Επιφάνεια

Σε μια κουβέντα για την διάδοση των tablet και γενικά την χρήση των gadget όπου και να είμαστε, μου ήρθε η εικόνα ενός λογοτέχνη να γράφει τις εμπνεύσεις του και τις σκέψεις του σε ένα ipad. Πόσο ξένος μου φάνηκε αυτός ο συνδυασμός...
Περνάω πολλές ώρες μπροστά στο laptop. Για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς αλλά αυτές οι ώρες δε μπορώ να πω ότι είναι δημιουργικές. Έτσι δεν ενθουσιάζομαι και στην ιδέα να έχω κάτι αντίστοιχο μαζί μου (πχ smartphone), όπου σταθώ και όπου βρεθώ. Οι στιγμές που αισθάνομαι ότι καίω λίγη φαιά ουσία πιο αποδοτικά είναι σίγουρα όταν δεν με αποσπά η τεχνολογία. Όταν δεν υπάρχει εκείνη η φασαρία που θέλει να σε απορροφήσει. Και συνήθως είναι τις μικρές ώρες: λίγο πριν κοιμηθείς, άμα ξυπνήσεις μες τον ύπνο. Τότε κάποια πράγματα αποκρυσταλλώνονται, κάποια απλές κινήσεις βγαίνουν μπροστά. Το μόνο κακό είναι ότι λόγω της ώρας μερικές φορές δεν συγκρατείς αυτές τις σκέψεις. Όπως όταν σου φεύγει το νερό μέσα από τα δάχτυλα.

 

Σημείωση: Και τώρα που γράφω από πίσω ακούγεται η μετάδοση αγώνα...