Home

Ένας μήνας συμπληρώνετε από τότε που ο Seventh άφησε την πατρική εστία και πλέον διατηρεί το σπιτικό του. Μην του το πείτε όμως γιατί δεν το χει πολυκαταλάβει ακόμα :) Σίγουρα θέλει κάποια περίοδο προσαρμογής αλλά, και όπως έχουμε ξαναγράψει, η δράση είναι εχθρός της σκέψης. Και εδώ και καιρό είμαι σε μια συνεχή δράση ή «δράση».
Από μια φάση στη ζωή και μετά, αν δεν έχεις αναγκαστεί να ζήσεις μόνος σου, τότε σου βγαίνει και χτυπάει το καμπανάκι. Όταν οι ηλικίες και ο τρόπος ζωής όσων ζουν σε ένα σπίτι γίνονται πολύ διαφορετικές τότε το καμπανάκι γίνεται καμπάνα. Και όσα και να προϋποθέτει το στήσιμο και η συντήρηση ενός σπιτιού, η ανεξαρτησία και η απογαλακτισμός είναι επιτακτικά. Καιρός να διαμορφώσεις το δικό σου στίγμα και όχι να κινείσαι στο χώρο των άλλων.

ΥΓ Μερεμέτια υπάρχουν, πράγματα να μάθεις αρκετά, δε κάθεσαι.
ΥΓ 1. Μετά από μια μακρά περίοδο εξωτερικής διασκέδασης, καιρός να δώσουμε βάση στην εσωτερική.

Της πουτΆννας

Ανοίγεις την τηλεόραση (και αν δεν πέσεις σε reality) βλέπεις την κατρακύλα της χώρας. Η χαρά των δημοσιογράφων: είτε να σπέρνουν τον πανικό είτε να επιβάλλουν τη γραμμή τους.

Πλέον είμαστε το μαύρο πρόβατο της διεθνούς κοινότητας: Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι ακόμα και Ιάπωνες ασχολούνται με την κατάρρευση μας. Πως ήταν με το Ιράν, απλά ο δικός μας Αχμαμπινετζάντ είναι πολύ soft και οι σφαλιάρες πέφτουν αβέρτα. Το βάρος θα το σηκώσουν αυτοί που είναι πιο εύκολο να τους χώσουμε: οι μισθωτοί. Και άντε του δημοσίου είναι αργόμισθοι, οι άλλοι τι φταίνε; Αν δεν έχεις κάνει τα κουμάντα σου καλύτερα να ανοίξεις το χάρτη και να βρεις μια ωραία χώρα να πας. Πάντα υπάρχει σαν σκέψη.

Μέσα σε αυτό πλαίσιο του πανικού, ο κάθε πεφωτισμένος υπουργός περνάει τη δική του θεώρηση των πραγμάτων. Πχ στο Υπουργείο Παιδείας αντί να βάλουν τους καθηγητές να δουλεύουν (από μέσα Μάη ουσιαστικά κλείνουν τα σχολεία!) και κυρίως να φτιαχτεί η ίδια η λειτουργία του σχολείου, κοιτάνε να στείλουν στα σκουπίδια ανθρώπους που τρέχανε στα ξερονήσια. Αυτό θα πει αριστεία;

Πίπελο 2010

Τελειώνει και αυτή η ποδοσφαιρική χρονιά με την περίληψη της (τα play off). Ο Άρης, πιστός στην παράδοση, δεν κατάφερε να κερδίσει το κύπελλο. Οι καταστάσεις ήταν εναντίον του (εκτός έδρας, αντίπαλος κλπ) και έτσι δεν έπεσα απο τα σύννεφα. Ελπίζω και οι 25.000 Αρειανοί που κατέβηκαν να μην έμειναν στην πίκρα της μη κατάκτησης αλλά στο δυναμισμό της ομάδας. Η γνώμη μου για τις άλλες ομάδες;
Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε κάτι ιδιαίτερο και έκανε το νταμπλ. Από δω φαίνεται το επίπεδο του πρωταθλήματος.
Ο Ολυμπιακός ήταν χύμα από άποψη οργάνωσης και αντιμετώπισης των καταστάσεων. Ουσιαστικά μόνος του έχασε το πρωτάθλημα.
Η ΑΕΚ ήταν το χωριό των τελευταίων ετών. Με προέδρους κάτι περαστικούς δεν θα κάνει κάτι αξιολόγο για χρόνια ακόμα.
Ο ΠΑΟΚ σταθερός εξάντλησε τις δυνατότητές του και νομίζω ανεξάρτητα τι θα κάνει στα play off.
Ο Ηρακλής σκιά του εαυτού του.

Σημείωση: Η φώτο είναι από τον τοίχο της πολυκατοικίας μου

Το βάζο με το μέλι

Δεν ξέρω πως είναι σε άλλες ευνομούμενες χώρες του δυτικού κόσμου αλλά εδώ όποιος είναι δίπλα στο βάζο με το μέλι, βάζει βαθιά το χέρι. Πρώτο παράδειγμα οι πολιτικοί. Δεν είναι (απλά) κάποιοι εξουσιομανείς ούτε φυσικά κάποιοι αγαθοί ήρωες που θέλουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς. Και από κει και κάτω σε κάθε οικονομικό τομέα γίνεται το έλα να δεις. Λογικό είναι, αφού δεν υπάρχει έλεγχος από τους "αρμόδιους". Αλλά εκεί που σε κοροϊδεύουν μες τη μούρη σου είναι όταν νομιμοποιούν την εκμετάλλευση. Πχ τώρα που είναι η περίοδος των φορολογικών δηλώσεων, οι "αξιαγάπητοι" λογιστές για να συμπληρώσουν 5 πεδία (δουλειά λίγων λεπτών) ζητάνε 50 €. Να μην βγάλουν κανένα αμαξάκι κι αυτοί στο χαλαρό;Λογιστής πρέπει να είναι :P

I walk my own way

Αν και ο τίτλος θα ταίριαζε πιο πολύ σε post στο ex Radikal, ο ποιητής θέλει να περιγράψει την καθημερινότητά του. Δουλειά, σπιτάκι, φίλοι όλα καλά και σε μια σειρά. Νομίζω ότι οι περισσότεροι κοιτάνε να πάνε καλά αυτά που τους απασχολούν και τους ενδιαφέρουν. Το γύρω όμως, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μουντό και δυσοίωνο. Κάτι σαν τη στάχτη της Ισλανδίας. Ακόμα και βολεμένος μονιμάς να σαι, αυτή η μουντάδα και η απαισιοδοξία σε επηρεάζει, πόσο μάλλον σε άλλες καταστάσεις. Επομένως, και αφού δεν μπορείς να κάνεις κάτι ουσιαστικό για την περιρρέουσα κατάσταση, ας ασχοληθείς και ας οχυρώσεις καλύτερα το δικό σου δρόμο. Σίγουρα δεν γίνεται σε απόλυτο βαθμό (εκτός και αν πάρεις τα βουνά!) αλλά τουλάχιστον δεν αφήνεις να σε επηρεάζει τόσο πολύ το κλίμα.

ΥΓ We will fight to the end, we will never surrender
ΥΓ 2. Δε μπορούμε να πάρουμε ούτε το αεροπλάνο να μεταναστεύσουμε :@

It 's a kind of panic

Μια βδομάδα έχω να γράψω στο blog και δεν κουνιέται φύλο. Που είναι τα σύνδρομα στέρησης και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας; Στο νέο σπίτι δεν έχει έρθει (φυσικά) ακόμα το 2play και έτσι το πολύ κανένα mail και facebook από το κινητό.

• Τόσο κόσμο έχω καιρό να δω. Στο τέλος θα γίνω κοσμικός και θα γυρνάω από gala σε gala
• Μην βάλετε μεγάλη TV σπίτι σας. Σας απορροφάει...
• Δουλίτσες, ψώνια, μερεμέτια: τα νέα trend
• Χαλαρές πασχαλιάτικες διακοπές δεν είχε φέτος. Του χρόνου
  
• Πότε τα κανάλια θα βαρεθούν το serial με τα spread και την πτώχευση; Μακάρι τότε να τελείωνε.