Πέρασε σήμερα το πρωί από το σπίτι ένας ερευνητής από μια εταιρία δημοσκοπήσεων. Δεν του έκλεισα την πόρτα γιατί μου φάνηκε καλό ανθρωπάκι αλλά και γιατί πριν χρόνια είχα κάνει και γω αυτή τη δουλειά (πόσα δεν ξέρετε για μένα..:)). Ένα χαρτζιλίκι ήταν για κάποιους μήνες μέχρι να παρουσιαστώ στον στρατό. Όπως κάθε δουλειά είχε τα θετικά και τα αρνητικά της αλλά αν σ' αρέσει η επαφή με τον κόσμο τότε έχει πολύ ενδιαφέρον. Συναντάς και μιλάς με ανθρώπους που δεν θα χες την ευκαιρία. Βλέπεις συμπεριφορές και σκέψεις που είναι έξω από τον περίγυρο σου. Φυσικά δεν προλαβαίνεις να αναλύσεις φιλοσοφικά ζητήματα μαζί τους αλλά παίρνεις πράγματα που δεν τα βρίσκεις συνέχεια μπροστά σου. Βέβαια υπάρχουν και ξενερωτικές στιγμές αλλά αφού δεν θα το κάνεις για χρόνια τότε χαλαρά.
Σημείωση: ο τίτλος τραγουδιέται στη μελωδία του "Επιστροφές - καταστροφές"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου