Κωνσταντινούπολη

Από χρόνια το λέγαμε να πάμε. Μας φάνταζε προσβάσιμη αλλά πάντα κάτι δεν καθόταν. Τελικά την πήραμε την Πόλη :)

Στην περιοχή του Γαλατά και του Πέρα ζεις στους ρυθμούς μιας πόλης-γίγαντα 15 εκατομμυρίων. Η λαοθάλασσα στον πεζόδρομο της Istiklal είναι συνεχής μέρα και νύχτα. Οι επιλογές σε φαΐ, ποτό, ψώνια απεριόριστες. Θέλει μέρες να ψάξεις τις κάθετες οδούς, πόσο μάλλον να επεκταθείς παραπέρα.

Ο Βόσπορος και ο Κεράτιος σε μεταφέρουν τη μια στιγμή στην παλιά πόλη και την άλλη στη νεότερη: από την ευρωπαϊκή στην ασιατική. Πύργοι του 15ου αιώνα, παλάτια των σουλτάνων, τζαμιά, πλωτές γέφυρες και ξένοιαστοι διαβάτες στις ακτές.

Στην παλιά πόλη δεσπόζουν τα τζαμιά και οι εκκλησίες που τις έκαναν τζαμιά. Εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά με την Αγιασοφιά να ξεχωρίζει. Σε πιάνει μια θλίψη πως θα ήταν εσωτερικά αν δεν την είχαν αλλάξει. Το Τοπ Καπί σε μεταφέρει 500 χρόνια πίσω, ενώ το Αρχαιολογικό μουσείο χιλιάδες πιο πίσω.

Αν τυχόν κάτσεις κάποιες περισσότερες μέρες το σίγουρο είναι ότι θα γυρίσεις και με κάποια κιλά περισσότερα. Εκεί καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.

...και όλη η Πόλη ένα παζάρι.