Fake διαλύσεις συγκροτημάτων

Ξεφυλλίζοντας το τεύχος του Hammer για τη δεκαετία του 90, μου ήρθαν αναμνήσεις από εκείνη την αγνή εποχή για μένα. Αλλά όταν από τη μουσική πάμε στη βιομηχανία, χάνεται κάθε ίχνος αγνότητας.

Στην εμπορική μουσική, η δημιουργία συγκροτημάτων και τραγουδιών, δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που θεωρούμε εμείς για ένα συγκρότημα: ότι αποτελείται από ταλαντούχα άτομα που δημιουργούν. Ορισμένοι μουσικοί το παραδέχονται ότι πρώτα είναι επιχειρηματίες και μετά ότι άλλο (Gene Simmons, Vinnie Paul, τελευταία Dickinson).

Όλα τα καταπίνουμε καθώς από την αθώα αρχή μέχρι τώρα έχουμε δει πολλά. Την κοροϊδία όμως; Όταν οι Judas Priest είχαν πει ότι σχεδόν σταματάνε και μετά ότι θα κόψουν τις μεγάλες περιοδείες, το δεχτήκαμε. Ποιος δεν τους θέλει; Τώρα ο Tipton είπε κατάμουτρα ότι είπαν ψέματα και θα συνεχίσουν κανονικά.

Ο DiAnno (γιατί υπάρχει ακόμα;) είπε ότι θα ταν η τελευταία του περιοδεία και τέλος. Αλλά τώρα ξανά από την αρχή. Οι Running Wild (ο Rock n Rolf δηλαδή) πριν αλέκτωρ λαλήσει το ξανάφτιαξαν. Και κορυφή του παγόβουνου το ρεζιλίκι των Scorpions. Αφού είδαν ότι έχουν ρεύμα ακόμα, τώρα λένε ότι δε σταματάνε και θα βγάλουν και δίσκο.

Οι 60αρηδες δε μας τα λένε καλά. Αν δεν κρατάς της αξιοπρέπεια σου σε αυτή την ηλικία τότε το επόμενο βήμα είναι να πουλάς την περιουσία σου για καμιά Ρωσίδα. Μαζευτείτε.