8 Νοεμβρίου 2010
Οι τζίτζικες και ο μέρμυγκας
Σε αρχαίο post είχα διατυπώσει τον προβληματισμό για το περιεχόμενο του blog. Ότι δηλαδή όταν λες για κάποιους του περιβάλλοντος σου, αυτοί θα θιχτουν. Δεν προχώρησα σε δημιοργία νέου-μυστικού blog αλλά διεύρυνα τον κύκλο μου. Δεν τον διεύρυνα για να εμπνέομαι για το blog, προέκυψε!
Ψυχολόγος δεν είμαι, ούτε και έχω το χρόνο να ψυχολογώ τις συμπεριφορές τνων άλλων. Αλλά κάποια πράγματα σου κάνουν κλικ. Έτσι στο σχολείο που είμαι, είναι και ένας συνάδελφος, με χιούμορ, πάνω κάτω στην ίδια ηλικία με μένα και χωρις υποχρεώσεις. Αλλά εκεί σταματάνε οι ομοιότητες. Σίγουρα ο άνθρωπος έχει βάλει πολλές δουλειές το απόγευμα και δεν προλαβαίνει να μετράει χρήμα. Μόνο που ποτέ δεν τον εχει δει κανεις έξω: εγώ για τους δυο μήνες που είμαι εκεί αλλά και όσοι είναι εκεί χρόνια. Μπορεί να είναι οι διαφορετικές νοοτροπίες. Μπορεί αυτός να είναι ο μέρμηγκας και μεις οι τζίτζικες. Μπορεί και όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου