Κωφοί αλλά όχι άλαλοι

Σε μια συνέντευξη για δουλειά, η μετέπειτα εργοδότης μου είπε ότι εντόπισε ως προσόν ότι είμαι καλός ακροατής. Αν ρωτήσεις κάποιους κοντινούς μου θα σου πουν ότι ώρες-ώρες καταλαβαίνουν ότι το μυαλό μου πετάει μέσα στη συζήτηση. Τελικά τι ισχύει;
Συμβαίνει κάποιες φορές να σου λένε πράγματα που σου χουν ξαναπεί. Πέρα από την κακή μνήμη, είναι δείγμα ότι ούτε οι ίδιοι ακούνε σε ποιον μιλάνε. Αυτή η περίπτωση είναι το αντίθετο από το καλός ακροατής. Σε αντιδιαστολή με αυτούς λοιπόν, όταν ο ίδιος ακούς τι λες τότε "διαλέγεις" τι ακούς. Έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλος σου και δεν κάθεσαι σα να ακούς κήρυγμα αλλά ξεσκαρτάρεις τα σημαντικά και ενδιαφέροντα. Αντίστοιχα και συ προσπαθείς να πεις σημαντικά και ενδιαφέροντα. Είναι λογικό κάποιος να μην ακούει όταν του μιλάς πχ για ομάδες ενώ δεν ασχολείται με αθλητικά. Αλλά όταν αναφέρεσαι σε θέματα με τα οποία ο ίδιος σε έχει απασχολήσει και πετάει τη μπάλα στην κερκίδα τότε έχουμε να κάνουμε με μια κατηγορία που είναι χειρότερη από την προηγούμενη. Είναι αυτοί που δεν ακούνε καθόλου. Αυτοί που είναι "κωφοί" αλλά όχι άλαλοι.