Ποιος Ερντογάν και ποιος Κιμ Γιονγκ Ουν

Η "ενημέρωση" για τις μεθόδους και την έλλειψη δημοκρατίας σε χώρες όπως η Τουρκία και η Βόρεια Κορέα είναι συνεχής. Κουνάμε το κεφάλι μας και λέμε τι χαζοί που είναι. 

Όσο μπλέκεις με τα κοινά και κοιτάς από μέσα τι γίνεται, καταλαβαίνεις ότι και εδώ το πράγμα ακολουθεί στη γραμμή του αυταρχισμού και της παραπληροφόρησης. Τα μέσα ταΐστηκαν με εκατομμύρια και παρουσιάζουν αλλιώτικα την πραγματικότητα. 

Στην εκπαίδευση η υπουργός χρησιμοποιώντας τη λέξη Αξιολόγηση περάνει ένα σωρό αντιεκπαιδευτικά και τραβηγμένα πράγματα: από τους χορηγούς που πρέπει να βρει κάθε σχολείο ως τη μετατροπή του σε γραφειοκρατικό κέντρο και ελεγχόμενο από άσχετους με την εκπαιδευτική διαδικασία. Για να τγιατί ο επιβάλλει σέρνει στα δικαστήρια τις αντιδράσεις και για να μην φανούν κλειστά σχολεία αναγκάζει τους ελάχιστους μη απεργούς να κρατάνε ανοιχτά ολόκληρα σχολεία με εκατοντάδες μαθητές.

Κερασάκι στη τούρτα να απαιτεί τη συγχώνευση τμημάτων για να καλύψει τα χιλιάδες κενά. 10 παιδιά σε ένα τμήμα ειδικής αγωγής... Τι τους νοιάζει;