Καλή αρχή

ΕΣ=?

Στην περίπτωση μου ισχύει το «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος». Η επιθυμητή θητεία των 3 ημερών τελικά έγινε 12 μήνη. Αλλά δε σκοπεύω να γράψω ένα χρονικό της μέχρι τώρα θητείας μου. Όλοι οι φαντάροι από ιστορίες άλλο τίποτα.
Ας δεχτούμε a priori ότι ο στρατός είναι απαραίτητος για μια χώρα. Η εποχή που δεν θα υπάρχουν στρατοί είναι πολύ μακριά, εκεί που θα τελειώσει και η ιστορία του ανθρώπινου γένους. Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό όταν ακούει κανείς τη λέξη στρατός είναι πιθανότατα φαντάροι, χακί, όπλα, πειθαρχία, αυστηρότητα κλπ. Αυτό που καταλαβαίνει κάποιος όταν μπει σ’ αυτόν το οργανισμό είναι τα παραπάνω αλλά από μια άλλη σκοπιά.
Γιατί τα πάντα εξαρτώνται από την οπτική που τα βλέπεις. Ένας οργανισμός στημένος στραβά, δυσλειτουργικός από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο, μια πειθαρχία όταν βολεύει, εμμονές σε ανούσια πράγματα, επιβολή όχι κερδίζοντας το σεβασμό αλλά με απειλές κλπ κλπ. Αξιωματικοί μεγάλοι ή νέοι δεν έχουν πολύ διαφορά μεταξύ τους. Ύφος (λες και ξέρουν κάτι παραπάνω), μαγκιά εκεί που περνάει (στα μεγάλα βίσματα κάθονται προσοχή), προσπάθεια να στην πουν παντού (μέχρι γιατί ξύθηκες), κόμπλεξ. Αν η λέξη βίσμα είναι σχεδόν συνώνυμη με τον στρατό ή λέξη κόμπλεξ είναι ταυτόσημη.
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, και πολύ λέω, είναι οι νορμάλ. Και όταν λέω νορμάλ εννοώ ανθρώπους που μιλάς και συναναστρέφεσαι έξω. Ακόμα και οι στρατιωτικές νοσοκόμες την έχουν δει. Αλλά όταν είσαι σε ένα τέτοιο γαμημένο περιβάλλον που σε γαμάνε για χρόνια οι ανώτεροι είναι επόμενο όταν αποκτάς λίγη εξουσία και όταν δεν έχεις καμιά σοβαρή παιδεία να γίνεις τα ίδια σκατά.
Μπορεί αυτά που γράφω να ακούγονται ως η απογοήτευση ενός νέου που είναι κλεισμένος σε ένα χώρο που δεν θέλει και δεν βρίσκει κάτι ενδιαφέρον. Όντως ισχύει αυτό. Αλλά δεν φταίει ο νέος που είναι λουφαδόρος αλλά ο στρατός που τον κάνει. Γιατί και άτομα που στην κανονική τους ζώη και δημιουργικά και φιλόδοξά ήταν, εδώ πέφτουν σε μια κωματώδη κατάσταση. Οι αργοί ρυθμοί, η ανουσιότητα, η τυπολατρεία, οι αξιωματικοί που σαν άνθρωποι δεν αξίζουν κανέναν σεβασμό σε οδηγούν να γίνεις υποτονικός, να λουφάρεις, να φειδιάζεις και όλα τα άλλα σχετικά ρήματα.
Για να μην πλατειάζω, θέλω να πω ότι ως προσωπικά περνάω σχετικά χαλαρά μέχρι στιγμής. Αυτό όμως δεν αναιρεί όλα τα παραπάνω. Η άνεση χρόνου που έχω καταφέρει να έχω μου έδωσε απλά την ευκαιρία να γράψω τις παραπάνω σκέψεις. Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο δεν είναι ο στρατός. Θα περάσει, θα ξεχαστεί. Είναι μην γίνω σαν αυτά που πάντα έβριζα. Να μην έχω το θάρρος της γνώμης, να σηκώνω μύγα στο σπαθί μου όταν έχω δίκιο, να ανέχομαι την αδικία. Ήδη η λέξη βίσμα δεν ακούγεται χυδαία στα αυτιά μου…

