Μετά από 4 ώρες συνεδρίαση για το τρίμηνο που τέλειωσε στο σχολείο, νιώθεις μια παραίτηση. Έφαγες άλλες 4 ώρες από τη ζωή σου μην κάνοντας τίποτα ουσιαστικό: καθόταν ο καθένας και έλεγε τι νομίζει για κάθε μαθητή. Λες και δεν τους ζούμε τόσους μήνες. Αν άξιζε κάτι θα ήταν τρόποι για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα την κάθε περίπτωση. Η κορυφαία στιγμή της καφενειακής συζήτησης ήταν όταν ο λαμόγιος καθηγητής του σχολείου, που δεν κάνει τίποτα όταν μπαίνει στην τάξη, είπε ότι για να λειτουργήσει σωστά το σχολείο πρέπει να είχε επανδρωμένο προσωπικό από την αρχή. Και ο βενζινάς από απέναντι το ήξερε αυτό ρε κηφήνα. Αλλά επειδή είναι της συνομοταξίας του διευθυντούλη τον αποθέωσε. Θα χω πάντα μια αλλεργία σε τέτοια άτομα και νοοτροπίες. Και δυστυχώς αυτές μας κυβερνούν σε όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου