25 Σεπτεμβρίου 2011

Once upon a time

Εδώ και χρόνια το να ακούσεις ή να μάθεις σχεδόν τα πάντα για κάτι και ειδικά μια μπάντα ,είναι το μόνο εύκολο. Fast food. Οι μήνες αναμονής και το ψάξιμο για την κυκλοφορία ενός αγαπημένου γκρουπ ή η ανακάλυψη κάτι καινούργιου έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Μεγαλώνοντας έχεις και πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθείς αλλά αυτή του είδους η μαγεία (που την καταλαβαίνει μόνο όποιος την έζησε) δεν ανταλλάζετε με την ευκολία και την οικονομία που προσφέρει η σημερινή κατάσταση. Άλλο να γυρνάς όλα τα δισκάδικα της πόλης με τα πόδια, να προσπαθείς να βρεις έναν δίσκο που θα αρέσει στο φιλαράκι σου για να σου δώσει το άλμπουμ που επιθυμείς. Άλλο να ανακαλύπτεις νέους ήχους από το πουθενά. Να ξεφυλλίζεις ένα μουσικό περιοδικό προσπαθώντας να απορροφήσεις όσα περισσότερα μπορείς και διαβάζοντας μέσα από τις γραμμές να βρεις αυτό που θα σ' αρέσει.
Σα γέρος που αναπολεί τα ωραία χρόνια που τρώγανε μπομπότα και τραχανά ακούγομαι. Σα μεσήλικας που λέει ότι τότε οι ντομάτες είχαν γεύση. Ή σαν τριαντάρης που του λειψε η φάση.

Σημείωση: Στη φώτο CD του Metal Hammer που δεν τα βρίσκεις στο net. Τότε προσπαθούσες να μάθεις τα γκρουπ που περιείχαν και να δοκιμάσεις νέους ήχους...

3 σχόλια:

  1. Θυμάμαι κι εγώ μέχρι πριν 3-4 χρόνια στη Θεσ/νίκη που γυρνούσα τα δισκάδικα του κέντρου κι έβλεπα τι μ' αρέσει, ή διάβαζα στο Metal Hammer και πήγαινα "χτυπούσα" το δίσκο.

    Πάλι μπορείς να κάνεις τη βόλτα στο δισκάδικο, να τα πεις με τον ιδιοκτήτη, έτσι έπαθα πλάκα με την τελευταία δισκάρα των Symphony X.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πριν 10 χρόνια υπήρχαν πολύ περισσότερα δισκάδικα, με "ξεχασμένα" πράγματα ενώ δεν υπήρχε και η τόσο μεγάλη ευκολία του ίντερνετ.
    Άμα βρεις ψαγμένους και όχι μεταλλοπατέρες τότε αξίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πέρα από την ευκολία του να αχεμ "πάρεις" τη μουσική από το ίντερνετ, άλλο ένα αρνητικό είναι ότι έχει περιορίσει σε μεγάλο βαθμό το attentipn span. Ακούς κάτι για 30'' (και σπάνια αφιαιρώνεις όλη την προσοχή σου σε αυτό, χωρίς να κάνεις κάτι άλλο ταυτόχρονα)και αν δεν σε πιάσει με τη μία το προσπερνάς.

    Ενώ αν είχες μόνο μια κασέτα, ήθελες δεν ήθελες θα την άκουγες τουλάχιστον πιο προσεκτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή