Celda

Είδα τις προάλλες το Celda 211: ισπανική ταινια, με θέμα τις φυλακές. Δυνατή υπόθεση, ερμηνείες... αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Είναι οι εναλλαγές που γινόταν. Που στη μια στιγμή βρισκοσουν και συ μαζί με τον πρωταγωνιστή με την αναμενόμενη πλευρά (αρχές, δικαιοσύνη) και την άλλη με την "κακή" πλευρά (εγκληματίες φυλακισμένοι). Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος;
Και στην πραγματικότητα τη μια στιγμή παλεύεις να κατορθώσεις κάτι και την άλλη όταν φτάνεις εκεί σα να βλέπεις γκρεμό από κάτω. Που γυρνάς το κεφάλι σου πίσω και σα να σου φαίνεται ότι έπρεπε κάτι άλλο να κάνεις. Ποιο είναι το καλό δεν ξέρεις, το σίγουρο είναι ότι τριβελίζεις το μυαλό σου με τα "αν" και τα "μήπως". Ελπίζω να μην έχει την εξέλιξη της ταινίας το πράγμα...