15 Σεπτεμβρίου 2010

Άξιοι

Στέκεσαι, μαζεύεις τη σκέψη σου και συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν κάποιοι σημαντικοί, πραγματικά σπουδαίοι άνθρωποι, τόσο κοντά σου. Και το συνειδητοποιείς και με μέτρα ορθολογικά, ρεαλιστικά. Ό,τι έχτισαν (με προσπάθεια και όχι από εκμετάλλευση) στο χαρίζουν απλόχερα. Όταν καθένας γύρω σου, ζητάει και το κάθε λεπτό του ευρώ. Και λες ότι είναι τόσα που δεν είσαι άξιος να τα σηκώσεις. Και ξανααφήνεσαι στις σκέψεις σου...

1 σχόλιο:

  1. Σ'ευχαριστώ πολύ για το post ρε φίλε, πραγματικά δεν ήταν ανάγκη :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή