31 Οκτωβρίου 2006

Welcome to the jungle ή που είναι η τροχαία οεό;

Μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη πρωί ή απόγευμα φτάνει να επισκεφτείτε και εσείς τη ζούγκλα. Τι να μας πει ο Αμαζόνιος. Διπλοπαρκάρισμα παντού από το κάθε "παλικάρι" και τη χθεσινή θείτσα με το ξυνισμένο ύφος. Παρατάμε το αμάξι όπου μας έρθει, με ή χωρίς αλάρμ, το ξεχνάμε για καμιά ώρα, κλείνουμε διασταυρώσεις, φρακάρουμε ρεύματα κυκλοφορίας κλπ. Στα φρύδια μας. Πήραμε αμάξι με 666 δόσεις σε τιμή ευκαιρίας, δεν θα το περπατήσουμε; Να δούμε που θα πάει η κατάσταση.
Παλιά υπήρχε μια υπηρεσία που ήταν υπεύθυνη για την κυκλοφορία στους δρόμους, για την διευκόλυνση των οδηγών, για τη σωστή λειτουργία του οδικού συστήματος τέλος πάντων. Καμιά φορά βλέπω κανέναν ξεχασμένο σε κάποιο φανάρι από αυτούς. Μόνο εκείνο το παλικαράκι στο Βαρδάρη δίνει συνεχές παρόν. Τι έγινε αυτή η υπηρεσία ρε παιδί μου; Ή την έκλεισαν ή κάθονται όλοι οι δημόσιοι λειτουργοί της και πίνουν καφέ στα γραφεία.

30 Οκτωβρίου 2006

Waiting for Darkness

Όλοι μας λέμε για το δημόσιο και τις κακές υπηρεσίες που προσφέρει. Δεν διαφωνεί κανείς. Δεν διαφωνούν οι ίδιοι υπάλληλοι του! Για τον ιδιωτικό τομέα; Ας πάρουμε ιστορία που διαδραματίζεται τώρα. Έστειλα με γράμμα τα απαραίτητα χαρτιά για σύνδεση φοιτητικού DSL στην εταιρία Forthnet. Βρήκα καλή την προσφορά της και πήγα και την αγόρασα. Από τις 21/10 μέχρι σήμερα ουδέν. Μπαίνω στη σελίδα τους και λέει ότι δεν έχουν στοιχεία για το τηλεφωνικό νούμερο. Άντε στην αρχή λες δεν έφτασε ακόμα το γράμμα (με δικό τους φάκελο). Άντε μετά λες ότι ίσως υπάρχει πρόβλημα με το ταχυδρομείο αλλά διαπιστώνεις ότι η πιθανότητα να χαθεί είναι όπως κάθε άλλο γράμμα. Στη συνέχεια παίρνεις τηλέφωνο στη γραμμή υποστήριξης. Και εδώ αρχίζουν τα γλέντια. Σε βάζουν στην αναμονή ό,τι ώρα και να πάρεις τηλέφωνο. Και περιμένεις και περιμένεις και κανείς δε βγαίνει στη γραμμή. Και μετά τους στέλνεις e-mail. Και κανείς δεν σου απαντάει. Τι μένει; Ή να πεις περιμένω και ότι βγει ή ότι είμαι μαλάκας ή να πας και να εφαρμόσεις τον greek way. Επέλεξα τον τρίτο δρόμο και Τετάρτη θα περάσω μια βόλτα να πούμε δυο λογάκια με τους «επαγγελματίες» της Forthnet.
Τον πρώτο δρόμο (που ίσως οδηγεί στον δεύτερο) αναγκαστικά θα ακολουθήσω όσον αφορά τις προσλήψεις ωρομισθίων. Αν με φωνάξουν θα έχω σίγουρα μια ασφάλιση, μια προοπτική ίσως και ένα εισόδημα όχι τόσο. Αλλά δεν το πολυκόβω.

29 Οκτωβρίου 2006

Children of Men

Σαν το V for Vendetta έτσι και γι αυτή την ταινία, κάθομαι και γράφω μερικά λεπτά αφότου την έχω δει. Με μια λέξη θα την χαρακτήριζα σκληρή. Όχι όμως όπως μια ταινία για ποπ κορν με πιστολίδια και βία χωρίς λόγο και αιτία. Αιματοβαμμένη, ωμή, με έμφαση όμως στις ανθρώπινες σχέσεις και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ενός παράγοντα που ενώ μας μαθαίνανε στο σχολείο ότι είναι το δημιούργημα του Θεού, στην πράξη βλέπουμε ότι έχει βάλει το χεράκι του και κάποιος άλλος…Η ταινία μας μεταφέρει 21 χρόνια μετά σε ένα δυσοίωνο μέλλον. Και ενώ όλοι προσβλέπουμε σε κάτι καλύτερο μελλοντικά, αν το σκεφτούμε παραπέρα θα δούμε ότι μάλλον θα είναι χειρότερο από το σήμερα. Πάντα όμως υπάρχει η ελπίδα της νέας γενιάς. Το 2027 όμως δεν υπάρχει ούτε αυτή. Ένα 2027 που μοιάζει πολύ με το σήμερα, με την άσχημη πλευρά του σήμερα που απλώνεται παντού.
Μπορεί η αφετηρία να είναι η αποδοχή της μη αναπαραγωγής του ανθρώπινου γένους, όμως η ταινία δε μένει εκεί. Παρουσιάζει καταστάσεις που υπήρχαν και που θα ξαναυπάρξουν. Αυτό τρομάζει και την καθιστά ρεαλιστική. Στην ταινία δεν υπάρχουν υπεράνθρωποι ή άγιοι που θα σώσουν τον κόσμο αλλά άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα μας. Ελευθερωτές που γίνονται φονιάδες, στρατιώτες που η εξουσία τους κάνει τέρατα, εξαθλιωμένοι, ηλικιωμένοι, αμόρφωτοι, άρχουσα τάξη, ένας πρώην ακτιβιστής. Όσο και αν η μαυρίλα έχει κατακλείσει τα πάντα, κάποιος θα έχει μέσα του κάτι καλό.

22 Οκτωβρίου 2006

Έχετε μια πλάκα ρε παιδιά

Για τρεις βδομάδες οι αθλητικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί της πόλης (ασόβαροι ή μη) και οι αθλητικές εφημερίδες (εδώ δεν έχει διάκριση) έβγαζαν το ψωμί τους με αναφορά στο ντέρμπι Άρη-ΠΑΟΚ. Λες και έπαιζαν τίποτα υπερομάδες ή θα κρινόταν τίποτα. Για χαβαλέ μεταξύ φίλων καλά ήταν. Στην πράξη όμως τα πραγματα ήρθαν όπως ήταν αναμενόμενα. Δηλαδή οι ομάδες να μην δείχνουν τίποτα σημαντικό στο γήπεδο και το αποτέλεσμα ισόπαλο. Από την άλλη το ότι ήταν τόσο σούπα το ματς, καταδεικνύει την ασημαντοσύνη και την τραγικότητα του γεγονότος. Τόση φασαρία για το τίποτα. Ή καλύτερα για να έχει λόγο ύπαρξης ο περίγυρος των σωματείων και πιο συγκεκριμένα οι αθλητικοί δημοσιογράφοι. Δώστε τα λεφτά σας για να βγάλουν καμιά Mercedes oι Πετρουλάκηδες, κανένα τζιπάκι οι Ραπτόπουλοι και κανένα πλεούμενο οι Ζαγόρες.

ΥΓ Αυτοί οι παοκτσήδες πως αντέχουν τόσες "σφαγές"; Αφού από ένα σημείο και μετά έβριζα και γω το αρειανό κατεστημένο που τους "έσφαζε" :P Αμετανόητοι!

16 Οκτωβρίου 2006

My big fat greek σόι

Με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών, ο κάθε ετεροδημότης επισκέπτεται το χωριό του. Εκεί λοιπόν πέρα από την ψήφο, η οποία για μένα λίγη σημασία έχει, αφού ούτε ξέρω τους υποψήφιους ούτε περιμένω να με χώσουν κάπου, συναντάς και το σόι σου. Το οποίο σόι μοιάζει λίγο ως πολύ με αυτό της ταινίας Γάμος αλά Ελληνικά: θείοι, θείες, ξαδέρφια, παππούδες, ανήψια μαζεμένοι. Οι συζητήσεις από την διαφθορά και το μέλλον του τόπου μέχρι τη συχνοουρία :P Κοινό χαρακτηριστικό σε όλες; Ότι όλοι φωνάζουν και υπερασπίζονται με πάθος αυτό που λένε. Ποιο γήπεδο και ποιες συγκεντρώσεις. Αν δεν ανεβάσεις τον τόνο της φωνής σου άστο καλύτερα. Και δε μιλάμε για διαφωνίες αλλά για κατάθεση απόψεων. Προσωπικά τα τελευταία χρόνια δεν έχω καταφέρει να συμμετέχω σε μια τέτοια συζήτηση για πάνω από 5 λεπτά. Ίσως δεν έχω τις κατάλληλες φωνητικές χορδές. Ίσως γουστάρω περσσότερο να παρακολουθώ αυτή τη βαβούρα και τον ελληνικό τρόπο συζήτησης :)


ΥΓ Ελάτε όλοι γνωρίζετε αυτά που περιγράφω
ΥΓ 2. Καλύτερα χωριό παρά μια απρόσωπη πόλη-ζούγκλα


8 Οκτωβρίου 2006

Maiden Boston

Και επειδή οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Iron Maiden δεν θα μας επισκεφθούν στην τωρινή τους περιοδεία για το εξαιρετικό A Matter of Life and Death, ο ανταποκριτής μας στην Βοστώνη Βαγγέλης, μας μεταφέρει λίγη από τη μαγεία του show τους.

(με τη ματιά ενός άσχετου)

Agganis Arena, Παρασκευή, 6 Οκτώβρη,

Το στάδιο γεμάτο, χωρίς τα ελληνικού τύπου "μέταλλα" στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον. Υπήρχαν και άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των -άντα (όχι γενεές δεκατέσσερις βέβαια όπως στους Rolling Stones), γυναίκες άλλες καλοντυμένες και άλλες λιγότερο ... ντυμένες, μπαμπάδες με εκκολαπτόμενα μεταλλο-παιδάκια. Θετική έκπληξη. Όλοι σε μαύρο φόντο, μπλουζάκια Maiden, που και που και κανα άσχετο ACDC, Pantera πάντως μακράν καλύτερα των δικών μας κοκκινο-χακί άσχετων μέσα στο πλήθος. Το support συγκρότημα ολίγον λίγο αλλά support είν'αυτό.

Maiden Maiden ολόκληρο το στάδιο και ... brighter than a thousand suns. Καταπληκτική συναυλία, τα τραγούδια γαμάτα και στο πρώτο μισό που έπαιζαν τον καινούριο δίσκο και στο δεύτερο που έπαιξαν κλασικά. Απίστευτη ατμόσφαιρα στο Fear of the dark με τον Eddie να εμφανίζεται μέσα από ένα τεράστιο τανκ στο πίσω μέρος της σκηνής πάνω απ'τον drammer και να αναζητά τον εχθρό με κιάλια μέσα στο πλήθος, ίσως και πιο πέρα προς Washington μεριά, και εν συνεχεία trooper να περπατάει επί σκηνής.

Κι ο Bruce Dickinson να φωνάζει. Scream for me Bostoooooooooon.

1 Οκτωβρίου 2006

Παράσιτα


Άλλα πράγματα είχα στο κεφάλι μου γι αυτό έκανα καιρό να γράψω. Όχι τίποτα πεσιμιστικά μην ανησυχείτε, φίλοι μου καλοί – καλοί μου φίλοι. Αν πρέπει να κάνω κάποιο σχόλιο και αν κάτι με προκαλεί από την επικαιρότητα είναι οι κινητοποιήσεις των δασκάλων. Λίγο τσίπα ρε παιδιά. Παίρνουν κοντά 1000 € πρώτο μισθό. Σαν ποσό δεν είναι αυτό που θα λέγαμε το ιδανικό. Αλλά ρίξτε μια ματιά παραπέρα. Τι παίρνει ο εργάτης. Και εντάξει δεν είστε εργάτες αλλά και ο πρώτος μισθός ενός πτυχιούχου πανεπιστημιού στον ιδιωτικό τομέα είναι 700 € και κάτι! Και μη μου πείτε ότι είστε ανώτεροι από αυτόν: το παιδαγωγικό βγάλατε και ξέρουμε με τι βαθμό μπήκατε. Και μου πείτε ότι δουλεύετε: 24 35άλεπτα τη βδομάδα δουλεύτετε (=14 ώρες) και όχι 40 και 50 ώρες. Πλάκα μας κάνετε; Πραγματικά νοιώθω άσχημα. Νοιώθω ότι αυτοί οι άνθρωποι* μας θεωρούν μεγάλους μαλάκες.

* Αυτά τα παράσιτα ήθελα να πω

ΥΓ Τα ρεπορτάζ των ειδήσεων ότι μερικοί δάσκαλοι κάνουν 2 δουλειές είναι τουλάχιστον γελοία. Ξέρετε ρε πόσοι μα πόσοι άλλοι κάνουν το ίδιο; Και το κάνουν επειδή βγάζουν 600 €!