Τον Αλκίνοο Ιωαννίδη πάντα τον θεωρούσα πολύ soft και από πάντα η Αγορά του αλ Χαλίλι μου την έσπαγε λίγο. Πριν κάποια χρόνια τον είχα δει σε μια συναυλία για κοινωνικό σκοπό και μου είχε κάνει καλή εντύπωση ιδιαίτερα που έπαιξε και το Νεοέλληνα.
Με κερδισμένες προσκλήσεις, έφτασε η στιγμή να τoν δω σε ένα πλήρες live με ορχήστρα από έγχορδα. Σίγουρα τα ντραμς και ο ηλεκτρικός ήχος θα του έδινε μια δυναμική αλλά η προσέγγιση του ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Το σετ ήταν καλοστημένο και δουλεμένο, κάνοντας και τους μη γνώστες της μουσικής του, να περάσουν πολύ όμορφα. Στιγμές με γέλιο που δείχνουν ότι έχει το χιούμορ του και στιγμές με συγκίνηση όταν τραγούδησε α καπέλα. Με μια λέξη καλλιτέχνης.
Στροφή 180 μοιρών και στο κατάμεστο 8ball για cult στιγμές. Άνθρωποι όλων των ηλικιών και με διάθεση για κέφι. Όταν μεγαλώναμε τα ποπ τραγούδια τους παιζόταν παντού και για κείνη την ηλικία φάση είχαν. Για 4 ώρες τα θυμηθήκαμε όλα με τον Μπίγαλη να έχει τα πιο χαρακτηριστικά, την Πωλίνα να έχει ακόμα φωνή ενώ τον Χαριτοδιπλωμένο αντάξιο του χαριτοεπιθέτου του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου