11 Φεβρουαρίου 2013

Ευ αγωνίζεσθαι

Η κατηγορία "Αθλητικά" έχει πιάσει αράχνες. Δεν είναι ότι δεν ασχολούμαι με τι συμβαίνει αλλά ότι προσπαθώ να το ελαχιστοποιήσω.
Χθες χάζευα λίγο τον τελικό κυπέλλου στο μπάσκετ. Όποιος δεν ξέρει τι έγινε ας δει εδώ. Αλλά δε νομίζω να έπεσε κανείς από τα σύννεφα ότι θα γινόταν επεισόδια. Μακάρι να υπήρχε τέτοιο στοίχημα και θα έπαιζα και τις κάλτσες μου. Απλά οι λεγόμενοι χούλιγκαν είναι τόσο επαγγελματίες που λογικά θα έχουν κάνει έναρξη στην εφορία :O Για μένα το τραγικό της υπόθεσης είναι όταν είδα αναρτήσεις από "φίλους" στο Facebook που ήταν περήφανοι που κέρδισε η ομάδα τους. Καλά κάνουν και τους προτείνω στον επόμενο τελικό να πάρουν μαζί τους και τα παιδάκια τους...
Άκουγα σήμερα λίγο μια εκπομπή που ασχολείται με τον συμπολίτη ΠΑΟΚ. Ο πιο μετρημένος δημοσιογράφος από τους δύο (Τσορμπατζόγλου), γύρισε και είπε μέσα σε απόλυτη φυσικότητα ότι η ομάδα του τα τελευταία χρόνια έχει καλές διαιτησίες γιατί είναι μεγάλη ομάδα. Και τότε κατέρρευσε το σύμπαν μου. Γιατί γενιές και γενιές παοκτσήδων ανατράφηκαν με τον πόλεμο στο κατεστημένο της Αθήνας που αδικεί κατάφωρα την ομάδα. Δεν υπήρχε ματς που να μην φταίει ο διαιτητής. Ο διπλανός του πήγε να το στρογγυλέψει αλλά μπα.
Και γω που νόμιζα ότι αν είσαι μεγάλη ομάδα φαίνεται από την μπάλα που παίζεις γιατί αν φαίνεται από τη διαιτησία τότε το Αιγάλεω του Μητρόπουλου πρέπει να ήταν Barcelona.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου