Με τα χρόνια μπορώ να πω ότι εξελίξαμε τις γαστρονομικές μας προτιμήσεις. Ποτέ δεν φτάσαμε σε υπερβολές και σε πιάτα όπως προβάλλονται σε διαγωνισμούς αλά Masterchef αλλά άμα είναι να επιλέξουμε, θέλουμε το κάτι διαφορετικό. Την ωραία προσέγγιση, την έξυπνη εκτέλεση, τη μαστοριά, την τέχνη.
Μεγαλωμένοι σε ένα περιβάλλον που αθλητισμός θα πει αντιπαράθεση, έπρεπε να περάσουν χρόνια για να καταλάβουμε ότι η νίκη και η επιβολή στον αντίπαλο δεν είναι αυτοσκοπός. Αν ήταν έτσι βρίσκουμε έναν τρόπο να τον καταστρέψουμε/σκοτώσουμε και τελείωσε. Εδώ προτιμάνε να σκοτώνουνε το άθλημα.
Αλλά το post δεν έχει σκοπό να βγάλει στεναχώρια για το το συμβαίνει εδώ. Αφού ποδόσφαιρο βλέπουμε από την τηλεόραση ποια η διαφορά να βλέπουμε εγχώρια και όχι ξένα προϊόντα; Έτσι αυτό που παρακολουθήσαμε στους δύο ημιτελικούς του φετινού Champions League ήταν απίστευτο. Δε θα σταθώ στις αναπάντεχες ανατροπές αλλά στις συνθήκες που τις επέτρεψαν. Στο περιβάλλον που διαδραματίστηκαν.
Αν οι ομάδες που είχαν πάρει το πάνω χέρι, σκόπευαν να καταστρέψουν το ρυθμό και το ίδιο το αγώνισμα θα το έκαναν με θέατρο, μανούρες, διαμαρτυρίες και καθυστερήσεις. Αντίθετα έπαιξαν με περηφάνια. Αν ο κόσμος δεν είχε παιδεία θα πετούσε μπάλες, αντικείμενα και θα γιούχαρε όχι μόνο τους αντιπάλους αλλά και τους δικούς του. Αντίθετα στήριξε τους αθλητές.
Με δυο λόγια μιλάμε για ανώτερες καταστάσεις, για ποιότητα, για τέχνη. Αν μιλούσαμε για φαγητό θα λέγαμε για gourmet.
Μεγαλωμένοι σε ένα περιβάλλον που αθλητισμός θα πει αντιπαράθεση, έπρεπε να περάσουν χρόνια για να καταλάβουμε ότι η νίκη και η επιβολή στον αντίπαλο δεν είναι αυτοσκοπός. Αν ήταν έτσι βρίσκουμε έναν τρόπο να τον καταστρέψουμε/σκοτώσουμε και τελείωσε. Εδώ προτιμάνε να σκοτώνουνε το άθλημα.
Αλλά το post δεν έχει σκοπό να βγάλει στεναχώρια για το το συμβαίνει εδώ. Αφού ποδόσφαιρο βλέπουμε από την τηλεόραση ποια η διαφορά να βλέπουμε εγχώρια και όχι ξένα προϊόντα; Έτσι αυτό που παρακολουθήσαμε στους δύο ημιτελικούς του φετινού Champions League ήταν απίστευτο. Δε θα σταθώ στις αναπάντεχες ανατροπές αλλά στις συνθήκες που τις επέτρεψαν. Στο περιβάλλον που διαδραματίστηκαν.
Αν οι ομάδες που είχαν πάρει το πάνω χέρι, σκόπευαν να καταστρέψουν το ρυθμό και το ίδιο το αγώνισμα θα το έκαναν με θέατρο, μανούρες, διαμαρτυρίες και καθυστερήσεις. Αντίθετα έπαιξαν με περηφάνια. Αν ο κόσμος δεν είχε παιδεία θα πετούσε μπάλες, αντικείμενα και θα γιούχαρε όχι μόνο τους αντιπάλους αλλά και τους δικούς του. Αντίθετα στήριξε τους αθλητές.
Με δυο λόγια μιλάμε για ανώτερες καταστάσεις, για ποιότητα, για τέχνη. Αν μιλούσαμε για φαγητό θα λέγαμε για gourmet.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου