3 Μαΐου 2010

Δημιόσιο

Στο σχολείο που πηγαινοέρχομαι έχω να κάνω με μαθητές (και "μαθητές") καθώς και με μεσήλικες καθηγητές (ως επί τω πλείστον). Πως είναι να έχεις φτάσει 40 φεύγα και αντί να ανγνωριστεί η δουλειά σου και να ανελιχθείς οικονομικά (γιατί διοικητικά δύσκολα) σου κόβουν μεγάλο μέρος του μισθού σου; Αντί να πας μπροστά να κανεις 2 βήματα πίσω; Τραγικό. Αλλά πιο τραγικό θα ναι να σαι νέος άνθρωπος, που μόλις μπαίνεις στην αγορά εργασίας και το όνειρο σου να γίνεις και συ ένας δημόσιος υπάλληλος.

ΥΓ Τι σόι διαπραγματεύσεις έκανε ο Γιωργάκης;
ΥΓ 2. Μαυρίλα λοιπόν, να το ρίξουμε και μεις στα μαύρα. Έχεις να πεις τίποτα Nick; :O

10 σχόλια:

  1. Κάτι πρέπει να λάνω με αυτά τα spam mail που διαφημίζουν τα site τους :O

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μην ανησυχείς, τώρα θα πληρώσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και θα φτιαχτεί το κράτος. Και ιδίως οι καθηγητές, γιατί φυσικά αυτοί ευθύνονται για όλα. Όλοι οι υπόλοιποι (αγρότες, έμποροι, ελεύθεροι επαγγελματίες) είναι αμέτοχοι: δεν έκλεψαν, δεν δανείστηκαν, δεν ψήφισαν. Άντε να δω ποιοι θα βγουν στους δρόμους και πότε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11:15 μ.μ.

    Ας πάνε οι καθηγητές να δούνε τα ωράρια του ιδιωτικού τομέα και τους μισθούς που μου κλαίγονται κιόλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βρε ουστ. Τράβα εσύ να δεις τα πτυχία μου, τον χρόνο που αφιερώνω στο σπίτι για προετοιμασία-διόρθωση, την ψυχολογική κούραση στο τέλος της μέρας, το χαρτομάνι που διεκπεραιώνω στο γραφείο, την απόσταση από την οικογένεια μου που τη βλέπω 3 φορές το χρόνο και μετά τράβα γλείψε κανένα δήμαρχο να σε βάλει πουθενά να κάθεσαι και να σε πληρώνουν για άνθρωπο. Εγώ τουλάχιστον μπήκα με εξετάσεις και έχοντας αποδείξει την αξία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος8:22 π.μ.

    Δηλ. δουλεύεις πάνω από 2 ώρες τη μέρα; Τότε να σου δώσουμε κάνα επίδομα επιπλέον. Αλλά αφού κουράζεσαι τόσο πολύ γιατί δεν βγαίνεις έξω στην αγορά εργασίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος9:11 μ.μ.

    επειδή ακριβώς οι καθηγητές του δημοσίου κωλοβαράνε παίρνουν 700 με βαριά ως 1400 εως βγουν στην σύνταξη."θεωρητικά" ένας όχι τόσο καλός μισθός με βάση το ποιοτικό επίπεδο της χώρας.ο ιδιωτικός τομέας απο την άλλη δεν μπορεί να προσφέρει καλύτερους μισθούς σε ιδιωτικά αμειβόμενους καθηγητές είτε γιατί δεν θέλει λόγο κόστους είτε γιατί βολεύεται με τους δημόσιους που μπορούν και βγάζουν το χατζιλίκη τους "μαύρα" .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος12:42 π.μ.

    Αυξήσεις ως και 58% την τελευταία δεκαετία, αμέσως μετά την ένταξή μας στην ΟΝΕ, δόθηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ και της ΝΔ στους περίπου 700.000 υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΔΕΚΟ και των ΟΤΑ. Εκεί όμως όπου πραγματικά κανείς δεν μπορεί να δώσει μια λογική εξήγηση είναι η θέσπιση και η καταβολή- κατά περίπτωση- 30 και πλέον επιδομάτων, τα οποία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο (διά της δικαστικής οδού ή διά της πίεσης στους πολιτικούς και στα κόμματα) δίδονται στο σύνολο σχεδόν των δημοσίων υπαλλήλων. Το αποτέλεσμα είναι το Δημόσιο να μη γνωρίζει τις πραγματικές αμοιβές των υπαλλήλων και να μην μπορεί να προχωρήσει στο ενιαίο μισθολόγιο για να μπει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά.

    http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=16&artId=301604&dt=09/05/2010

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος9:01 μ.μ.

    Εκπαιδευτικοί
    1. Ο Λυκειάρχης και το Sony Vaio.

    Ένας φίλος μου δουλεύει σε ένα μεγάλο μαγαζί με ηλεκτρικά
    και μου έχει πει πως γίνονται οι μικροαπατεωνιές με τους δημόσιους υπαλλήλους.
    Π.χ, ένα καλό παράδειγμα που μου έχει πει είναι για έναν Λυκειάρχη που πήρε ένα πανάκριβο Sony Vaio και έκοψε τιμολόγια στο σχολείο για ''αναλώσιμα''.
    Έτσι γίνονται αυτά, με ''αναλώσιμα'' που δεν μπορούν να ελεγχθούν και εύκολα.


    2. Της... απόσπασης.

    Μια μέρα ήταν να φωτογραφίσω ένα σχολείο αλλά μου είχαν δώσει λάθος διεύθυνση.
    Έτσι πήγα σε ένα από τα μέρη (διοικητικές υπηρεσίες της πούτσας) που παίρνουν απόσπαση οι εκπαιδευτικοί και δεν δουλεύουν καν. Μέσα ήταν δεκάδες άτομα, χιλιάδες τσιγάρα, καφέδες, κρουασάν, συζητήσεις για μαγειρική και εκδρομές στο χωρίο, σαν παιδότοπος για 40άρηδες ένα πράγμα.
    Μέχρι να μου βρουν το σχολείο που έψαχνα, ένιωθα πολύ μαλάκας με όλο αυτό που γινόταν γύρω μου.
    Πρόσφατα βγήκε στην φόρα ότι οι αποσπασμένοι σε διάφορες υπηρεσίες εκπαιδευτικοί είναι 17.000 !!!!!
    Εγώ που μεγάλωσα με την ''Ελευθεροτυπία' να γράφει κάθε Σεπτέμβρη οτι ''Αίσχος! Δεν υπάρχουν δάσκαλοι στα σχολεία!'', μαθαίνω πια ότι η Ελλάδα έχει 180.000 εκπαιδευτικούς.
    Νιώθω πολύ κορόιδο.

    3. Η δασκάλα γραφίστικης που δεν ήξερε από computer.

    Ναι, υπάρχει και αυτό το πράγμα στην Ελλάδα και την έχω γνωρίσει προσωπικά !
    Έτσι είναι όταν δεν υπάρχει αξιολόγηση, όταν δεν υπάρχει έλεγχος συμβαίνουν και αυτά.
    Υπάρχει αυτή την στιγμή καθηγήτρια γραφιστικής σε Τ.Ε.Ε στην Αθήνα που δεν ξέρει από υπολογιστή ! Μιλάμε για πρόσληψη που έγινε πριν μια 5ετία.
    Και αυτή η κυρία όσο ζει, είτε σαν εργαζόμενενη, είτε σαν συνταξιούχος,
    δηλαδή τα επόμενα 30-40 χρόνια θα πληρώνεται από το δημόσιο.
    Περιττό να πω ότι τα παιδιά την σιχαίνονται.
    Φανταστείτε ότι μια μαθήτρια της , στα 16 της, ήξερε να στήνει σελίδες στο ίντερνετ !

    Αυτά που λες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος9:08 μ.μ.

    Άντε ακόμα ένα για δώρο... (Ρουλάκι που κρύβεσαι;)

    3 δημόσιοι υπάλληλοι που ξέρω - αληθινές ιστορίες
    1. Ο Τάκης δουλεύει στον Δήμο.
    Πηγαίνει στις 10 και φεύγει στις 1.
    Δεν κάνει ποτέ υπερωρίες, δεν δουλεύει ποτέ Σ-Κ, δεν έχει καμιά ευθύνη.
    Είναι ''υπάλληλος γραφείου'', δηλαδή τίποτα.
    Είναι με σύμβαση εδώ και 5 χρόνια.
    Δεν έχει κανένα αντικείμενο.
    Παίρνει 650 ευρώ.
    ''Δεν μας μονιμοποιούν !'' μου παραπονιέται
    ''Δεν θα σας νομιμοποιήσουν ποτέ, κάνε κάτι άλλο πριν σε διώξουν !''
    του λέω.
    ''Τι να κάνω μετά από τόσα χρόνια ;'' μου απαντάει.
    ''Τι, τι να κάνεις ρε μαλάκα, 29 χρονών είσαι!'' του είχα πει.
    Το πρόβλημα με τον Τάκη είναι ότι έχει σταματήσει να σκέφτεται.
    Έχει μπει στην νιρβάνα, στην αγκαλιά του δημοσίου και το μόνο που τον απασχολεί
    είναι πότε θα πάει σπίτι να ...ξεκουραστεί.
    Και να μην ήταν τεμπέλης έχει γίνει.
    Δεν έχει κάνει ποτέ ''κανονική'' δουλειά.
    Αμέσως μετά τον στρατό μπήκε στο Δημόσιο με σύμβαση.
    Θα έχει πρόβλημα.

    2. Ο Γιώργος είναι μόνιμος στο ναυτικό.
    Πάει 2 με 3 φορές την εβδομάδα μόνο και ασχολείται μόνο με το facebook και την δεύτερη δουλειά του. Τις άλλες δυο καθημερινές είναι συνήθως στο εξοχικό του, εκτός Αθηνών. Αυτός είναι πιο έξυπνος, έχει ξεκινήσει και κάτι άλλο στο όνομα της γυναίκας του. Ο στόχος του ήταν να κάνει 3 παιδιά , να είναι πολύτεκνος.
    Έτσι και αλλιώς για κάθε παιδί ο στρατός πληρώνει 80.000 ευρώ,
    όταν το παιδί πάει στα 18.
    Καλή μπίζνα τα παιδιά αν είσαι στο δημόσιο !!!
    Θα έμενε μέχρι τα 50, θα έπαιρνε σύνταξη και εφάπαξ και
    άντε πιάσε τον τον Γιώργο.
    Εισοδηματίας θα ήταν.
    Τώρα έχει ξενερώσει !
    ''Δεν θα πατάμε καν μέσα !'' μου λέει.
    ΄Έχουν ξεκινήσει μερικοί να μπαίνουν 1 φορά την βδομάδα μόνο
    που είναι αναγκαστικά από το νόμο!''
    ''Ας μας πάνε στο στρατοδικείο!'' λένε.
    ''Να μας αποζημιώσουν να φύγουμε !'' μου λέει.
    Ο Γιώργος είναι πονηρός ξέρει τα δικαιώματα του.
    Και έχουν πολλά δικαιώματα στον στρατό.
    Φτηνά δάνεια, επιδότηση βενζίνης, στρατιωτικά σουπερμάρκετ,
    ιατρική κάλυψη για τις γυναίκες τους, ατελείωτες ειδικές άδειες διαφόρων τύπων.
    Α, και ειδικά κονδύλια που μοιράζονται κάθε Πάσχα σε όλους πέρα από τον μισθό και το δώρο. Δεν τον κουνάνε ούτε τα κομάντα που λέει και το τραγούδι.

    3. Ο Λάμπρος είναι και αυτός σε κάποιον Δήμο σαν τεχνικός με σύμβαση εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, νομίζω 6.
    Παρ' όλο που είχε επιχείρηση να αναλάβει, προτιμάει τα 800 του δημοσίου από τις 3.000 που έβγαζε στην επιχείρηση του συγγενή του που δούλευε παλιά.
    Πάει στον Δήμο αυστηρά 10 με 12 και που και που κάνει και μια δεύτερη δουλειά.
    Κυρίως ασχολείται με τα χόμπι του παίζοντας μπάσκετ σε μια ερασιτεχνική ομάδα.
    Είναι οκ τύπος, καλοπερασάκιας και παραδέχεται Ντι ''και πολλά παίρνουμε για αυτά που κάνουμε''
    και ξέρει ότι ''δεν θα συνεχιστεί και για πολύ αυτό''.
    Παρ' όλα αυτά, μου λέει ότι έχουν κανονίσει οι συμβασιούχοι αυτού του Δήμου να βρουν δικηγόρους
    και να το πάνε νομικά το θέμα της μονιμοποίησης του.
    ''Γιάννη, αν τα καταφέρουμε δεν θα χρειάζεται να δουλεύω καθόλου'' μου λέει !
    Θα πηγαίνει να χτυπάει κάρτα το πρωί και μετά θα είναι έξω ''και καλά'' για εργασίες
    και αν προκύψει κάτι τους ειδοποιούν και ''έχει από αύριο ο θεός''.
    Ο Λάμπρος είναι έτοιμος να μείνει εκεί ,αν τα καταφέρει, αλλά ξέρει και την κανονική ζωή και έχει plan B. Είναι έτοιμος και για τον πραγματικό κόσμο.

    υ.γ - Το σημαντικότερο είναι ότι κανένας από τους παραπάνω δεν είναι ''το φτωχόπαιδο που βγάζει ένα κομμάτι ψωμί''. Καμία σχέση.Όλα τα φτωχόπαιδα που ήξερα, και πιστέψτε με ήξερα πολλά, δεν είχαν καμιά πρόσβαση σε Δήμους, Νομαρχίες και θέσεις Δημοσίου γενικότερα.
    Τα ''φτωχόπαιδα'' τα θυμάμαι να λιώνουν στα συνεργεία της Σπύρου Πάτση από τα 15, να δουλεύουν σε κρεοπωλεία και οικοδομές, να πήζουν σε τυπογραφεία στον Ταύρο, να κουβαλάνε ξυλεία στα Πετράλωνα και να λιώνουν σε αποθήκες βιβλίων στα Εξάρχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή