Είχα την εντύπωση ότι είχα γράψει για αυτό το δίσκο και μου το επιβεβαίωσε ο ex Radikal αλλά φυσικά δεν ίσχυε. Πίσω στα 1989, όταν η μουσική έβραζε: το glam ήταν στις δόξες του συμπαρασέρνοντας το heavy metal εμπορικά αλλά ταυτόχρονα στο underground δημιουργούνταν είτε σκληρά είτε εναλλακτικά πράγματα. Οι Faith No More όπως έδειξε η συνέχεια ανήκαν στη δεύτερη περίπτωση.
Ο πραγματικά psycho Mike Patton πίσω από το μικρόφωνο, έφερνε την μπάντα σε άλλες διαστάσεις. Τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά. Ο ήχος σε αυτό το δίσκο ήταν rock αλλά ξέφευγε αρκετές στιγμές. Πχ το χιλιοπαιγμένο Epic έχει το ραπάρισμα του. Από την άλλη το ορχηστρικό Woodpecker From Mars (με τέτοιο τίτλο άντε μετά να μη μιλάμε για φευγάτη μπάντα) ξεκινάει με βιολί! Τι να λέμε τώρα. Για μένα το μπάσο είναι αυτό που δένει όλο αυτό το μύλο και καταλήγουμε σε ένα δίσκο που και τότε έκανε αίσθηση αλλά και μέχρι σήμερα μνημονεύεται από γνώστες του χώρου.
Στις επόμενες κυκλοφορίες ο ήχος ξέρανε αρκετά (ερχόταν το grunge) και όσο και να προσπάθησα καμιά δε μου έκανε την εντύπωση που μου έκανε το Real Thing. I know the feeling…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου