Οι άνθρωποι αισθάνονταν συνδεδεμένοι με το λαό τους και με το κράτος τους. Από τη στιγμή που τέτοια σύνορα κατέρρευσαν κι οι διαχωριστικές γραμμές έσβησαν, οι άνθρωποι άρχισαν να αισθάνονται αβεβαιότητα κι αμφιβολίες σε σχέση με τις πεποιθήσεις τους. Η Ύστερη Αρχαιότητα έχει ως κύρια χαρακτηριστικά της τις θρησκευτικές αμφιβολίες, την πολιτιστική παρακμή και το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας. (απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Κόσμος της Σοφίας", Jostein Gaarder)
Ανεξάρτητα πως είναι ο καθένας σε προσωπικό επίπεδο, στο παγκοσμιοποιημένο σήμερα και εν μέσω οικονομικής κρίσης, η εποχής μας μοιάζει πολύ με εκείνη την εποχή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και αν την ξέρουμε μας βοηθάει. Ελπίζω να μην επαναληφθεί ακριβώς γιατί μετά την εποχή της Ύστερης Αρχαιότητας ακολούθησε ο Μεσαίωνας...
Sigoura tha sumfwnisw, opws anaferete sto idio vivlio "Opoios tin istoria tou tin idia den 3erei, to pws kai to giati edw kai 3 xiliades xronia, stis amatheias to skotadi menei kai zei monaxa apo ti mia stin alli mera"
ΑπάντησηΔιαγραφήAlla enas kosmos xwris sunora, xwris diakriseis, xwris leuko, mauro i kitrino, xwris orthodo3ia, islamismo i voudismo kai genika otidipote allo mporei na xwrisei tous anthrwpous nomizw oti einai idanikos!!!!
Το πρόβλημα είναι ότι όλες αυτές οι θρησκείες, φιλοσοφίες και κριτήρια που διακρίνουν και κατακερματίζουν βασίζονται ακριβώς στην έμφυτη ανάγκη μας να εντασσόμαστε σε ομάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι στην ανθρώπινη φύση. Είναι μια ακατανίκητη σχεδόν ορμή να ανήκουμε σε μια ομάδα, είτε οικογένεια, θρησκεία κτλ και να είμαστε απέναντι από τους "άλλους". Από αυτή την ανάγκη συντηρούνται αυτές οι διακρίσεις.
Η ιστορία θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται μέχρι να αποφασίσουμε να εξελιχτούμε κοινωνικά. Γιατί νοητικά οι ικανότητες μας ξεπερνάνε κατά πολύ αυτό τον κόσμο που ανεχόμαστε σήμερα...