Φέτος μπορώ να πω ότι το τιμήσαμε δεόντως: δεν πιάσαμε τις 15 ταινίες όπως ένας φίλος :O αλλά 5 τις είδαμε. Αν θα ζήλευα κάτι, θα ήταν τους εθελοντές που το έζησαν από μέσα και θα ήθελα λίγο από τη φάση να ακούς τους σινεφίλ για το πως τους φάνηκε η ταινία και να συχνάζεις στις αποθήκες στο λιμάνι.
Για την γνώμη μου για όσες είδα στο επερχόμενο παραδοσιακό κινηματογραφικό post. Εν συντομία να πω ότι οι σκανδιναβικές δεν ήταν τόσο γαμάτες όσο τις περίμενα και ήταν διαταραγμένες με λόγω ή χωρίς (Η ώρα του Λύγκα, Εμείς). Η γαλλική ήταν αναπάντεχα καλή, με πλοκή και ωραία ροή (Gare du Nord). Η βοσνιακή (Grbavica) και αυτή καλή και έπιανε ένα ευαίσθητο θέμα. Και τέλος η ιρανική (Τα χειρόγραφα δεν καίγονται) συνέχισε τις πολύ καλές παραγωγές της χώρας είτε αναφέρονται στο καθεστώς όπως αυτή είτε στην καθημερινότητα.
ΥΓ Να ναι καλά οι Fischer στο Πράσινο Δωμάτιο γιατί τζάμπα πρόσκληση από τον ισόβιο φεστιβαλικό δεν είδαμε φέτος.
Για την γνώμη μου για όσες είδα στο επερχόμενο παραδοσιακό κινηματογραφικό post. Εν συντομία να πω ότι οι σκανδιναβικές δεν ήταν τόσο γαμάτες όσο τις περίμενα και ήταν διαταραγμένες με λόγω ή χωρίς (Η ώρα του Λύγκα, Εμείς). Η γαλλική ήταν αναπάντεχα καλή, με πλοκή και ωραία ροή (Gare du Nord). Η βοσνιακή (Grbavica) και αυτή καλή και έπιανε ένα ευαίσθητο θέμα. Και τέλος η ιρανική (Τα χειρόγραφα δεν καίγονται) συνέχισε τις πολύ καλές παραγωγές της χώρας είτε αναφέρονται στο καθεστώς όπως αυτή είτε στην καθημερινότητα.
ΥΓ Να ναι καλά οι Fischer στο Πράσινο Δωμάτιο γιατί τζάμπα πρόσκληση από τον ισόβιο φεστιβαλικό δεν είδαμε φέτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου