Nτεμί

Έχει μέρες να γράψω. Δε συμβαίνει κάτι συνταρακτικό, από διάθεση όχι τίποτα τρομερό, σχόλια δεν πολυπαίζουν στο blog, επικαιρότητα η ίδια μαυρίλα. Είναι όπως τον καιρό: δεν έχει λιακάδα αλλά ούτε βροχές και χιόνια. Μια ντεμί, άνοστη κατάσταση.
Ίσως μεγαλώνουμε ενώ ταυτόχρονα οι παρέες μας γίνονται πιο συγκεκριμένες-μετρημένες. Έτσι και ένα βράδυ να βγεις, θέλει να συντρέχουν δέκα προϋποθέσεις για να βρεις κάποιον. Που να προκύψουν οικογένειες και τα γνωστά. Από την άλλη ίσως έτσι είναι ο ρους των πραγμάτων, με το πέρασμα του χρόνου να συμμαζεύεσαι. Αλλά έφτασε τόσο γρήγορα αυτή η στιγμή ή απλά οι παρέες είναι πιο μαζεμένες;
Και κάτι που έχω παρατηρήσει: σπάνια μιλάει κάποιος για την ίδια του τη δουλειά. Ίσως γιατί πέρασε η πρώτη φάση, ίσως γιατί δεν έχει τίποτα αξιοσημείωτο σε αυτήν. Ίσως μου φαίνεται.Σημείωση: Τελικά είναι καλό να χεις ημερολόγιο.