Υπό το νοσταλγικό βλέμμα, μας δίνεται η δυνατότητα 22 χρόνια μετά να δούμε την καριέρα του μεγαλύτερου μπασκετμπολίστα. Με βάση την τελευταία σεζόν στους Bulls, γίνεται αναφορά σε όλη την πορεία του Michael Jordan. Δεν είμαι φανατικός για να ξέρω όλες τις λεπτομέρειες αλλά ο τρόπος παρουσίασης σε κέρδιζε και δεν σε έκανε οπαδό.
Προσωπικά από τις αρχές του 90 ως το 1998 ήταν και η περίοδος που είχα ασχοληθεί με το ΝΒΑ. Ποιοι βγήκαν μετά και πόσο καλοί είναι, ακουστά έχω. Έπαιξε ρόλο ότι το έδειχνε η ελεύθερη τηλεόραση. Όπως και ότι το ελληνικό μπάσκετ ήταν στα πάνω του. Σαφώς και η δική μου ηλικία. Όσο και να κάθονται και να ζυγίζουν πόσο καλός άνθρωπος, αθλητής κλπ κλπ ήταν ο Jordan, δεν είναι αυτό το νόημα. Μιλάμε για τα χρόνια που είχε στραφεί όλος ο κόσμος στο μπάσκετ και το ΝΒΑ. Πλέον στα μάτια μας φαντάζουν επικά.
ΥΓ. Σήμερα το βλέπω και υπό το πρίσμα ότι μοιάζει με την ιστορία του μεγάλου Άρη και του Γκάλη. Και τότε είχε στραφεί η Ελλάδα στο μπάσκετ και όλα μοιάζουν επικά. Κάλλιστα θα μπορούσε να γινόταν κάτι παρόμοιο αν υπήρχε τόσο βιντεοσκοπημένο υλικό. Αλλά δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου