Του τόπου μας

Μπορεί να ακούμε επί χρόνια και φανατικά (ώρες ώρες) ξένη μουσική αλλά στην Ελλάδα μεγαλώσαμε. Και έτσι έχουν περάσει στο DNA μας πολλά από τα καλά της (τα μη καλά προσπαθούμε να τα αποβάλουμε). Η παράδοση και άλλες πολλές συνήθειες είναι μέσα σε αυτά. Πρώτα από όλα η μουσική που σου κάνει κάτι, εσένα και μένα, ενώ σε έναν δυτικοευρωπαίο ή ασιάτη δε λέει τίποτα. Έτσι σε μένα και στις τόσες χιλιάδες που έκανα δύο συνεχόμενα sold out στο θέατρο Γης, η μουσική του Γιάννη Χαρούλη είχε κάτι του τόπου μας. Είχε αυτή την εξιδανίκευση του παραδοσιακού και την ωραιοποίηση του κρητικού. Αυτά κρατάμε και ως λάτρεις της καλής μουσικής θα τον ξανατιμήσουμε αν έρθει από τα μέρη μας.
Σε μια χώρα που με τις τόσες καφετέριες που έχει, θα μας σώσει μόνο αν μπορούσαμε να παράγουμε καφέ, φυτρώνουν πιο σημαντικά πράγματα. Ανάμεσα σε αυτά, τα σταφύλια παράγονται και γίνονται κρασί που εμφιαλώνεται και προωθείται. Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα οινοποιείο και είδαμε ότι τελικά κάτι παράγεται σε αυτόν τον τόπο και δεν είναι όλος ο κόσμος θαμώνες σε καφετέριες. Εντυπωσιακές εγκαταστάσεις και πιο εντυπωσιακή η ποικιλία κρασιών στο κτήμα Γεροβασιλείου που επισκεφθήκαμε στα πλαίσια της δράσης Ανοιχτές Πόρτες. Και πλέον μετά από τόση γευσιγνωσία, μπορούμε να παραγγείλουμε το κρασί που μας άρεσει και όχι απλά ένα λευκό ή ένα κόκκινο!