21 ταινίες πέρασαν από την προηγούμενη φορά που ανέφερα τι είδα. Και δεν έχουν περάσει ούτε 2 μήνες! Από τότε όπως ίσως παρατηρήσατε έκοψα τη βαθμολογία. Ο λόγος δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι περισσότεροι νόμιζαν ότι κριτικάρω τις ταινίες. Το ξαναλέω για τελευταία φορά: αντικατόπτριζαν πόσο μου άρεσαν προσωπικά και τίποτα παραπέρα. Μόλις είχα δει λοιπόν με παρέα την ταινία The Doors και με μια αφοπλιστική φυσικότητα πέφτει η ερώτηση: "πόσα στα 5;". Όπα σκέφτηκα, τέλος οι βαθμοί.
Πάντως οι δυο αράδες που ακολουθούν για κάθε μία κάτι έχουν να πουν.
Πάντως οι δυο αράδες που ακολουθούν για κάθε μία κάτι έχουν να πουν.
- The Hitchhiker's Guide to the Galaxy
Παρακολοθώντας την ταινία, σου έρχεται στο μυαλό πως θα ταν το βιβλίο. Σε μερικές στιγμές αντιλαμβάνεσαι ότι θα ταν πολύ καλύτερο το βιβλίο και σε άλλες η ταινία. Κυρίαρχο και στα δύο το βρετανικό φλέγμα - Juno
Πήρε πολύ καλές κριτικές και βλέποντας την διαπιστώνεις για ποιους λόγους. Αν και στην αρχή παραήταν εφηβική για μένα και η πρωταγωνίστρια μόνο μπεγλέρι δεν είχε, από ένα σημείο και μετά σε κέρδιζε (η ταινία). - Michael Clayton
Έχει να κάνει με τις πολυεθνικές, τη δύναμη τους και τη συμπεριφορά τους. Βλέπεται άνετα αλλά δε νομίζω ότι δικαιολογεί και τις τόσες υποφηφιότητές της. - Pirates of the Caribbean: At World's End
Όπως κάθε τριλογία έτσι και σε αυτήν, η πρώτη ταινία ήταν η καλή, η δεύτερη για πέταμα και η τρίτη βλεπόταν. Εντάξει δε μιλάμε για επιπέδου Lord of the Rings αλλά μια χαρά ήταν για ποπ κορν. - Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street
Tim Burton + Johnny Depp = γνωστό και ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Τελικά το ότι είναι σχεδόν μιούζικαλ είναι θετικό και βοηθάει την ταινία. - Charlie Wilson's War
Από τότε που είχα δει το trailer μου είχε κάνει καλή εντύπωση. Το θέμα, οι πρωταγωνιστές αλλά και το τελικό αποτέλεσμα αποτελούν μια καλή επιλογή αν θέλετε να δείτε μια κωμωδία. - Lady in the Water
Ανείπωτη μαλακία. - Ο Άνθρωπος από το Τσέρνομπιλ
Ο Κώστας Τσάκωνας βγάζει ουρά :P - Big Nothing
Μαύρη κωμωδία με το "φιλαράκι" David Schwimmer. Καλή δράση αλλά μάλλον κόκκινη κωμωδία πρέπει να χαρακτηριστεί με τόσο τόσους φόνους. - The Seventh Seal
Θεωρείται κλασσική ταινία του Bergman και αρκετά άθεη. Ένας σταυροφόρος επιστρέφει στον τόπο του και συναντάει τον ίδιο τον Χάρο. Μη περιμένετε κανένα έπος αλλά για ταινία του '57 είναι μια χαρά. - When Nietzsche Wept
Επειδή δεν βλέπω να διαβάζω ποτέ το βιβλίο είπα να δω την ταινία. Και σε αυτή την περίπτωση αντιλαμβάνεσαι το πόσο καλύτερο θα είναι το βιβλίο αλλά και η ταινία δεν είναι άσχημη. Με τον Nietzsche και τον Froyd στο κάστ πως μπορεί να είναι μέτρια;! - Ιnto the Wild
Όταν εμπλέκεται το όνομα του Sean Penn, σε προδιαθέτει θετικά. Και το καλό είναι ότι σε δικαιώνει. Μια πραγματικά όμορφη ταινία που βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Πόσοι από μας δεν έχουν μπουχτίσει την πόλη και τους ρυθμούς της... - John Rambo
