Ανοίγεις την τηλεόραση (και αν δεν πέσεις σε reality) βλέπεις την κατρακύλα της χώρας. Η χαρά των δημοσιογράφων: είτε να σπέρνουν τον πανικό είτε να επιβάλλουν τη γραμμή τους.
Πλέον είμαστε το μαύρο πρόβατο της διεθνούς κοινότητας: Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι ακόμα και Ιάπωνες ασχολούνται με την κατάρρευση μας. Πως ήταν με το Ιράν, απλά ο δικός μας Αχμαμπινετζάντ είναι πολύ soft και οι σφαλιάρες πέφτουν αβέρτα. Το βάρος θα το σηκώσουν αυτοί που είναι πιο εύκολο να τους χώσουμε: οι μισθωτοί. Και άντε του δημοσίου είναι αργόμισθοι, οι άλλοι τι φταίνε; Αν δεν έχεις κάνει τα κουμάντα σου καλύτερα να ανοίξεις το χάρτη και να βρεις μια ωραία χώρα να πας. Πάντα υπάρχει σαν σκέψη.
Μέσα σε αυτό πλαίσιο του πανικού, ο κάθε πεφωτισμένος υπουργός περνάει τη δική του θεώρηση των πραγμάτων. Πχ στο Υπουργείο Παιδείας αντί να βάλουν τους καθηγητές να δουλεύουν (από μέσα Μάη ουσιαστικά κλείνουν τα σχολεία!) και κυρίως να φτιαχτεί η ίδια η λειτουργία του σχολείου, κοιτάνε να στείλουν στα σκουπίδια ανθρώπους που τρέχανε στα ξερονήσια. Αυτό θα πει αριστεία;
Ευτυχώς που κάθομαι στην τηλεόραση αργά το βράδυ και δεν πετυχαίνω ειδήσεις... Αν όλοι αρχίσουν να φεύγουν, στο τέλους θα μείνουν στην Ελλάδα μόνο ηλικιωμένοι. Αλλά κι αυτοί που θα είναι έξω θα ντρέπονται να λένε ότι είναι Έλληνες... Τραβηγμένο σενάριο; Πού ξες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργομισθοι γίνονται οι παραπανίσιοι. Και το δημόσιο έχει πολλούς τέτοιους. Δηλαδή αν μια δουλειά χρειάζετε 5 άτομα κι εσύ προσλαμβάνεις 30 πως να τους κάνεις όλους να δουλέψουν? Χωρίς αντικείμενο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ποιος τους έκανε παραπανίσιούς? Μόνοι τους μπήκαν στο δημόσιο? Ποιον να διώξεις και ποιον να κρατήσεις δηλαδή?
Wise_One ήδη ψιλοντρεπετε ο κόσμος. Άλλοι περνάμε στην αντεπίθεση (με μαλακίες δικαιολογίες) και άλλοι το γυρνάμε στην πλάκα.