Σε μουσικά έντυπα εύκολα χρησιμοποιούν τους όρους θρύλος και μύθος για μπάντες. Ειδικά σε metal έντυπα. Ποιες μπάντες όμως είναι πραγματικά θρύλοι; Ελάχιστες. Προσωπικά πάντα μου ερχόταν πρώτοι στο μυαλό οι Led Zeppelin. Με εκατοντάδες εκατομμύρια πωλήσεις συντάραξαν το μουσικό κόσμο της δεκαετίας του 70 ενώ ο θρύλος τους ζει μέχρι σήμερα. Ο αειθαλής Robert Plant (και όχι Roger Plant :P) που προχθές ήταν στα μέρη μας. Ο σοβαρός John Paul Jones συνεχίζει να δραστηροποιείται. Ο John Bonham πέθανε ως γνήσιος ρόκερ :S O riffmaster Jimmy Page καλοπερνάει με πιτσιρίκες...Δεν αποθυμοποιούνται (πάντα κατ εμέ) όμως για την προσωπική τους ζωή. Το occult vibe που είχαν πάντα θα τους ακολουθεί και θα δημιουργεί ένα θρύλο γύρω από το όνομα του γκρουπ. Αυτό που συμβόλιζαν και συμβολίζουν θα παραμείνει. Από μουσικής άποψης είναι το θέμα. Πριν πυροβολήσετε να πω ότι έχουν γράψει τραγουδάρες. Μερικά από τα τραγούδια τους είναι ανεπανάληπτα ενώ ακούσματα όπως το Stairway to Heaven προκαλούν και θα προκαλούν ανατριχίλες. Δεν είναι όμως όλα τα τραγούδια-σταθμοί που τους καθιέρωσαν δημιουργήματά τους. Αυτό δεν καταστρέφει όλα τα υπόλοιπα απλά θα έλεγα αμαυρώνει λίγο την εικόνα των golden gods. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
- Το Babe I 'm Gonna Leave You είχε ερμηνευθεί από τη Joan Baez
- Το How Many More Times είναι διασκευή στο How Many More Years του Howlin' Wolf
- To Dazes and Confused είναι διασκευή στο ομώνυμο του Jake Homes
- Οι ομοιότητες του πιο-κλασσικό-δεν-γίνεται Whole Lotta Love με το You Need Love του Willie Dixon οδήγησαν στη δικαίωση του τελευταίου και την απόδοση των δικαιωμάτων σε αυτόν
- Το Lemon Song είνα διασκευή στο Killing Floor του Howlin' Wolf και πάει λέγοντας
Αυτό είναι που μου τη σπάει πιο πολύ στην όλη φάση των 70ς. Υπάρχει η διάχυτη ψευδαίσθηση ότι το 70ς η μουσική περνούσε μια περίοδο παρθενογένεσης όπου δημιουργούνταν τρομερά τραγούδια από το πουθενά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μουσική λειτουργεί αθροιστικά, πολλές επιρροές αναμειγνύονται και έχουμε διάφορα στυλ. Απλά τότε η "ηλεκτρική" μουσική -χάρη στην τεχνολογία- έδινε τη δυνατότητα για τελείως νέα τεχνικά στυλ. Λέγε με ηλεκτρική κιθάρα με παραμόρφωση, μπάσο μεγατόνων και όσο τύμπανο θες. Κοινώς πολλά ντεσιμπέλ! ;)
Xairetw!
ΑπάντησηΔιαγραφήWraio arthro, an k den symfwnw me to skeptiko su. Nomizw oti isa-isa pou o mythos tous megalwnei etsi, k opws leei k o RaDiKaL sto panw sxolio, tin periodo auti paizoun polles epirroes, metamorfwseis k peiramatismoi. Me tin idia logiki, oi Fleetwood Mac einai terastioi apatewnes... ;)
Προσωπικά ήταν ένα σοκ όταν συνειδητοποίησα ότι τραγουδάρες όπως το Whole Lotta Love δεν είναι δικά τους. Κι όπως είπε και ο Homer Simpson "(Jimmy Page is)the greatest thief of American black music who ever walked the Earth"
ΑπάντησηΔιαγραφή