Λίγες μέρες πριν τις διακοπές του Πάσχα και με μια βδομάδα για μετά, τα μαθήματα βαίνουν προς το τέλος. Όταν μεταφέρω τα νέα της ημέρας στο σχολείο, έχω να λέω. Και κάθε μέρα μπορεί τα πράγματα να κινούνται μέσα σε κάποια πλαίσια αλλά είναι εντυπωσιακό πόσα διαφορετικά πράγματα συμβαίνουν. Πολλά άτομα, διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορετικές ηλικίες. Η δική μου πλευρά του ΕΠΑΛ, διαφέρει από κάποιων συναδέλφων και παιδιών: για μένα φέτος ήταν μια σχετικά ξεκούραστη εμπειρία, χωρίς να σκέφτομαι πριν μπω σε κάποιο τμήμα, με παιδιά που δε δημιουργούσαν πρόβλημα, που κάναμε το μάθημα με το γέλιο. Ειδικά τάξη σαν τη φετινή Γ' Λυκείου δεν ξαναείχα! Θέμα τύχης, vibe, εμπειρίας, αντιμετώπισης; Μπορεί απ' όλα. Μακάρι πάντα να είναι έτσι.
Έχω μια παραξενη ερώτηση (ακαδημαικού ενδιαφέροντος και μόνο). Έχοντας κάνει τη δουλειά που κάνεις αυτά τα 2-3 χρόνια, ποιό είναι το μισθολογικό όριο κάτω από το οποίο δεν θα αποδεχόσουν να κάνεις τη δουλειά αυτη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά.
Η ερώτηση είναι να αξιολογήσω πόσο αξίζει η δουλειά αυτή ή καθαρά υποκειμενικά μέχρι πόσο θα κατέβαινα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νομίζω ότι πάει πιο κάτω από τώρα
ΑπάντησηΔιαγραφή