Ο λαμόγιος

Σήμερα είναι μία από τις 3-4 φορές που καλούμαστε να ψηφίσουμε στο σχολείο. Εννοείται ότι δεν κάνουμε μάθημα πάλι :@ Βρήκα χρόνο λοιπόν και πήγα και γω το πρωί σε μια δημόσια υπηρεσία να κάνω μια δουλειά και, τι πρωτότυπο, δεν έγινε! Αλλά ας μην τα βάζουμε με το υπέροχο δημόσιο. Εδώ δεν το βρίζουν οι ορκισμένοι (παπάρια) εχθροί του.
Αφορμή στάθηκε να γράψω για έναν υποψήφιο αυτών των εκλογών που είναι από το σχολείο μου. Όπως ίσως γνωρίζετε οι συνδικαλιστές δεν σκοτώνονται στην δουλειά... Αυτός έτσι κι αλλιώς δεν σκοτώνεται αφού βγάζει το πρόγραμμα. Αλλά δεν είναι αυτό το τρομερό. Δεν παίρνεις Β΄Λυκείου γιατί είναι τα θηρία, τι μου παίρνεις Γ' και κρεμάς τα παιδιά σε μαθήματα Πανελληνίων που δεν πατάς; Αλλά δε σταματάμε εκεί. Έχεις θέση στη Θεσσαλονίκη (όποιος ενδιαφέρεται υπάρχει αντίτιμο!), είσαι αποσπασμένος στην Συκιά και παίρνεις 10 μόρια και δουλεύεις στο χωριό σου. ΠΔΣ, εκδρομές και ότι έχει λεφτά περνάνε από τα χέρια σου. Αυτές είναι business. Α, μου είπε να τον ψηφίσω για σήμερα...

ΥΓ Αλλά τι να περιμένεις από κάποιον που ήταν διαιτητής;