Movies for nothing

Έπιασαν οι ζέστες και μόνο για θέαση ταινιών στο σπίτι δεν είναι. Πάντως μέχρι τώρα είδαμε αρκετές, όπως προκύπτει από τη δεξιά στήλη του blog. Επειδή μπορεί κάποιος να ενδιαφέρεται για κάποια από αυτές και να ντρέπεται να ρωτήσει :Ρ ας αναφέρω δυο λόγια για καθεμία. Βαθιά ανάσα...

• The Double Life of Veronique: δεν κατάλαβα τίποτα καθώς την έβλεπα αλλά αυτό που κατάλαβα όταν τελείωσε ήταν ότι θα πρεπε να έβγαινα καμιά βόλτα εκείνο το βράδυ.
  
• The Shining: ήθελα από καιρό να την δω, δε με απογοήτευσε αλλά το στοιχείο του Stephen King ήταν καταφανέστατο
  
• The Departed: δε βρήκα κάτι ιδιαίτερο, άσε που το τέλος ήταν της πλάκας. Πήρε και όσκαρ πανάθεμα το.
  
• Rocky Balboa: ήταν έκπληξη καθώς δεν είχε καμιά σχέση πχ με εκείνο το Rocky που έδερνε τον Ρώσο. Νοσταλγικό και μετρημένο. Δείτε το.
  
• Scarface: πολύ σφαγή αλλά και πολύ καλή ταινία.
  
• The Painted Veil: αργή μεν και χωρίς κάτι συγκλονιστικό αλλά όμορφη ταινία.
  
• Hostel: πολύ σφαγή στην κυριολεξία! Για το είδος της πολύ καλή αλλά το τέλος βρωμούσε Tarantino από χιλιόμετρα.
  
• The Wind That Shakes The Barley: όχι κάποιο πρωτότυπο σενάριο αλλά το θέμα της είναι διαχρονικό και εδώ είναι που κολλάει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το αντίστοιχο που γινόταν τότε στην Ιρλανδία γίνεται τώρα στην Παλαιστίνη.
  
• Little Miss Sunshine: πολύ looserιά. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί δώσανε όσκαρ στον παππού.
  
• Straight Story: καλή η ιδέα και περνούσε ευχάριστα η ώρα. Δεν ήταν από αυτές που βασίζεται στις ατάκες.
  
• Perfume: πολύ καλή ταινία. Ίσως η καλύτερη της περσινής χρονιάς
  
• The Silence of The Lambs: κλασσικό. Ήρθε η ώρα να το δω και γω. Δεν συγκλονίστηκα κιόλας.
  
• 5 Λεπτά Ακόμα: ωραία κωμωδία. Άξιζε να κάτσεις μέχρι το τέλος.
  
• Tenacious D: The Pick of Destiny: αφελές το θέμα αλλά είχε πολλά κωμικά περιστατικά. Δείτε και τους τίτλους τέλους.
  
• The Fountain: άλλους τους ενθουσίασε, άλλους τους άφησε αδιάφορους. Περισσότερο στους δεύτερους ανήκω αν και είχε συγκηνιτικές στιγμές.
  
• Natural Born Forward: ντοκυμαντέρ που λέει πολλά για το "άθλημα" του ποδοσφαίρου.
  
• 300: το φετινό blockbaster και όχι άδικα. Πολύ καλή η ατμόσφαιρα και πολύ δυνατή η ροή του.
  
• Out of Time: κι όμως είδα ταινία του Ντένζελ Γουάσιγκτον. No comment.
  
• Diarios de Motocicleta: με αυτά που είχα ακούσει την περίμενα καλύτερη. Πέρασε και δεν ακούμπησε.
  
• El Laberinto del Fauno: μια από τα ίδια. Ανούσιο το σενάριο, με το ζόρι δεν περνάνε αντιφασιστικά μηνύματα.
  
• Nightmare Before Christmas: ωραίο και όχι μόνο χριστουγεννιάτικο.
  
• Batman Begins: απρόσμενα καλό. Αν και δεν είμαι φαν των υπερηρώων πραγματικά με ενθουσίασε.
  
• Requiem for a Dream: δυνατή, παρακμιακή, παρανοική.
  
• Z: φοβερή ταινία. Ακόμα και να μη σας αρέσουν οι πολιτικές ταινίες αυτή να καθήσετε να τη δείτε.
  
• Saw III: το Ι ήταν ξάφνιασε αλλά ήταν και καλό, το ΙΙ παλευτόταν, το ΙΙΙ είναι για πέταμα.

Καλές προβολές σε όλους.