Θαλασσιά

Όταν εκνευρίζομαι με τη μαλακία του άλλου οδηγού στο δρόμο, με τη χαζομάρα του διπλανού μου στο λεωφορείο, με την ανοησία του γείτονα εγώ φταίω περισσότερο  που του δίνω σημασία και επηρεάζομαι.
Δεν θα γίνω υπέρ του ωχαδερφισμού απλά πρέπει να επιλέγω καλύτερα που κινούμαι και τι ακούω και βλέπω. Τρανό παράδειγμα στη θάλασσα. Δυστυχώς τα μέρη που κινούμαστε είναι κατακλυσμένα από παιδάκια και γριές. Η χαμένη γενιά των 20άρηδων-30άρηδων δε βρίσκεται εκεί παρά 4χρονα να χοροπηδάνε και 60άρες να μιλάνε για το θάνατο... Την επόμενη φορά αναγκαστικά είτε σε κάποια ερημική παραλία είτε στα τρεντάδικα μπιτς μπαρζ.
Επίσης εντυπωσιακό είναι ότι έχει περισσότερη ησυχία στο σπίτι στην Θεσσαλονίκη παρά σε αυτό στη Χαλκιδική. Εκεί είναι όλοι "απελευθερωμένοι" και απλά ουρλιάζουν. Λύση και εκεί υπάρχει και είναι η μουσική: από metal ως κλασσική δεν υπάρχει πρόβλημα.