Βιομηχανία "Η τύχη"

Έγινε και η κλήρωση του Joker και κέρδισαν 3 υπερτυχεροί. Μακάρι να ήμασταν στη θέση τους είναι η πρώτη σκέψη. Απο εκεί και ύστερα βρωμάει η όλη ιστορία. Και δεν ανήκω στον κλασσικό νεοέλληνα που πιστεύει ότι πίσω από όλα κρύβεται κάτι και εγώ είμαι ο ψιλιασμένος. Πως τυχαίνει όμως κάθε χρονιά τέτοιο καιρό να συμβαίνουν τόσα τζακ ποτ και να δίνονται τόσα λεφτά; Καταπληκτικό το timing. Και ήταν σίγουρο ότι δεν θα γινόταν και άλλο τζακ ποτ, όχι γιατί παίχτηκαν τόσα εκατομμύρια στήλες αλλά γιατί αυτή τη βδομάδα είναι και η κλήρωση του εθνικού λαχείου...
Εκτός από τη φρενίτιδα για το Joker προηγήθηκε και μάλιστα θα συνεχιστεί η ιστορία με το Deal. Και εκεί όλα καλά ε; Πως έτυχε ρε παιδί μου στις πρώτες εκπομπές μία κοπέλα να κερδίσει 100.000 ευρώ; Όχι οτι αυτό οφέλησε την προώθηση του. Ή σε μια εκπομπή Παρασκευή βράδυ, μια γκόμενα να κερδίσει 200.000 ευρώ. Εντελώς στην τύχη που ήταν prime time.

Seventh Album of a Seventh Album

Ένα καλό αυτής της εποχής είναι οι ανασκοπήσεις. Και όταν μιλάμε για μουσικές ανασκοπήσεις ακόμα καλύτερα. Και αν ο χρόνος που φεύγει έχει καλές κυκλοφορίες, κάτι που το 2006 είχε, τότε ακόμα καλύτερα. Ξεδιάλεξα αβίαστα τα επόμενα 7 άλμπουμ (τα οποία θα μπορούσαν να είναι και παραπάνω) και σας τα παρουσιάζω.


7. Queensryche – Operation Mindcrime II
Μόνο και μόνο που μπήκαν στη διαδικασία να δημιουργήσουν τον διάδοχο του θρυλικού άλμπουμ του 1988 φτάνει για να τους βάλει ανάμεσα στους κορυφαίους της χρονιάς. Μουσικά επανήλθαν οι θύμησες τους τότε και στιχουργικά ξεδιπλώθηκε η συνέχεια μιας συναρπαστικής ιστορίας

6. Moonspell – Memorial
Η μπάντα από την Finisterra κρατάει τη σημαία ψηλά και μετά το πολύ καλό Antidote, το Memorial είναι ένας δίσκος με τραγούδια και ύφος που θα μείνουν. Πραγματικά μπράβο τους.


5. Trivium – Crusade
Η ανερχόμενη δύναμη, η μπάντα που έχει απασχολήσει τον τύπο και τον κόσμο χωρίς να κάνει κάτι προκλητικό, με το Crusade γίνεται ακόμα πιο metal και δείχνει τις δυνατότητες της. Περισσότερο σαν τον προάγγελο του μεγάλου μπαμ μου κάνει…


4. Slayer – Christ Illusion
Η περίπτωση τους θυμίζει αυτή των Manowar πριν κάποια χρόνια, που τα προγνωστικά ήταν ότι θα κυκλοφορήσουν πατάτα αλλά κυκλοφόρησαν δισκάρα. Πορωτικοί ρυθμοί, προβοκατόρικοι στίχοι και τίτλοι, thrash και ξανά thrash. Religion is war!


3. Amorphis – Eclipse
Πανέμορφος δίσκος. Αρκούνε αυτές οι δύο λέξεις αλλά αν είναι να πω περισσότερα θα πρόσθετα ότι οι Φιλανδοί βρίσκονται στα καλύτερα τους και δημιουργούν τραγούδια που τα ακούς χίλιες φορές και δεν τα βαριέσαι. Ένα τραγούδι για κάθε μία από τις λίμνες της χώρας τους


2. Iron Maiden – A Matter of Life And Death
Η μεγαλύτερη μπάντα του metal είναι συνεπής στο ραντεβού της με ένα δίσκο που αναπάντεχα ταρακούνησε τους πάντες. Σάρωσε τα chart, ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο πωλήσεις από την πρώτη κιόλας βδομάδα και κυρίως έγραψε μουσική που κάθε νότα της είναι βουτηγμένη στην έμπνευση. Bow to the Kings!

