Φέτος δεν ήμουν σε ένα σχολείο, αλλά σε τέσσερα(!). Κάτι που σημαίνει ότι υπήρχαν και τα θετικά αλλά και τα αρνητικά. Σίγουρα δεν υπήρχε ο αρχικός ενθουσιασμός που υπάρχει όταν ξεκινάς κάτι αλλά είχε καλές φάσεις. Ειδικά στο ΤΕΕ. Και στο φροντιστήριο ήταν καλά, γιατί τα ακροατήρια είναι εξ ορισμού φιλικά. Καιρό έχω να αναλάβω κανά τμήμα…
Τη νέα σχολική χρονιά υπάρχει πιθανότητα να μην είμαι στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον. Οι αλλαγές καλό κάνουν και πάνω από δυο χρόνια στο ίδιο μοτίβο γίνεται κουραστικό και ρουτίνα. Άντε να δούμε κι εκεί. Ραντεβού το Σεπτέμβρη
Επ ευκαιρίας τι έγιναν ο Βαγγέλης, το Roulaki; Δε τελείωσε η χρονιά για σας; Χαθήκατε
Εγω έδώ είμαι φίλε, διαβάζω το blog εντατικά :). Δυστυχώς δεν τέλειωσα ακόμη. θα είμαι στο πόστο μου μέχρι 19 Ιούλη. Την τελευταία εβδομάδα του Ιούλη βέβαια έρχεται ο Στάθαρος (ο Μαύρος) να με επισκευτεί!! Όχι σαν κάποιους άλλους που δεν έχουν έρθει ποτέ. (Τι να θα τα κάνεις τα Γιούρα ρεε?) Στις 19 πετάω για Σιγκαπούρη και έχω καταπορωθεί και έρχομαι Θεσ/νίκη στις 31 για 12 μερούλες. θα τα πούμε απο κοντά αν είσαι στα πέριξ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ στον Έβρο δεν καταφέραμε να πάμε 2 χρόνια, που να ρθουμε Βοστόνη. Καλές βόλτες
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας έφαγαν οι εξετάσεις και τα γραπτά από τη μια και οι δουλειές του σπιτιού από την άλλη. Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και ένα 20ήμερο χωρίς ίντερνετ στο σπίτι, οπότε όντως χαθήκαμε βρε συ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκόπικρα τα συναισθήματα στο τέλος της χρονιάς, γιατί ήταν ο πρώτος χρόνος που δούλευα σε σχολείο και τα μικρά ήταν αξιολάτρευτα, και σε μια ηλικία που αρχίζουν οι ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα τους να αναπτύσσονται. Καναμε φοβερές συζητήσεις με τα μικρά και θα μου λείψουν απίστευτα. Το κακό είναι ότι του χρόνου είναι μάλλον απίθανο να είμαι στο ίδιο σχολείο, οπότε αποχαιρετιστήκαμε.
Στα γραπτά των εξετάσεων διάβασα κείμενα από μαθητές Β' Γυμνασίου που η στοχαστικότητά τους και η έκφραση θα μπορούσε άνετα να ανήκει σε φοιτητές, αλλά και απίστευτα μαργαριτάρια του στυλ "οι Μύδιοι πολεμούσαν με τους Πέρσες και ο Εφιάλτης τους πρόδωσε...ευτυχώς στο τέλος οι Μύδιοι νίκησαν!" (Αυτό ήταν ανάλυση στις θερμοπύλες του Καβάφη για όποιον δεν κατάλαβε). Γενικά διαπίστωσα ότι η δουλειά αυτή τελικά σε γεμίζει και σε ανταμοίβει με εντελώς διαφορετικούς τρόπους από αυτούς (και μιλάω για το οικονομικό σκέλος ιδίως) που έχει κανείς στο μυαλό του ξεκινώντας. Τα μικρά θέλουν και τον καθηγητή που θα συζητάει μαζί τους, που θα μπορούν να του εκμυστηρευτούν τα προβλήματά τους (και άκουσα διάφορα φέτος, από αισθηματικά μέχρι οικογενειακά), αλλά και αυτόν που θα πατήσει και τις φωνές, θα τα στριμώξει λίγο, που θα τους κανεί τα βασικά, αλλά και με λίγο πρωτοτυπία.. Φοβερή εμπειρία, ελπίζω να μη μου φύγει ο ενθουσιασμός που λες κι εσύ. Αυτά και θα τα λέμε Seventh...
Πολύ ωραίος ο τρόπος που γράφεις, γιατί δεν φτιάχνεις ένα blog; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή υπάρχει μια πιθανότητα του χρόνου να πάω και γω αναπληρωτής, πρέπει να παραδεχθώ ότι μου άνοιξες την όρεξη. Αν και μάλλον προς Αθήνα θα ναι, όπου τα παιδιά εκεί λογικά θα ναι πιο δύσκολα από την επαρχία. Αλήθεια εσύ που ήσουν;
Να ευχηθώ καλή ξεκούραση και να τα λέμε συχνότερα
Να το επιδιώξεις να δουλέψεις, αν και ξέρω ότι το πού είμαστε δεν εξαρτάται από τη δική μας επιλογή πάντα. Δεν ξέρω τι παίζει στην Αθήνα, αλλά εγώ ήμουν στην επαρχία (σε κωμόπολη του νομού Κοζάνης συγκεκριμένα) και τα μικρά ήταν συνεργάσιμα και φρόνιμα, χωρίς να χάνουν τη ζωηράδα τους και την τάση για σκανταλιές. Όλα ήταν στις ιδανικές τους δόσεις. Το αβαντάζ ήταν ότι δούλευα κοντά στον τόπο καταγωγής μου, οπότε έκανα ένα come back στο πατρικό και οι μισθοί επενδύθηκαν σε ένα Peugeot 207. Ξανασκέψου την Αθήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Μα γιατί να φτιάξω ένα blog όταν μπορώ να κάνω κατάχρηση χώρου σε blog άλλων; :p
Σίγουρα ρόλο παίζουν και οι συνάδελφοι για αν είναι καλά στο εργασιακό περιβάλλον. Πάντως τώρα την έκανα τη δήλωση και από Αύγουστο τα σπουδαία. Για να δούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Peugeot 207 να το προσέχεις γιατί έχει βγάλει αρκετά σε ένα φίλο!
Καλές "καταχρήσεις" blog λοιπόν :)