Μετά το περσινό που κατέληξα να βάλω και τι δε μου άρεσε, φέτος γυρνάμε στα κανονικά: είχαμε κυκλοφορίες από πολύ καλές ως ενδιαφέρουσες - σημαντικές. Πάντα τέτοια
Amon Amarth - Deceiver of the Gods
Κοιτούσα τα προηγούμενα Top και πάντα είναι μέσα οι Amon Amarth. Το έχουν πιάσει και δεν το αφήνουν. Πολύ καλό με σωστές δόσεις επιθετικότητας και επικότητας.
Amorphis - Circle
Επιστρέφουν μετά από χρόνια στο top. Δεν πρόκειται για το δίσκο που θα μπει στο tag Δίσκοι διαμάντια αλλά έχει εκείνα τα συστατικά που τον κάνουν που τον κάνουν γαμάτα επιθετικό και folk ταυτόχρονα.
Black Sabbath - 13
Έβγαλαν δίσκο οι Sabbath με τον Ozzy στα φωνητικά. Και παπαριά να ήταν (που δεν είναι) εννοείται ότι θα βρισκόταν στο Top, γατάκια.
Motorhead - Aftershock
Οι θεούληδες βγάζουν σχεδόν κάθε 2 χρόνια δίσκο. Τα τσουτσέκια να τα ακούνε αυτά. Αναπάντεχα (για τους μυρωδιάδες) γαμάτα τραγούδια που σου κολλάνε. Άντε ρε Lemmy κάνε ένα κουράγιο και έλα προς τα δω.
Οι θεούληδες βγάζουν σχεδόν κάθε 2 χρόνια δίσκο. Τα τσουτσέκια να τα ακούνε αυτά. Αναπάντεχα (για τους μυρωδιάδες) γαμάτα τραγούδια που σου κολλάνε. Άντε ρε Lemmy κάνε ένα κουράγιο και έλα προς τα δω.
Rob Zombie - Venomous Rat Regeneration Vendor
Από το πουθενά ο Rob Zombie βγάζει ένα δίσκο με πολλά διαμαντάκια μέσα. Είναι heavy, έχει γαμάτο ήχο και πιασάρικα τραγούδια, τον λες ακόμα και mainstream (που λέει ο λόγος).
Απτόητος συνεχίζει ο Σάκης αλλά και λίγο μόνος του. Ποικιλία στα τραγούδια καθώς έχουν επιρροές από πολλές κουλτούρες ανά τον κόσμο. Πολύ καλή η ιδέα του.
Warlord - The Holy Empire
Συγκρότημα εικονοστάσι. Επικότητα και λυρισμός που σε μεταφέρουν χρόνια πίσω, σε cult περιόδους.
Amarth σταθερή ποιότητα, Christ το έλιωσα, Warlord τρελό comeback, μαλακία που δε τους είδα live...
ΑπάντησηΔιαγραφήTo Sabbath δε το άκουσα πολύ, ο μπαρμπα-Τονι όμως πάλι ριφάρες βγάζει!
Πιάσε τον Zombie και τον Lemmy, που φέτος γάμησαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά οι Amarth σταθερή ποιότητα και ευχάριστα πολύ καλό των Amorphis.
ΑπάντησηΔιαγραφή