2001: η οδύσσεια του παμακ

Έτυχε μέσα σε δυο μέρες να ακούσω για τη διαφορετική αίσθηση του χρόνου από τρεις πλευρές: από μια παρέα, από έναν φίλο από μια ραδιοφωνική εκπομπή. Ότι δηλαδή ο χρόνος κυλάει γρήγορα και δεν τον καταλαβαίνουμε, ότι η προσμονή του αύριο ίσως χαλάει το σήμερα. Σε αυτά να προσθέσω και την προσκόλληση στο παρελθόν. Ένα παράδειγμα το πανεπιστήμιο. Λες και από τα χρόνια του παμακ δεν έχουν αλλάξει πολλά (εδώ σε ένα μήνα έχουν συμβεί τόσα!). Λες και οι κοπέλες εκείνης της εποχής ήταν τίποτα το τρομερό. Λες και όλα τα αξιοσημείωτα συνέβησαν τότε :@ Η προσκόλληση στα χθεσινά δείχνει έλλειψη του σήμερα. Η ζωή είναι τώρα, είναι έξω και όχι στο χθες, στη ματζιριά, στη μιζέρια. Καλά περάσαμε τότες αλλά δε μας πήραν και τα χρόνια.

ΥΓ Δεν περίμενα το όπιο της μπάλας να μολύνει και διακεκριμένους επιστήμονες :) Ελπίζω να είναι μόνο μια φάση