1. Stone Sour – Come What (ever) May
Όποιος έριχνε καμιά ματιά στην Playlist μου (στα δεξιά του blog ντε!) θα παρατηρούσε ότι ο δίσκος αυτός στρογγυλοκάθησε εκεί για πολλές βδομάδες. Δύσκολος ο ανταγωνισμός αλλά χωρίς πολλές σκέψεις αναδείχτηκε ο top δίσκος του 2006. Δε χρειάζονται ούτε όμορφα επίθετα, ούτε βαθιές αναλύσεις. Riff, groove, attitude, φωνητικά, περιεχόμενο, μουσική που ορίζει το metal των 00s.

Η ρουτίνα

Έχω την εντύπωση ότι γράφω με μεγαλύτερη συχνότητα όταν είμαι οργισμένος παρά όταν τα πράγματα παίρνουν το δρόμο τους. Αλλά τι εννοούμε όταν λέμε παίρνουν το δρόμο τους; Μήπως ότι πετύχαμε να μπούμε σε μια ρουτίνα; Από τι μια όλοι απεύχονται να γίνει η ζωή τους ρουτίνα και από την άλλη πασχίζουν να κάνουν μια δουλειά με νορμάλ ωράριο, σχετικά σταθερή που μετά θα τη βαριούνται και θα ψάχνουν είτε να κάνουν κάτι περισσότερο είτε κάτι καλύτερο. Η ρουτίνα συμπληρώνεται και με το χρόνο εκτός δουλειάς, τον οποίο ενώ τον θεωρούμε τόσο σημαντικό συχνά δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε. Καφέδες που σκοτώνουμε την ώρα μας, οι ίδιοι τρόποι διασκέδασης, τα ίδια άτομα, όλα επαναλαμβάνονται γιατί δε μας ενδιαφέρει να αλλάξουμε κάτι ή γιατί δεν έχουμε εναλλακτικές. Απ’ το ολότελα θα πει κανείς. Ένας καλός τρόπος για να διαπιστώσουμε ότι όντως αυτά που κάνουμε είναι έστω και λίγο αξιοσημείωτα είναι να σκεφτούμε τι κάναμε τις τελευταίες βδομάδες. Για θυμηθείτε…

Χριστούγεννα με το ζόρι

Πριν μια βδομάδα έλεγα να ανεβάσω ένα αρθράκι αλλά επειδή στο προηγούμενο post υπήρχε ζωηρή κίνηση το άφησα. Αυτή τη βδομάδα έπεσε πολύ δουλειά και όχι να γράψω κάτι δεν πρόλαβα αλλά ούτε να δω κανέναν άνθρωπο. Και η επόμενη μια από τα ίδια φαίνεται. Πολλές ώρες δουλειά, χαρτιά για κάτι προκυρήξεις, ένα μεγάλο μπέρδεμα με τα ασφαλιστικά, τι ωραία που κυλάει ο χρόνος :@
Μέσα σε όλα αυτά έρχονται με το ζόρι τα Χριστούγεννα. Από το Νοέμβρη άρχισαν να στολίζουν. Για να ξεχωρίζει και να έχει αξία κάτι ρε παιδιά καλό είναι να μην το ξεχειλώνουμε. Ωραία θέλετε να κονομίσετε αλλά μην το ξεφτυλίζουμε. Αυτό που αξίζει εκείνη την εποχή, η οποία θα έρθει σε καμιά 15αριά μέρες, είναι το χριστουγεννιάτικο κλίμα. Ούτε τα λαμπιόνια ούτε και τα εμπορεύματα φτάνουν να τα δημιουργήσουν. Απλά η αίσθηση ότι οι δίπλα σου χαμογελάνε λίγο περισσότερο, ότι έχεις κάποιον άνθρωπο που αγαπάς κοντά σου. Λίγη υπομονή ακόμα