21 Σεπτεμβρίου 2022

Lost but not forgotten

 Στη διάρκεια των ετών έχεις γνωρίσει κόσμο και κοσμάκι. Με κάποια άτομα έκανες στενή παρέα αλλά εδώ και πολλά χρόνια δεν έχεις επαφές. Είναι πιθανόν όμως όταν τους ξαναδείς να έχεις την ίδια οικειότητα. Σα να συνεχίζεις εκεί που είχες σταματήσει. Δεν χρειάζεται να ανατρέξεις για ποιο λόγο ξέκοψες- περασμένα/ξεχασμένα.

Χαρακτηριστικά, προχθές πέτυχα έναν συμμαθητή. Έχουν περάσει 24 χρόνια από τότε που κάναμε παρέα. Ολογράφως εικοσιτέσσερα. Το καμπανάκι για μένα ήταν ότι αντέδρασα λες και κάναμε παρέα μέχρι χθες. Σα να έχουν κολλήσει τα μυαλά σου, σα να μην έχεις εξελιχθεί, σα να μην έχεις ζήσει μια ολόκληρη ζωή από τότε. Γιατί με το που τελείωσε το σχολείο ξεκίνησε η ενήλικη-αυτόνομη ζωή.

ΥΓ. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πει το κλασσικό "να τα πούμε, να βγούμε". Τόσα χρόνια δεν είχες επαφή και δύσκολα θα ξαναέχεις. Νοσταλγία back off.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου