Το έγκλημα εξίταρε πάντα. Από τον Ρωχάμη στην Ελλάδα μέχρι τη Mafia, οι άνθρωποι του εγκλήματος παρουσιάζονται ελκυστικοί, περιπετειώδης. Σήμερα ο Escobar είναι στο προσκήνιο. Ναι ξέρω, στις ταινίες και τις σειρές δείχνουν τα εγκλήματα και το χαρακτήρα τους. Αλλά αυτό μου θυμίζει ένα τραγούδι για το οποίο οι Slayer είχαν κατηγορηθεί ότι προωθούσαν το ναζισμό. Το είχαν αρνηθεί λέγοντας ότι απλά αναφερόταν σε αυτά που κουβαλούσε. Όπως και να χει όμως εκμεταλλευόταν τα στοιχεία του για να προκαλέσουν και να πουλήσουν.
Μια έμμεση συνέπεια είναι ότι επιβάλλεται στις συνειδήσεις του κόσμου ότι οι εγκληματίες είναι τουλάχιστον αποδεκτοί, αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Είναι φυσικό να βλέπεις κάποιον να εκβιάζει, βασανίζει κάποιον άλλον ενώ είναι αφύσικο να βλέπεις δύο άτομα του ίδιου φίλου να φιλιούνται. Το έγκλημα είναι παντού και η αποδοχή των οικονομικών εγκληματιών (φοροφυγάδων) όπως και των κλασσικών εγκληματιών (Χρυσαυγίτες) δεδομένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου