Έχω να γράψω για metal εδώ και 30 post! Προς στιγμήν μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να οφείλεται στο ότι τελευταία πάω μπουζούκια, ακούω Λαϊκό FM στο αυτοκίνητο και αγόρασα το τελευταίο live του Σταμάτη Γονίδη :Ρ Μπα δε νομίζω να έχει σχέση...
Λοιπόν, νέα χρονιά ξεκίνησε και με αυτή έρχονται καινούργιοι δίσκοι και live. Για το δεύτερο κάτι ψιλοκινείται αλλά άντε να βρεις κόσμο να ρθει μαζί σου σε συναυλία Candlemass ή Dokken. Για το πρώτο έχουμε και λέμε: Iced Earth, Down, Overkill, Apocalyptica, H.I.M, Helloween, Ride the Sky, The Cult, Nightwish. Πολύ πράγμα.
Iced Earth - Framing Armageddon: Σφιχτοδεμένο πακέτο από τον Schaffer με την αρωγή του Owens. Δε θα σταθώ τόσο στο μουσικό κομάτι (δες τη γνώμη του κωλοτούμπα Radikal γι αυτό) αλλά στο ότι τους επαναφέρει στο χάρτη μετά το κατάπτυστό Glorious Burden και τη συνεχή έκδοση συλλογών.
Down - Over the Under: Από τη στιγμή που χάσαμε τους τρισμέγιστους Pantera για πάντα, το πιο κοντινό που έχουμε μέχρι στιγμής, είναι αυτή η μπάντα. Σε καμιά περίπτωση δε βαράνε το ίδιο αλλά σε πολλές στιγμές το feeling είναι το ίδιο.
Overkill - Immortalis: Thrash μπάντα που πάντα γούσταρα. Αξιοπρεπής και αυτή η προσπάθεια τους αλλά δεν πλησιάζει πχ το Necroshine. Tον παπάρα των Lamb of God τι τον ήθελαν στα φωνητικά του Skull and Bones?
Apocalyptica - Worlds Collide: Συμπαθητικοί οι Φιλανδοί, με πρωτότυπο ήχο και πολλές συμμετοχές από γνωστά ονόματα. Άντε να πάρουμε και μεις τα μπουζούκια μας να φωνάξουμε τον Dickinson να συμμετάσχει στη μπάντα μας :)
H.I.M - Venus Doom: Κάτι σαν τους Hammerfall είναι αυτοί. Επειδή μου είχε αρέσει ο πρώτος δίσκος του κάθομαι και ακούω την κάθε νέα κυκλοφορία τους. Η οποία όμως κατά κανόνα είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Μου έβαλαν και εξώφυλλο αλά Draconian Times οι παπάρες.
Helloween - Gambling With The Devil: Ήταν επιτυχημένο το Keeper 3, αν όχι τόσο μουσικά αλλά εμπορικά. Τώρα αυτό το πράγμα που έβγαλαν με παραπέμπει περισσότερο στη μεγαλύτερη παπαριά τους ever, το Rabbits Don't Come Easy.
Ride the Sky - New Protection: Η νέα μπάντα του Uli Kusch που είχε φύγει από τους Helloween, που είχε δημιουργήσει τους Masterplan και που έφυγε κι από αυτούς για να δημιουργήσει μια μπάντα με όνομα που βρωμάει Helloween από χιλιόμετρα και ηχεί σαν τους Masterplan. Μια ομορφιά!
The Cult - Born Into This: Πίσω στα 80s οι Cult είχαν ξεκινήσει σαν "punkers", μετά σα rockers αλλά καταξιώθηκαν στη δική μας συνείδηση ως hard rockers. Στα 00s το Beyond Good And Evil του 2001 ήταν hard rock, τo Born Into This είναι πιο rock. Ελπίζω το επόμενo να μην είναι punk!
Nightwish - Dark Passion Play: Η τρίτη φιλανδική μπάντα σήμερα! Μια χαρά τα πάνε οι βόρειοι. Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον δίσκο επιφυλλάσομαι να τον ξανακούσω για να καταλήξω στην τελική ετυμηγορία. Καλή και πιο νεανική φωνή έχει η Anette αλλά όχι τόσο χαρακτηριστική όσο η Tarja. Μουσικά συνεχίζει στα μονοπάτια του Once, με κανά δυο χιτάκια. Από τις σημαντικές κυκλοφορίες της χρονιάς όπως και να χει
Να μη μιλήσω για σκαρπίνια, πουκαμισιές, γραβάτες κτλ :@
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ομολογώ ότι με κάθε ακρόαση του Framming άλλαζα γνώμη. Γι'αυτό ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ τουλάχιστον 4-5 ακροάσεις και με στίχους. Νομίζω ότι όποιος πει ότι με την πρώτη ή με χαλαρές ακροάσεις του άρεσε θα λέει ψέματα. Ο δίσκος είμαι τρομερά καλοφτιαγμένος σαν σύνολο, άρα θέλει χρόνο και προσοχή!
Για Nightwish δεν μου πολυάρεσε, αλλά και εγώ θα του δώσω λίγο χρόνο ακόμη.
Ρε τι είπες για τον Randy; [πιάσιμο από το γιακά!]