Πορτογαλία

Το τελευταίο τρίμηνο είναι γεμάτο ταξίδια. Αεροδρόμια, αεροπλάνα, μέρη. Μετά από παρότρυνση του έτερου ήμισυ, φέτος επιλέχθηκε η Πορτογαλία. Δεν είναι στις πρώτες ευρωπαϊκές επιλογές που σου έρχονται στο μυαλό αλλά μετά την επίσκεψη εκεί, μπορώ να πω ότι είναι από αυτές που συγκεντρώνουν τον περισσότερο κόσμο και κυρίως ότι είναι μια χώρα που πρέπει οπωσδήποτε να πας. 

Πόρτο: Μια πόλη κόσμημα. Όμορφα κτήρια ακόμα και τα παρατημένα τους. Στολίδια οι εκκλησίες τους με τα azulejos που σου δίνουν κουράγιο να ανέβεις τις ανηφοριές. Και φτάνεις στο ποτάμι με την τεράστια γέφυρα. Εκεί χτυπάει η  καρδιά της πόλης. Πανέμορφες εικόνες καθώς διασχίζεις την παραλιακή τους. 

Άμα περάσεις απέναντι και αράξεις στις όχθες, βλέπεις το Πόρτο σα φωτογραφία ανάμεσα στις παραδοσιακές βάρκες. Απαραίτητο να δοκιμάσεις τα πασίγνωστα κρασιά τους με τις θετικές συνέπειες τους (χικ). Μπόνους να πεταχτείς στα παράλια του Ατλαντικού να νοιώσεις λίγο από τη άγρια ομορφιά του.

Λισαβόνα: Φτάνοντας στην πρωτεύουσα διαπιστώνεις ότι οι μεγάλοι δρόμοι του κέντρου (Baixa, Chiado) με το ζόρι χωράνε τις χιλιάδες κόσμου. Μεγάλες πλατείες, με την λεωφόρο Augusta να κλέβει την παράσταση με την αψίδα της που σου δίνει την αίσθηση ότι σε βγάζει σε έναν άλλον κόσμο. Άμα θες να δεις πανοραμικά την πόλη θα πας σε κάποιο Miradouro. Τότε είναι ευκαιρία να μπεις σε κάποιο τραμ και κυρίως τα funicular. Κυρίως για τη φάση, γιατί τις ανηφοριές δεν θα τις γλιτώσεις. Ειδικά στο Barrio Alto με τα πολλά μπαράκια.

Από σημεία ενδιαφέροντος πολλά. Καταρχάς τα ερείπια της Μονής Κάρμο και μετά πάμε στο Belem: ο εμβληματικός πύργος. το εντυπωσιακό μνημείο τω Ανακαλύψεων και κυρίως η φοβερή μονή Jerónimos. Το σκέφτεσαι να μονάσεις :) Για το τέλος άφησα την Alfama, η οποία ανήκει στις γειτονιές που μπορώ να περάσω ώρες χαμένος στα στενά της. Άμα με άφηναν ακόμα εκεί θα ήμουν.

Σίντρα: Λίγο δυτικά της Λισαβόνας είναι μια καταπράσινη περιοχή με παλάτια, εξοχικά, κάστρα προηγούμενων αιώνων. Πήγαμε στην Quinta da Regaleira και δεν προλαβαίναμε να δούμε από τα τούνελ που είχε, μέχρι το αρχοντικό, το παρεκκλήσι, τις κρήνες και αποκορύφωμα το πηγάδι των μυήσεων. Βγαλμένα από ταινίες. 

Μετά στο πολύχρωμο παλάτι της Pena. Είναι τόσο απίστευτο που νοιώθεις ότι είσαι και συ ένα playmobil μέσα σε ένα κάστρο της παιδικής σου ηλικίας. Πανέμορφο.

Και μετά από αυτό πήγαμε όσο πιο δυτικά γίνεται. Στο Cabo da Roca που χαζεύεις τον αχανή ωκεανό. 

ΥΓ Από φαγητό ήταν πολύ καλά ότι και να φάγαμε, με αποκορύφωμα την francesinha και τα pasteis de nata

ΥΓ 2. Μουσικές παντού, παντού, παντού

ΥΓ 3. Οι τιμές σχεδόν όπως εδώ, οι συγκοινωνίες χειρότερες από εδώ.

ΥΓ 4. Οι Πορτογάλοι κουλ.

ΥΓ 5. Πάρα πολλές ώρες στα αεροδρόμια και τις πτήσεις. Τους επόμενους μήνες ας κρατήσουμε μια απόσταση :)