ΕΣ= Ελληνικός Στρατός ή Ελληνικά Σκατά; Επιλέξτε

Stratovarius - Stratovarius

Η επιλογή των Stratovarius να αποτελέσει ο δίσκος αυτός και τον ομώνυμο του γκρουπ (τον τελευταίο καιρό πολλοί το έχουν κάνει αυτό, πχ Paradise Lost, Candlemass) έχει να κάνει περισσότερο με τις καταστασεις που πέρασαν πριν από κάποιο διάστημα. Τότε ο κιθαρίστας και mainman του γκρουπ, Timo Tolkki, ένας ακόμα ψωνισμένος (γέμισε ο τόπος), αποφάσισε να διώξει τους πάντες και να προσλάβει γυναίκα τραγουδίστρια. Λίγο πριν γίνει αυτό και κατά τη διάρκεια της τελευταίας περιοδείας τους, συνέβησαν τραγελαφικά γεγονότα κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας τους στην Ισπανία. Όσο για την τραγουδίστρια, αν θυμαμαι καλά, αυτή δεν είχε εμφανιστεί ποτέ, μόνο ο Tolkki έλεγε ότι είναι η καλύτερη! Αν ήταν μόνο αυτές οι γραφικότητες της όλης ιστορίας θα μασταν καλά. Ο Tolkki μια μέρα "άκουσε" τον Ιησού να βγει φωτογραφία μες τα αίματα, τον μαχαίρωσε ένας άγνωστος στη Γρανάδα και κατέληξε στο νοσοκομείο. Κάποιες φωνές ακούστηκαν ότι όλα αυτά γινόταν για διασημότητα... Στο νοσοκομείο o "ήρωας" μας μετανόησε και ζήτησε από τα άλλα μέλη του γκρουπ συγγνώμη και μια καινούργια αρχή. Σε μια πολύ συγκινιτική ατμόσφαιρα :P τον συγχώρεσαν και προχώρησαν United. Μετά από λίγο καιρό καθησε και έγραψε όλο το δίσκο μόνος του, εμπνεόμενος σε μεγάλο βαθμό από αυτή την περιπέτεια, με αποτέλεσμα να του δώσει και το όνομα του συγκροτήματος και they just carried on. Rock ιστορίες...

Πάμε και στον δίσκο. Μετά από την ακρόαση του, δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη σας για τους Stratovarius. Βαδίζει στα χνάρια των προηγούμενων δουλειών τους χωρίς να επαναλαμβάνεται ενοχλητικά. Ούτε συμφωνικά σημεία όπως στα Elements αλλά ούτε και η σπαστική power δίκαση. Δεν μπορώ να πω ότι ξεχωρίζει κάποιο τραγούδι αλλά κάποιες ωραίες στιγμές σε πολλά από αυτά. Το Just Carry On, Back to Madness και το αναμενόμενο χιτάκι Maniac Dance (αν και σε καμιά περίπτωση επιπέδου Hunting High and Low) είναι αυτά που τραβούν την προσοχή από την αρχή. Αν μπορούσαν να λήψουν κάποια στιχουργικά κλισέ (land of ice and snow, in union we stand-divided we fall :@) θα μασταν καλύτερα. Οι fan τους μπορούν να αναμένουν με ενδιαφέρον ενώ οι υπόλοιποι σίγουρα θα βρούμε κάτι καλύτερο να κάνουμε.

N.I.B. (=Nativity In Blaze?)