Στη λογική της συνέχειας του Rocky μόνο που εκείνη ήταν καλύτερη. Εντάξει Rambo είναι τι να περιμένεις περισσότερο από όπλα και σφαγές; - One Flew Over the Cuckoo's Nest
Οσκαρική ταινία του 1976 με τον Jack Nicholson. Ο πρωταγωνιστής εισάγεται σε ένα ψυχιατρείο και αλλάζει την ζωή τον τροφίμων αλλά και τη δική του. - The Mist
Βασισμένη σε βιβλίο του Stephen King, περιμένουμε ποιο θα είναι το κεντρικό θέμα. Σε ένα σημείο πετάγονται κάτι ουρές, τεράστιες μύγες και δράκοι. Ακολουθεί μεγάλη δόση κλισέ. Βάζουμε και αράχνες. Στο τέλος και παρόλα αυτά υπάρχει μεγάλη αγωνία. Το κλείσιμο όμως είναι ΤΟ κλισέ. Αποφύγετέ την. - No Country for Old Men
Μόνο τη φάτσα του Bardem να δεις φτάνει. Χωρίς καμιά φοβερή υπόθεση αξίζει τα λεφτά της και τα Όσκαρ της. - The Doors
Αν και παρουσιάζει τον Jim Morrison σαν έναν τύπο συνεχώς μαστουρωμένο και χαμένο καταφέρνει και σε περνάει στο κλίμα της μπάντας. Love me three times girl ;) - Constantine
Την είχα δει παλιά στο σινεμά και μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση. Τώρα που την ξανάδα είναι η αλήθεια ότι δε με κέρδισε τόσο. - The Orphanage
Πολύ καλό θρίλερ, που αν και ακροβατεί κάποιες στιγμές σε κάποια κλισέ και πάει να θυμίσει ανάλογες ταινίες, τα καταφέρνει μια χαρά. Μην το χάσετε. - Shopgirl
Εντάξει μια κομεντί είπαμε να δούμε και μεις. Πάντως κάτι έλεγε, δεν ήταν και στυλ Sandra Bullock! - Μόλις χώρισα
Με πήγαν στο σινεμά και την είδα. Μπορεί για θεατρικό να έλεγε αλλά για ταινία μαλακία μου φάνηκε. Κούρασε.
Όλοι ξέρουμε που καταλήγουν αυτά τα ποστ για τις ταινίες. Επίτηδες το κάνεις; :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς αρχίσουν οι τρολιές :@
Για το Mist έχασες απολύτως το νόημα (κατά ένα χιλιόμετρο περίπου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το No Country ΔΕΝ δικαιολογούσε ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση τα βραβεία του.
Σιγά μη δίνανε και Όσκαρ στην παπαριά το Mist! Κάτi πήγε να πει αλλά καταντούσε b side
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον:Το "Μόλις χώρισα" ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε. Μια συμπαθητική ελληνική κωμωδία. Τώρα αν εσείς κύριε Μπακογιαννόπουλε περιμένατε να δείτε τα "Πέτρινα Χρόνια" αυτό είναι άλλη ιστορία.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι
2ον:Τη "Φωλιά του Κούκου" την έχουν δει εδώ και πολλά χρόνια όλοι, φαντάζομαι, όσοι διαβάζουν το μπλογκ σου, οπότε αντί να γράψεις την υπόθεση γράψε κανένα σχόλιο σχετικά με το πώς σου φάνηκε!
Για το Μόλις Χώρισα, πάντως δεν περίμενα να δω την Μαρία Μπακοδήμου! :O
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που θέλετε τη γνώμη μου για την ταινία. Αν και νομίζω ότι δεν την έχουν δει και πολλοί, γενικά σχημάτισα θετική άποψη. Απλά μέσα σε 2 ώρες ακούμπησε την ιστορία και αν και δεν έχω διαβάσει το βιβλίο, πιστεύω ότι θα ταν πολύ καλύτερο. Αλλά ποιος έχει χρόνο για βιβλία.