Περί ταινιών

Έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που αναφέρθηκα στις ταινίες που είδα. Ας πω λοιπόν να πω δυο λόγια μήπως και φανούν σε κάποιον χρήσιμα αν σκοπεύει να δει κάποιες από αυτές. Βέβαια στα δεξιά υπάρχει πάντα μια στήλη αφιερωμένη σε αυτές. Απλά να διευκρινίσω δυο πράγματα πρώτα: η βαθμολογία δεν προκύπτει από κάποια επίσημη πηγή αλλά από τα προσωπικά μου γούστα. Και από ότι έχω καταλάβει παίζει μεγάλο ρόλο και το τι έχει ο καθένας στο μυαλό του εκείνη τη στιγμή ή τι συνειρμούς του φέρνει αυτό που βλέπει. Το δεύτερο είναι που αντιστοιχούν οι αριθμοί στις παρενθέσεις. Έχουμε και λέμε:

0: Για πέταμα. Χωρίς λόγο ύπαρξης

1: Κακή. Μπορεί να είχε κάποιες στιγμές αλλά παραμένει απογοητευτική

2: Μέτρια. Προσπάθησε αλλά δεν θα σου μείνει στο μυαλό

3: Καλή. Αξίζει να τη δεις

4: Πολύ καλή. Πραγματικά δυνατή και αξιομνημόνευτη

5: Καταπληκτική. Μιλάει στην ψυχή σου

Και ας μπούμε στο κυρίως θέμα:

• Honeydripper: Στην προβολή ήταν παρών ο ίδιος ο Dani Glover. Ωραία ατμόσφαιρά, καλό ξεδίπλωμα, οι απαρχές του rock ‘n’ roll από τους μαύρους της Αμερικής
• My Blueberry Nights: Αργή δράση και πετάγματα σε περιοχές του Αμέρικα. Κάτι πήγε να πει αλλά δεν ακούστηκε.
• Lucky Number Slevin: Έξυπνο σενάριο αλλά έχουμε δει τόσες ταινίες στο ίδιο στυλ που η ανατροπή έχει γίνει κλισέ
• Charlie and The Chocolate Factory: Μ’ αρέσουν οι ταινίες φαντασίας. Πχ βρήκα πολύ καλό το Lemony Snicket. Αλλά αυτό ήταν ένα απλοϊκό παραμυθάκι όχι για μεγάλα παιδιά.
• Crash: Ταινιάρα. Άμα έδιναν Όσκαρ σε τέτοιες ταινίες, ο θεσμός δεν θα ταν μόνο φρου-φρου και γκλαμουριά Τι να λέω τώρα. Ο ρατσισμός βρίσκεται στον καθένα μας όπως και η ανθρωπιά.
• White Noise: Μεταφυσικό φιλμ που σε ένα βαθμό τα καταφέρει. Από κει και ύστερα εξαρτάται από το αν θα αποφασίσει ο καθένας να μπει στο vibe της ταινίας.
• Zodiac: 2 ώρες και 40 λεπτά ταινία για να σε κρατήσει στη θέση σου και στα τελευταία να σε αναγκάσει να πλησιάσεις ακόμα περισσότερο, σημαίνει ότι αξίζει
• The Number 23: Βλακεία θέμα, το σώζει κάπως το τέλος του και όχι τόσο ο Jim Carey. Κατάφερα να το δω με τη δεύτερη προσπάθεια
• License to Wed: Ευχάριστη αμερικανιά. Ειδικά αν σε κάποια περιστατικά βάλετε τον εαυτό σας οι δεσμευμένοι, τότε θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον
• El Greco: Περιπέτεια εποχής με επικές διαστάσεις πήγα να δω. Το μόνο που μου φάνηκε επικό ήταν η διάρκεια της. Μόνο στο τέλος κάτι πήγε να γίνει
• The Usual Suspects: Έξυπνο σενάριο, καλοί πρωταγωνιστές, άξιζε. Το στυλ της αντιγράφουν ταινίες από το προαναφερθέν Lucky Number Slevin.
• Reign Over Me: Ταινία με τον Adam Sandler και να βλέπετε; Η μόνη καλή ήταν το Anger Management με τον Jack Nickolson. Να φανταστείτε ήταν τόσο χάλια που ο Sandler φάνταζε καλός ηθοποιός!
• The Three Burials Of Melquiades Estrada: Κεντρικό θέμα η φιλία. Όπως αποδείχτηκε ο τρόπος που την είδε ο Tommy Lee Jones απέχει από τον δικό μου με αποτέλεσμα να βαρεθώ από τα μέσα της ταινίας
• Before Sunrise: Η πρώτη ταινία της σειράς. Δυο νέοι συναντιούνται στο τρένο και ξεκινάνε γνωριμία μιας μέρας. Πολύ ενδιαφέρουσα.
• Before Sunset: Αριστούργημα. Σε μένα μίλησε, σε κάποιον άλλον ίσως μπορεί να μην του πει τίποτα, να μη του φέρει θύμησες. Μακάρι να βγει και άλλη
• Twisted: Ανατροπές, μπάτσοι τα κλασσικά.