Blazatorial όχι από τον Radikal; Ανησυχείτε μήπως του την έδωσε και παράτησε το Blaze; Πέσατε έξω. Ο Rad πιο πιθανό είναι να παρατούσε την Pamela Anderson παρά το Blaze :P Απλά ο άνθρωπος είπε να αράξει λίγο και εγώ επωφελήθηκα της περίστασης για να αυξήσω το μετοχικό κεφάλαιο μου στην Blaze ΑΕ. Μεγάλη εταιρία! Λέω να ασχοληθούμε με πιο χαλαρά πράγματα αφού και η διάθεση του γράφοντα είναι και αυτή χαλαρή. ‘Η καλύτερα να δούμε κάποια πράγματα από μια πιο χαλαρή σκοπιά.
Ας αρχίσουμε με το γεγονός των γεγονότων. Αυτό που μόνο η Δευτέρα Παρουσία μπορεί να επισκιάσει: την παρουσία των Black Sabbath στην Ελλάδα. Οι πατέρες του heavy metal και μία από τις μεγαλύτερες και επιδραστικότερες μπάντες του ροκ, 35 χρόνια μετά το ντεμπούτο της, θα είναι headliner στο φετινό Rockwave. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε πλέον είναι να προσευχόμαστε να ναι καλά ο Ozzy, μη πάθει τίποτα μέχρι τότε. Δεν θα προτρέψω, ως άλλος Radikal, να παραστείτε. Πρώτον γιατί πολύ πιθανόν να μη ξέρετε τι εστί Black Sabbath και δεύτερον θέλω να βρω εισιτήριο!
Αφού πιάσαμε «μαύρα» θέματα να αναφερθώ λίγο και στην Εκκλησία. Στο Ιερατείο καλύτερα. Από εκκαθαριστής ο Αρχιεπίσκοπος έχει γίνει αντικείμενο εκκαθάρισης. Πληθαίνουν οι φωνές εναντίον του που τον καλούν σε παραίτηση. Το σημαντικό σε αυτό είναι ότι προέρχονται από διάφορες πλευρές, ανεξαρτήτου χρώματος. Μια ματιά να ρίξει κανείς στις εφημερίδες θα ξαφνιαστεί με την αντιμετώπιση στον Χριστόδουλο. Αλλά ακόμα και να παραιτηθεί, που ΔΕΝ θα παραιτηθεί, δε θα ξεκολλήσει η διαφθορά από την Εκκλησία. Το μόνο καλό θα ναι ότι θα φύγει ένας αλαζόνας από μια σημαντική θέση.
Και μια ματιά στα αθλητικά, πριν κλείσει το Blazatorial. Για την 20η αγωνιστική δεσπόζει το τοπικό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, ανάμεσα στον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Το γήπεδο αναμένεται να έχει πολύ κόσμο καθώς στη χθεσινή προπόνηση των γηπεδούχων έδωσαν το παρόν 1000 με 1500 οπαδοί τους, εμψυχώνοντας την ομάδα. Στο στρατόπεδο των φιλοξενούμενων, ο προπονητής Γ. Καραγεωργίου έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Με νίκη στο προσεχές ντέρμπι, θα έχουμε εκπληρώσει το φετινό σκοπό μας, ο οποίος είναι ρίξουμε τον αντίπαλο μας κατηγορία και να ευχαριστήσουμε τα 10 εκατομμύρια οπαδούς μας, που αποτελούν το 98% της Μακεδονίας. Όχι δεν είμαστε κομπλεξικοί και προπαγανδιστές. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί ανήκουν στους αντιπάλους μας»
ΥΓ. Καλά ρε Joachim “Katsiba” Kaparos ξέρουμε ότι είσαι αντιαθηναίος αλλά πέταξες δυο γκολάκια στους βάζελους και μάλιστα στις καθυστερήσεις; :)
ΥΓ 2. Και κάτι από Sabbath και συγκεκριμένα το N.I.B. (Nativity In Black)

Some people say my love cannot be true
Please believe me, my love, and I'll show you
I will give you those things you thought unreal
The sun, the moon, the stars all bear my seal

Follow me now and you will not regret
Leaving the life you led before we met
You are the first to have this love of mine
Forever with me 'till the end of time

Your love for me has just got to be real
Before you know the way I'm going to feel
I'm going to feel
I'm going to feel

Now I have you with me, under my power
Our love grows stronger now with every hour
Look into my eyes, you will see who I am
My name is Lucifer, please take my hand

Follow me now and you will not regret
leaving the life you led before we met
You are the first to have this love of mine
Forever with me 'till the end of time

Your love for me has just got to be real
Before you know the way I'm going to feel
I'm going to feel
I'm going to feel

Now I have you with me, under my power
Our love grows stronger now with every hour
Look into my eyes, you will see who I am
My name is Lucifer, please take my hand

