Thank God (for the bomb)

Μπαίνουμε στον Αύγουστο. Μήνας διακοπών που διαρκεί φέτος μέχρι τις 18. Η λεγόμενη μεσημεριανή ραστώνη, σα να γίνεται ολοήμερη ραστώνη για πολλούς. Έχουν κατεβάσει ταχύτητες εδώ και καιρό μου φαίνεται. Εμείς πάλι εδώ και καιρό είμαστε τσίτα τα γκάζια. Πέρα από το κάθε-μέρα-έξω που είναι μέσα στο DNA, τα γεγονότα είναι αρκετά. Είτε αφορούν επαφές, νέες γνωριμίες, συναναστροφή με νέα άτομα είτε εξορμήσεις σε συναυλίες, παραλίες, προβολές, ψώνια. Ακόμα και εσωτερικές ανακατατάξεις. Το θέμα είναι όμως ότι δεν είμαστε πρωταγωνιστές σε κάποια σαπουνόπερα που βρίσκονται συνέχεια εν τω μέσω εξελίξεων. Άνθρωποι είμαστε και αν δε κατεβάσουμε ρυθμούς και λίγο, θα το κάψουμε. Όπως πάει όμως με βλέπω να αργώ να κατεβάσω ρυθμούς. Και όποιος αντέξει.