Θυμάμαι τον δάσκαλο μου στο δημοτικό και πόσο απόλυτα και ακέραια ήταν τα λεγόμενα του. Για άλλη χώρα. Και καμιά φορά πιάνω τον εαυτό μου να λέει παρόμοια στους μαθητές και σκέφτομαι πόσο άκυρο είναι. Όταν ακόμα και στο πιο απλό υπάρχει ιδιοτέλεια και ανικανότητα. Προχθές μου έλεγαν για τους διορθωτές των γραπτών των πανελληνίων. Και ότι πολύ από αυτούς μια ματιά ρίχνουν, για να «διορθώσουν» όσα περισσότερα γίνεται και να πάρουν απλά τα λεφτά. Όποια πέτρα και να σηκώσεις υπάρχει σαπίλα.
ΥΓ Καλή επιτυχία στα παιδιά που αξίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου