Δεν ξέρω πως είναι η καθημερινότητα του καθενός σας αλλά η δική μου είναι αντιφατική (ή ίσως έτσι την αντιλαμβάνεται ο αντιφατικός εγκέφαλος μου). Στο σχολείο από τη μια αδιάφορα και με ορισμένες ικανότητες «παιδιά» αλλά και το τμήμα μου με αξιόλογα (από πλευράς χαρακτήρα) παιδιά. Καθηγητές στην κοσμάρα τους αλλά και συνειδητοποιημένοι με χιούμορ. Στα μαθήματα που κάνω τα απογεύματα, ευχάριστοι και με ενδιαφέρον οι μαθητές ενώ η διεύθυνση μου φαίνεται παγερή. Και πάει λέγοντας. Σε όλες τις εκφάνσεις, τόσο στις κοινωνικές όσο και στις επαγγελματικές. Άμα τις ακολουθείς κατά βήμα τότε περισσότερο μπερδεύεσαι παρά βγάζεις μια άκρη.
Έτσι είναι η κοινωνίας μας αλλά κι εμείς μέσα μας. Άμα θέλουμε να καλυτερέψουμε χρειάζεται υπομονή κα επιμονή να καταφέρουμε να ξεμπερδέψουμε όλο αυτό το σπαγγέτι. Πρέπει όμως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου