2006
Waiting for Darkness
Τον πρώτο δρόμο (που ίσως οδηγεί στον δεύτερο) αναγκαστικά θα ακολουθήσω όσον αφορά τις προσλήψεις ωρομισθίων. Αν με φωνάξουν θα έχω σίγουρα μια ασφάλιση, μια προοπτική ίσως και ένα εισόδημα όχι τόσο. Αλλά δεν το πολυκόβω.
29 Οκτωβρίου 2006
Children of Men
Μπορεί η αφετηρία να είναι η αποδοχή της μη αναπαραγωγής του ανθρώπινου γένους, όμως η ταινία δε μένει εκεί. Παρουσιάζει καταστάσεις που υπήρχαν και που θα ξαναυπάρξουν. Αυτό τρομάζει και την καθιστά ρεαλιστική. Στην ταινία δεν υπάρχουν υπεράνθρωποι ή άγιοι που θα σώσουν τον κόσμο αλλά άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα μας. Ελευθερωτές που γίνονται φονιάδες, στρατιώτες που η εξουσία τους κάνει τέρατα, εξαθλιωμένοι, ηλικιωμένοι, αμόρφωτοι, άρχουσα τάξη, ένας πρώην ακτιβιστής. Όσο και αν η μαυρίλα έχει κατακλείσει τα πάντα, κάποιος θα έχει μέσα του κάτι καλό.
22 Οκτωβρίου 2006
Έχετε μια πλάκα ρε παιδιά
ΥΓ Αυτοί οι παοκτσήδες πως αντέχουν τόσες "σφαγές"; Αφού από ένα σημείο και μετά έβριζα και γω το αρειανό κατεστημένο που τους "έσφαζε" :P Αμετανόητοι!
16 Οκτωβρίου 2006
My big fat greek σόι
Με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών, ο κάθε ετεροδημότης επισκέπτεται το χωριό του. Εκεί λοιπόν πέρα από την ψήφο, η οποία για μένα λίγη σημασία έχει, αφού ούτε ξέρω τους υποψήφιους ούτε περιμένω να με χώσουν κάπου, συναντάς και το σόι σου. Το οποίο σόι μοιάζει λίγο ως πολύ με αυτό της ταινίας Γάμος αλά Ελληνικά: θείοι, θείες, ξαδέρφια, παππούδες, ανήψια μαζεμένοι. Οι συζητήσεις από την διαφθορά και το μέλλον του τόπου μέχρι τη συχνοουρία :P Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες; Ότι όλοι φωνάζουν και υπερασπίζονται με πάθος αυτό που λένε. Ποιο γήπεδο και ποιες συγκεντρώσεις. Αν δεν ανεβάσεις τον τόνο της φωνής σου άστο καλύτερα. Και δε μιλάμε για διαφωνίες αλλά για κατάθεση απόψεων. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια δεν έχω καταφέρει να συμμετέχω σε μια τέτοια συζήτηση για πάνω από 5 λεπτά. Ίσως δεν έχω τις κατάλληλες φωνητικές χορδές. Ίσως γουστάρω περσσότερο να παρακολουθώ αυτή τη βαβούρα και τον ελληνικό τρόπο συζήτησης :)
ΥΓ Ελάτε όλοι γνωρίζετε αυτά που περιγράφω
ΥΓ 2. Καλύτερα χωριό παρά μια απρόσωπη πόλη-ζούγκλα
8 Οκτωβρίου 2006
Maiden Boston
(με τη ματιά ενός άσχετου)
Agganis Arena, Παρασκευή, 6 Οκτώβρη,
Το στάδιο γεμάτο, χωρίς τα ελληνικού τύπου "μέταλλα" στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον. Υπήρχαν και άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των -άντα (όχι γενεές δεκατέσσερις βέβαια όπως στους Rolling Stones), γυναίκες άλλες καλοντυμένες και άλλες λιγότερο ... ντυμένες, μπαμπάδες με εκκολαπτόμενα μεταλλο-παιδάκια. Θετική έκπληξη. Όλοι σε μαύρο φόντο, μπλουζάκια Maiden, που και που και κανα άσχετο ACDC, Pantera πάντως μακράν καλύτερα των δικών μας κοκκινο-χακί άσχετων μέσα στο πλήθος. Το support συγκρότημα ολίγον λίγο αλλά support είν'αυτό.
Maiden Maiden ολόκληρο το στάδιο και ... brighter than a thousand suns. Καταπληκτική συναυλία, τα τραγούδια γαμάτα και στο πρώτο μισό που έπαιζαν τον καινούριο δίσκο και στο δεύτερο που έπαιξαν κλασικά. Απίστευτη ατμόσφαιρα στο Fear of the dark με τον Eddie να εμφανίζεται μέσα από ένα τεράστιο τανκ στο πίσω μέρος της σκηνής πάνω απ'τον drammer και να αναζητά τον εχθρό με κιάλια μέσα στο πλήθος, ίσως και πιο πέρα προς Washington μεριά, και εν συνεχεία trooper να περπατάει επί σκηνής.
Κι ο Bruce Dickinson να φωνάζει. Scream for me Bostoooooooooon.
1 Οκτωβρίου 2006
Παράσιτα
Άλλα πράγματα είχα στο κεφάλι μου γι αυτό έκανα καιρό να γράψω. Όχι τίποτα πεσιμιστικά μην ανησυχείτε, φίλοι μου καλοί – καλοί μου φίλοι. Αν πρέπει να κάνω κάποιο σχόλιο και αν κάτι με προκαλεί από την επικαιρότητα είναι οι κινητοποιήσεις των δασκάλων. Λίγο τσίπα ρε παιδιά. Παίρνουν κοντά 1000 € πρώτο μισθό. Σαν ποσό δεν είναι αυτό που θα λέγαμε το ιδανικό. Αλλά ρίξτε μια ματιά παραπέρα. Τι παίρνει ο εργάτης. Και εντάξει δεν είστε εργάτες αλλά και ο πρώτος μισθός ενός πτυχιούχου πανεπιστημιού στον ιδιωτικό τομέα είναι 700 € και κάτι! Και μη μου πείτε ότι είστε ανώτεροι από αυτόν: το παιδαγωγικό βγάλατε και ξέρουμε με τι βαθμό μπήκατε. Και μου πείτε ότι δουλεύετε: 24 35άλεπτα τη βδομάδα δουλεύτετε (=14 ώρες) και όχι 40 και 50 ώρες. Πλάκα μας κάνετε; Πραγματικά νοιώθω άσχημα. Νοιώθω ότι αυτοί οι άνθρωποι* μας θεωρούν μεγάλους μαλάκες.
* Αυτά τα παράσιτα ήθελα να πω
ΥΓ Τα ρεπορτάζ των ειδήσεων ότι μερικοί δάσκαλοι κάνουν 2 δουλειές είναι τουλάχιστον γελοία. Ξέρετε ρε πόσοι μα πόσοι άλλοι κάνουν το ίδιο; Και το κάνουν επειδή βγάζουν 600 €!