Iron Maiden - Flight 666

O Sam Dunn είναι ένας μεταλλάς που μετά το πολύ καλό Metal: A Headbanger‘s Journey και το ενδιαφέρον Global Metal συνεργάστηκε με τους Maiden για το εν λόγω ντοκυμαντέρ. Ο κωλόφαρδος... Με δεδομένα ότι (ως γνωστόν) οι Iron Maiden είναι η πρώτη αγάπη και παντοτινή και ότι οι προηγούμενες δουλειές του Dunn ήταν καλές, οι προσδοκίες ήταν μεγάλες. Το αποτέλεσμα όμως;
Δεν είναι ότι δεν είναι καλογυρισμένο, ότι ο κόσμος στην Λατινική Αμερική είναι αποτρελαμένος, ότι οι μουσικές είναι πολυαγαπημένες. Αλλά...

1. Καταρχήν το θέμα του: Μια μπάντα στην παγκόσμια περιοδεία της. Ντάξει. Και να πεις ότι βγήκαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Έχουν κάνει 70 παγκόσμιες περιοδείες!
2. Οι ίδιοι οι Maiden. Όπως και να χει όταν έχεις πατήσει τα πενήντα δεν σφίζεις από ζωή και τρελή όρεξη, με εξαίρεση τον τρελοMcBrain. Άρα και στο ντοκυμαντέρ δεν θα δόσεις κάποια διασκεδαστική νότα. Και ό,τι ήταν να μάθουμε για τα μέλη τα ξέρουμε από παλιά (ο Harris είναι η ψυχή των Maiden, o Smallwood όχι απλός manager κλπ).
3. "H πεμπτουσία του rock 'n' roll είναι η επικινδυνότητα. Εάν η μουσική πάψει να είναι επικίνδυνη, τότε παύει να είναι metal."* Κατά τη γνώμη μου, οι Maiden το τελευταίο διάστημα έχουν παραγίνει "καλοί" και "για όλη την οικογένεια". Άντε να ρθουν στα ίσια τους πριν φτάσουν σε επίπεδα Disney :@

*Blackie Lawless, Metal Hammer, τεύχος 160, Μάιος 1998