TV Crimes

Ενώ όταν γραφόταν αυτό το άρθρο γινόταν ένας κατακλυσμός από αποκαλύψεις, που αφορούν κυρίως την Εκκλησία (λες και ο Μούσιας άνοιξε το κουτί της Πανδώρας), εγώ είπα να πιάσω μια άλλη πτυχή του θέματος. Μια πτυχή που δεν εξαντλείται στο συγκεκριμένο αλλά στην όλη πολιτική των σταθμών.
Βασικά για τηλεοπτικά προϊόντα θα μιλήσουμε, τα οποία στην πορεία γίνονται εγκλήματα. Όπως ένα προϊόν έχει ημερομηνία λήξης και όταν αυτή παρέλθει γίνεται επικίνδυνο, έτσι και τα σημερινά τηλεοπτικά ειδησεογραφικά προϊόντα και σύντομη ημερομηνία λήξης και άσχημα αποτελέσματα έχουν. Κάθε βδομάδα θα προκύψει και ένα θέμα, σοβαρό ή του στυλ «έρχεται ο Αρμαγεδδών» γιατί θα χιονίσει, «πολιτική κρίση» γιατί αντιπαρατίθεται κυβέρνηση-αντιπολίτευση.
Όχι ότι δε γνωρίζαμε ή υποπτευόμασταν ότι υπάρχει διαφθορά στη Δικαιοσύνη και στην Εκκλησία. Ίσως η πρώτη να είναι από τους πιο καθαρούς κλάδους στην Ελλάδα αλλά όπως όλοι οι άλλοι, έτσι και αυτός έχει τα παράσιτά του. Όταν το συνώνυμο της Ελλάδας είναι η διαφθορά, τότε τι να περιμένει κανείς; Όσο για την Εκκλησία τα ξέραμε και από παλιά. Τι σχέση έχει αυτή η δομή, οι άνθρωποι που είναι υψηλά ιστάμενοι σε αυτόν τον οργανισμό με την εκκλησία του Χριστού; Ελάχιστη. Θα την έκαναν και ΑΕ αλλά θα χτυπούσε πολύ. Γι αυτό το σκοπό έχουν τις θυγατρικές. Αλλά σας παραπέμπω στα γραφόμενα του Radikal, που το έχει θίξει επανειλλημένα το θέμα.
Έγινε μια αποκάλυψη και άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου. Κάθε κανάλι έχει ξαμολύσει τους δημοσιογράφους του για να ξετρυπώσουν ένα διεφθαρμένο από τους προαναφερόμενους κλάδους. Το κυνήγι της αλεπούς ξεκίνησε και όσοι πιαστούν τώρα θα εκμηδενιστούν αμέσως. Όποιος ανακαλυφθεί ένα μήνα μετά, την έχει πιο καλά…
Εκεί που θέλω να επικεντρωθώ είναι στο πως τα κανάλια μεταφέρουν τέτοιους είδους υποθέσεις στο κοινό και πως στο τέλος διαμορφώνουν απόψεις. Πιάνουν ένα θέμα, το τραβάνε, το ξεχειλώνουν, το ξεσκίζουν με συνέπεια το κοινό να κορέζεται γρήγορα, να μπουχτίζει και να το ξερνάει. Σύντομα μειώνουν τη «δόση» και εντός ολίγου το εξαφανίζουν εντελώς. Η δουλειά τους έγινε. Είτε κατασκευάζοντας ανύπαρκτα θέματα (είπαμε παραπάνω για χιόνια-Αρμαγεδδώνες) είτε με σοβαρά ζητήματα, κάνουν τα νούμερα τους και πουλάνε τα, με σύντομη ημερομηνία λήξης, προϊόντα τους.
Αν ήταν μόνο αυτές οι παρενέργειες, το πρόβλημα δεν θα ήταν τόσο μεγάλο, δε θα μιλούσαμε για TV crimes. Έλα όμως που δεν είναι. Γιατί με αυτή την τακτική το κοινό συνηθίζει σε μια τέτοια λογική – πρακτική. Μια λογική που λέει ότι κάτι είναι πρόβλημα για μερικές μόνο μέρες. Μετά χάνεται ή δε μας απασχολεί. Ο κόσμος το σιχαίνεται, το βαριέται, το συνηθίζει, το αποδέχεται. «Αυτός τα παίρνει, ο άλλος κλέβει, ο δίπλα είναι παιδεραστής, ο Κόκαλης ξεβρακώνει τους μεγαλόστομους πολιτικούς κλπ. ΟΚ…» Αυτό το ΟΚ, αυτή η ανοχή-αποδοχή είναι το χειρότερο. Γίνεται κομμάτι της νοοτροπίας σου. Αν και σου βρωμάει, σιγά-σιγά συνηθίζεις τη μυρωδιά του. Δεν το βλέπεις μπροστά σου αλλά ξέρεις ότι υπάρχει.
Κάπως έτσι διαιωνίζεται η κατάσταση και ενισχύεται το «υπέροχο» κλίμα. Οι δημοσιογράφοι θα πουν ότι δεν φταίνε ή ότι φταίνε λιγότερο από τους άλλους. Οι βουλευτές ότι δεν κυβερνούν, οι κυβερνώντες ότι κάνουν ότι μπορούν, οι εργοδότες ότι είναι νόμιμοι και ενισχύουν την ελληνική παραγωγή (…) κλπ. Το ρεζουμέ είναι ότι όποιος αποκτά λίγη εξουσία κοιτάει να την ενισχύσει με κάθε τρόπο, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων του. Και η κατάσταση χειροτερεύει, και η κοινωνία όλο και διαβρώνεται, και η ηθική ατονεί και η έννοια κοινωνική δικαιοσύνη είναι πια σαν το τέρας του Λοχ Νες…Welcome to the fall

ΥΓ. Τώρα που το ξαναδιαβάζω, πολύ μαυρίλα ρε παιδί μου..:| Και όμως εγώ περνάω καλά! Ίσως και σεις. Πως γίνεται αυτό; Ένας θεός ή μάλλον μόνο ο Θεός ξέρει. Καλά να περνάτε :)