Από τις 14 μέχρι και τις 23 Νοέμβρη είχαμε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Δεν υπήρχαν στάρλετ και μεγάλοι αστέρες όπως στο Φεστιβάλ των Καννών (δυστυχώς) αλλά υπήρχε το κλίμα. Πώς πας σε μια συναυλία και αναρωτιέσαι που ήταν κρυμμένοι όλοι αυτοί οι μαλλιάδες με τα ραφτά έτσι και τώρα αναρωτιέσαι που ήταν κρυμμένοι όλοι αυτοί οι σινεφίλ με το δικό τους στυλ.
Φέτος το πήρα πιο ζεστά και είδα ταινίες, πέρασα και από τα πάρτι, κινήθηκα μέσα και γύρω από το φεστιβάλ. Ωραίος "Ο Παλαιστής" του Aronofsky, πολύ καλό το "Ο δάσκαλος του χωριού", μετριότατο το "Ο Αχιλλέας και η χελώνα" του Takeshi. Στα πάρτι δυναμική εμφάνιση του Bregovic και της μπάντας του, υποτονική της Nezih Ünen Band και των ανατολίτικων ρυθμών της.
Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα όμως. Όλη η ιστορία ήταν το γεγονός το ίδιο, η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε, η διάθεση για τριγύρισμα μες την πόλη. Έτσι μου δημιουργήθηκε η όρεξη για ποιοτικά εστιατόρια (Κάπελας, Μόλυβος) και ποιοτικά live (Μικρούτσικος, Πασχαλίδης). Και του χρόνου λοιπόν!
ΥΓ Η επόμενη βδομάδα προβλέπεται πιο συμμαζεμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου