Obsession

Πριν καμιά δεκαριά χρόνια ήταν οι κασέτες. Να βρεις φίλους που έχουν τα άλμπουμ συγκροτημάτων και να τα αντιγράψεις σε κασέτες. Πέρα όμως από τα επιθυμητά άλμπουμ έγραφες και κανένα άλμπουμ για το οποίο δεν καιγόσουν. Με τον καιρό συγκέντρωνες κυκλοφορίες που διαπίστωνες ότι δεν πρόκειται να τις ακούσεις ποτέ. Και γέμιζαν τα ράφια. Μετά ήρθαν τα CD και μια από τα ίδια. Ότι έβρισκες το κρατούσες. Και πήγαμε στην ψηφιακή εποχή, την εποχή του DSL. Τελικά είναι πόρωση, ψύχωση η συγκέντρωση δίσκων, ταινιών κλπ. Βέβαια κατά καιρούς κάνεις και ένα ξεκαθάρισμα γιατί και στα Gigabyte υπάρχουν όρια αλλά η διαδικασία παραμένει. Μάζευε και ας είν' και ρώγες που λένε. Ένας ψυχολόγος να μας το εξηγήσει παρακαλώ