22 Νοεμβρίου 2014

Κλάψα

 
Θυμάμαι μικροί που βγαίναμε σε ταβέρνες με τους γονείς (σα να έχουν περάσει 100 χρόνια είναι). Ο πατέρας μου συχνά έλεγε πειραχτικά στο θείο μου ότι κλαίγεται για τα λεφτά. Τότε μου έκανε εντύπωση το ρήμα. Ήταν όπως τα αστεία που γελούσαν οι μεγάλοι, ενώ εμείς με άλλα.
Μεγαλώνοντας το βιώνεις αυτό το ρήμα. Υπάρχουν άτομα στο περιβάλλον σου που δε βγαίνουν, που λένε ότι έχουν πολλά έξοδα, που όλα είναι εναντίον τους, που με μια λέξη κλαίγονται. Το γαμώτο είναι ότι αν κοιτάξεις καλύτερα δεν είναι τα πράγματα όπως τα παρουσιάζουν. Σε πολλές περιπτώσεις είναι καλομαθημένοι και κυρίως αχόρταγοι. Αλλιώς δεν εξηγείται όταν βγάζεις περισσότερα από μένα, ξοδεύεις ούτε τα μισά από μένα και παραπονιέσαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου